สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2572

"ขยะ! ไอ้คนไร้ประโยชน์! เจ้าจัดการคนที่แทบจะเป็นอัมพาตไม่ได้ด้วยซ้ำ! ข้าจะเลี้ยงสุนัขอย่างแกไปเพื่ออะไร"

เทียนเจียวสูงสุดโกรธมาก จ้องมองหญิงในชุดสีแดงและก่นคำสาปแช่ง

หญิงชุดแดงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เธอไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีก เธอขยับร่างกายอย่างยากลำบาก และล้มกระแทกไปที่หินข้างๆตัวเธอ พยายามดึงเข็มเงินที่คอของเธอออก

หลินหยางไม่สนใจมัน

แม้ว่าจะจัดการกับหญิงในชุดสีแดงไปก็ไร้ประโยชน์ แต่ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับเขานั้นใหญ่มาก

เมื่อเห็นว่าหญิงชุดแดงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไป จึงรีบนั่งขัดสมาธิทันที ปักเข็มลงบนตัวเอง และเริ่มรักษาตัวเอง

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างของหลินหยางก็ระเบิดแสงสีเขียวมรกตออกมาอีกครั้ง เต็มไปด้วยพลัง แข็งแกร่งมากจนรัศมีแห่งทำลายล้างที่อยู่รอบตัวเขาไม่สามารถเข้าใกล้ได้

เมื่อหญิงชุดแดงเห็นเช่นนั้น เธอก็ยิ่งกระวนกระวายมากขึ้น ทุบคอของเธอไปทางก้อนหินอย่างบ้าคลั่ง พยายามบังคับให้เข็มเงินให้หลุดออกมา

แม้ว่าคอของเธอจะมีเลือดออกและเนื้อที่เป็นแผลเหวอะหวะ แต่เธอก็ยังไม่ยอมหยุด

"เร็วเข้า! เร็วเข้า! เร็วเข้า..."

ผู้หญิงคนนั้นพึมพำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวลและความเจ็บปวด

ในที่สุด

ชึก!

หลังจากการกระทำที่บ้าคลั่งองหญิงคนนั้น ในที่สุด เข็มเงินก็หลุดออกมา แม้ว่าผิวหนังและเนื้อบริเวณคอจะถูกทุบจนมีเลือดไหลออกมา ดูน่ากลัวมาก แต่หากไม่มีการควบคุมจากเข็มเงิน ร่างกายทั้งหมดของหญิงสาวก็สามารถเคลื่อนไหวได้แล้ว

เธอลุกขึ้นอีกครั้ง ดึงเข็มในมือออกแล้วพุ่งตรงไปที่หลินหยาง

เธอเตรียมใจที่จะตายแล้ว

เพื่อไม่ให้ท่านผู้นำผิดหวัง เธอจึงตัดสินใจระเบิดตัวเองและตายไปพร้อมกับหลินหยาง

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เธอกำลังจะกระโจนใส่หลินหยางนั้น

พรึบ!

จู่ๆ พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ห่อหุ้มเธอไว้ แล้วกระแทกธออย่างแรงจนกระเด็นไปที่ก้อนหินข้างๆ

บูม!

ก้อนหินระเบิด

หญิงชุดแดงกระอักเลือดอย่างรุนแรง และเมื่อเธอกลับมามีสติ เธอก็ตระหนักว่า...เทียนเจียวสูงสุดเป็นคนทำ!

เข็มฝังเข็มทั่วร่างกายของเขาถูกปลดออก และเขาได้รับพลังต่อสู้กลับคืนมา!

“นาย...นายท่าน...เหตุใดจึงทำเช่นนี้?”

หญิงชุดแดงเบิกตากว้างและถามด้วยเสียงสั่นเครือ

“ขยะก็คือขยะ เจ้าฆ่าใครไม่ได้ด้วยซ้ำ? เก็บเจ้าไว้จะไปมีประโยชน์อะไร? คนๆ นี้ ให้ข้าจัดการเอง!” เทียนเจียวสูงสุดตะคอกอย่างเย็นชา

หญิงในชุดแดงตกตะลึง

เห็นได้ชัดว่าตนเองทุ่มเทอย่างหนัก เหตุใดท่านผู้นำถึงยังปฏิเสธตนอีก

“เมื่อข้าฆ่าเขาแล้ว เจ้าก็ตอยู่ที่นี่เสียเถอะ ขยะอย่างเจ้าไม่คู่ควรที่จะอยู่เคียงข้างข้า!”

เทียนเจียวสูงสุดมองไปที่ผู้หญิงในชุดสีแดงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม จากนั้นเดินไปหา หลินหยาง

หญิงชุดแดงหน้าซีดด้วยความตกใจ "นายท่าน! ท่านกำลังจะทิ้งข้าหรือ ไม่นะ! ข้า...ข้ามาที่นี่เพื่อฆ่าคนๆ นี้! ได้โปรดอย่าทิ้งข้า! อย่า..."

เธอพุ่งไปหาเทียนเจียวสูงสุดด้วยแรงทั้งหมดที่เธอมี เหลือกกลิ้งและคลานไปบนพื้นไม่หยุด

แต่ทันทีที่เขาเข้าไปใกล้เทียนเจียวสูงสุดก็เตะเธอออกไปจนกลิ้งลงไปกับพื้น กระอักเลือดออกมาไม่หยุด

ในครั้งนี้เทียนเจียวสูงสุดไม่แม้แต่จะชายตามอง เขาจ้องมองแค่หลินหยางที่ยังคงนั่งขัดสมาธิอยู่ข้างหน้า และตบไปที่หัวอย่างแรง

พลังที่มีแรงกดดันมหาศาลทับลงมาราวกับอุกกาบาต และดูเหมือนว่าจะสามารถทำลายภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทั้งลูกได้

เข็มชี่ถูกดึงออกมา และความแข็งแกร่งของเทียนเจียวสูงสุดได้กลับคืนมาสู่จุดสูงสุดแล้ว

และฝ่ามือนี้อาจกล่าวได้ว่าเขาใช้พละกำลังทั้งหมดของตน

ฝ่ามือฟาดรุนแรงจนแผ่นดินสะเทือน!

หลินหยางลืมตาขึ้นทันทีและยกแขนขึ้นเพื่อโจมตีทันที

"เจ้าจะหยุดได้เหรอ?"

เทียนเจียวสูงสุดคำราม และขอบฝ่ามือฟาดลงลงอย่างรุนแรง ชนกับฝ่ามือของหลินหยาง

บูม!

เสียงระเบิดที่ฉีกจักรวาลออกจากกันดังขึ้น

ทั้งโลกไร้สีสัน

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์มืดสนิด

ดวงดาวหรี่ลง

ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดพังทลายลงในขณะนี้...

ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทั้งลูกเป็นเหมือนดอกไม้ที่แตกช่อออกจากกัน รอยแยกที่น่าสะพรึงกลัวหลายอันแผ่กระจายจากยอดเขาไปยังด้านล่างของภูเขา

ควันหนาทึบลอยอยู่เหนือภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทำให้ผู้คนที่เฝ้าดูตกตะลึง

เพียงแค่การเคลื่อนไหวนี้ก็เพียงพอที่จะทำลายเมืองเจียงเฉิงลงครึ่งหนึ่ง

ดุเดือดแค่ไหน!

อย่างไรก็ตาม ภายในเปลวเพลิงมีร่างหนึ่งกำลังสั่นไหว

หลินหยางนั่นเอง!

เขายังไม่ตาย ตรงกันข้าม ในขณะนี้ เปลวเพลิงทั้งหมดเริ่มกระจายตัว และพวกมันทั้งหมดถูกดูดซึมเข้าไปในร่างของเขา!

สิ่งนี้ถูกดูดกลืนไปโดยหลินหยาง!

แต่หลังจากที่เปลวไฟถูกดูดซับ ผิวของหลินหยางก็แปลกไปในทันที และผิวของเขาก็มืดมาก และพลังงานของเขาก็ลดลงเช่นกัน

"อั่ก..."

ใบหน้าของหลินหยางแสดงความเจ็บปวด ร่างกายของเขาไม่สามารถยืนนิ่งได้ และเขาพยุงขึ้นจากพื้นด้วยมือข้างเดียว ราวกับว่าเขาอยากจะคายอะไรบางอย่างออกมา

“ข้าถูกพิษเหรอ?”

เขานึกอะไรบางอย่างได้ทันที

"ถูกต้อง หมอเทวดาหลิน เจ้าคงไม่คิดว่าข้ารู้จักเจ้าน้อยไปใช่ไห?ม ข้ารู้ว่าร่างกายของเจ้าสามารถดูดซับเปลวไฟได้ ดังนั้นสิ่งที่ข้าปล่อยออกมาคือไฟพิษ ร่างกายจะทุกข์ทรมานจากพิษจากไฟเหล่านี้ หมอเทวดาหลิน พิษจากไฟไม่สามารถกำจัดได้ตามต้องการด้วยเข็มเงินของเจ้า”

เทียนเจียวสูงสุดหรี่ตา

ใบหน้าของหลินหยาง มืดลงเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น และเขาระดมพลังของเขาทันทีเพื่อขับไล่พิษไฟในร่างกาย

โดยไม่คาดคิด ทันทีที่เขาขยับ ความร้อนแปลกๆ ก็พุ่งขึ้นทาจากในร่างกายของเขา

"พรวด!"

หลินหยางพ่นเลือดออกมา

เลือดที่กระเซ็นบนพื้นทำให้เกิดเสียงดังฉ่า และมันก็เป็นสีดำสนิท ซึ่งทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน

หลินหยางจ้องมอง ใบหน้าของเขามืดมนมาก

นี่คือพิษไฟอย่างแท้จริง

ถ้าเป็นเช่นนั้น คงไม่ง่ายที่จะชำละล้างมัน

ไม่คิดว่าเทียนเจียวสูงสุดจะใช้ไฟพิษ

ท่าทีของหลินหยางเย็นชา เขาไม่ได้โจมตีต่อ แต่กลับรีบถอยกลับทันที

“หึ คิดจะหนีเหรอ?”

เทียนเจียวสูงสุดไล่ตามเขาทันที