เขาเซไปข้างหน้า สะดุดล้มและคุกเข่าลงต่อหน้าบุคคลเหล่านั้น ร้องตะโกนอย่างสั่นสะท้าน "ทุกท่าน โปรดช่วยข้าด้วย..."
ไช่ผิงอันไม่รู้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นใคร แต่เมื่อพิจารณาจากเสื้อผ้าของพวกเขาแล้ว พวกเขาต้องไม่ได้มาจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แน่นอน
เพียงแต่จำนวนคนเหล่านี้ก็มีไม่มาก ประมาณสิบกว่าคน กลัวว่าพวกเขาจะไม่สามารถรับมือกับยามที่ไล่ตามเขาได้
ไช่ผิงอันรู้สึกหวาดกลัวมาก
กลัวว่าคนเหล่านี้จะไม่ช่วยตนเอง
แต่เขาวิ่งหนีต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว หากเขาไม่ฝากความหวังไว้กับคนเหล่านี้ เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
"เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?"
หนึ่งในนั้นช่วยไช่ผิงอันและถามทันที
"ท่านทั้งหลาย ได้โปรดช่วยข้าด้วย" ไช่ผิงอันตะโกนด้วยความกลัว
“ข้าจะรอดูว่าใครมันกล้ามาช่วยแก!”
ผู้คุมที่อยู่ข้างหลังรีบวิ่งมาข้างหน้า
มีมากกว่าสี่สิบคน
เห็นได้ชัดว่า เรื่องที่มีใครบางคนแอบเข้าไปในคุกทรมานเพื่อช่วยชีวิตคนได้แพร่กระจายออกไป และผู้คุมที่อยู่รอบๆก็เข้ามา
ผู้คุมเหล่านี้ยืนอยู่ตรงหน้าไช่ผิงอันและคนอื่นๆ ดึงดาบของพวกเขาและก้าวไปข้างหน้า
“ไอ้พวกสุนัขเหม็นเน่า ไม่ใช่คนจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์หรือ? ออกไปจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์เดี๋ยวนี้! เอาสัตว์ร้ายตัวนี้มาให้พวกข้า!”
ผู้คุมยาวพูดอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชั่วร้าย
“คนผู้นี้ พวกเราจะช่วยเหลือไว้”
ผู้มาเยือนกล่าวเบาๆ
“ไอ้สารเลว! พวกแกเป็นใคร? อยากจะสู้กับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพวกข้างั้นเหรอ? พวกแกไม่คู่ควร”
ผู้คุมโกรธมาก พุ่งไปข้างหน้าด้วยเจตนาฆ่าฟัน
"ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ใช้ศิลปะการต่อสู้แดนมังกรข่มเหงผู้คนที่ไร้ทางสู้ ไม่มีข้อยกเว้นทางกฎหมายสำหรับความชั่วร้าย ทุกคนสามารถถูกลงโทษได้ พวกเจ้าไม่รู้งั้นหรือ? ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้แสดงเลว
ร้ายต่อสาธารณชนแล้ว เจ้าย่อมได้รับผลกรรมไม่ช้าก็เร็ว” ชายผู้นั้นตอบ
"ไอ้พวกชั่ว! พวกแกเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วสินะ! เพราะแกมันโง่เขลามาก พวกข้าจะฆ่าพวกแกทั้งหมดและทำให้พวกแกรู้ว่าการกระทำของตนเองมันโง่เง่าแค่ไหน!"
ผู้คุมพูดอย่างเหี้ยมโหดและนำผู้คนไปข้างหน้า
“ฆ่าพวกเราทั้งหมดเลยเหรอ? คนบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์หยิ่งยโสขนาดนี้เลยเหรอ? ในเใื่อเป็นเช่นนั้น ข้าเองก็อยากเห็นฝีมือของคนบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน”
ไม่ว่าผู้คุมของภูเขาศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้จะหยิ่งผยองเพียงใด แต่พวกเขาก็ไม่กล้าตะคอกใส่คนผู้นี้
“ถอนกำลัง! รีบถอนกำลังเร็ว! ไปรายงานท่านผู้นำ!”
ผู้คุมที่อยู่ด้านหน้าตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ ตะโกนด้วยเสียงสั่นเครือและรีบถอยกลับไป
อย่างไรก็ตาม แค่พวกเขาบอกว่าจะถอยออกไปตอนนี้ มันก็ไม่จบเสียแล้ว
"ฆ่า!"
หลินหยางพูดเบาๆ
ทุกคนพุ่งไปข้างหน้าและล้อมรอบผู้คุม
"สงคราม!"
ผู้คุมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟันต่อสู้จนนองเลือด
แต่ภายใต้การดูแลของหลินหยาง พวกเขาไม่มีโอกาสเลย ทั้งหมดก็ถูกกำจัดไปในชั่วพริบตา
“หมอเทวดาหลิน!”
ไช่ผิงอัน ไม่รอให้คนของหยางหัวรักษาบาดแผลจนเสร็จ แต่กลับรีบคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับร้องว่า "ได้โปรดช่วยแม่ของฉันด้วย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...