สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2643

เมื่อเห็นหลินหยางถูกเข็มทิ่มแทง คนของสำนักชิงเซวียนรวมถึงอ้ายหร่านต่างพากันตกใจ

ดวงตาของอ้ายหร่านเบิกกว้าง

ถูกเข็มโลหิตกว่าร้อยเล่ม?

หลินหยางคง...ต้องแย่แน่?

คราวนี้เขาต้องแย่แน่ๆ

ความหวังสุดท้ายของทุกคนได้ถูกทำลายลงแล้ว

"ฮึๆ ทำไม? คนโง่! เข็มโลหิตของฉันเป็นยังไงบ้าง?" ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋จ้องมองหลินหยางอย่างเย็นชาและไม่แยแส

"ไม่ยังไง!"

หลินหยางกวาดสายตามองเข็มโลหิตบนร่างกายและกล่าวอย่างเฉยเมย

"ไม่เป็นอะไร? ฮึๆ เข็มโลหิตเพียงเข็มเดียวของฉันก็สามารถทำให้คนธรรมดากลายเป็นเลือดได้ ตอนนี้แกถูกเข็มของฉันทิ่มแทงกว่าร้อยเข็ม แม้ว่าแกจะมีร่างที่น่าทึ่งหรือมีร่างเทพยุทธอยู่ แต่ด้วยความแข็งแกร่งนับร้อยของเข็มโลหิตของฉัน ร่างกายของแกจะค่อยๆ ผุกร่อนลงช้าๆ และสุดท้ายก็จะตายไป! ฮ่าๆๆ...."

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋หัวเราะชอบใจ

แต่วินาทีต่อมา หลินหยางก็ขยับร่างกายพร้อมกับหยิบเข็มโลหิตเหล่านั้นออกจากตัว

รอยยิ้มของปรมาจารย์เสวี่ยอู่แข็งทื่อทันที

"เป็นไปได้ยังไง?" เขาเบิกตากว้างและรู้สึกเหลือเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เข็มโลหิตเหล่านี้เมื่อทิ่มแทงเข้าสู่ร่างกายของคนแล้วจะเชื่อมต่อเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังและแม้แต่เส้นเลือดของร่างกายมนุษย์ทันที เป็นไปไม่ได้ที่จะดึงออกง่ายๆ หากดึงออกอย่างแรง เข็มโลหิตจะฉีกจนเกิดเป็นเศษเนื้อชิ้นใหญ่

แต่หลินหยางกลับดึงเข็มโลหิตออกมาอย่างง่ายดาย....

ถ้าเขาไม่ได้เห็นมันด้วยตาของเขาเอง ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋คงคิดว่าเขากำลังฝันไปแน่ๆ

ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นบางอย่างและรีบเงยหน้าขึ้น

จากนั้นก็เห็นว่าตำแหน่งของเข็มโลหิตทั้งหมดนั้นดูผิดปกติอย่างมาก!

เข็มโลหิตเหล่านี้ล้วนโดนจุดชีพจรตายของหลินหยางทั้งสิ้น

"อะไรกัน? นี่คือ...การฟื้นคืนชีพหลังถูกฆ่า? ?"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋นึกขึ้นได้ทันที

ที่แท้หลินหยางได้ปรับสภาพร่างกายของตัวเองก่อนที่จะถูกเข็มโลหิตทิ่มแทง เพื่อให้จุดชีพจรตายรับเข็มโลหิตเหล่านี้เอาไว้

หากเป็นจุดชีพจรตายทั่วไปถูกเข็มโลหิตนี้เข้าไป ผู้ที่ถูกเข็มโลหิตคงอาการสาหัสถึงขั้นตายได้

แต่เข็มโลหิตนี้เดิมทีก็รุนแรงมากและสอดคล้องกับคุณลักษณะของจุดชีพจรตาย คล้ายกับผลของการต่อสู้ด้วยพิษ ผลก็คือ เข็มโลหิตไม่เพียงไม่มีผลต่อหลินหยางเท่านั้น แต่ยังไม่สามารถเชื่อมต่อผิวหนังของหลินหยางได้ ทำให้สามารถดึงออกได้อย่างง่ายดาย!

เวลานี้ ในที่สุดผู้นำสำนักชิงเซวียนก็ตระหนักว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาน่ากลัวเพียงใด!

"ผมเคยพูดไปแล้วว่าเข็มโลหิตของคุณต่ำเกินไป คิดจะทำอะไรผมละก็คงไม่สำเร็จแน่! น่าเสียดายที่ผมใจดีและไม่สามารถสังเวยชีวิตของคนที่ยังมีชีวิตได้ ไม่งั้นหากผมได้ฝึกฝนเข็มโลหิตนี้ อย่าว่าแต่เข็มโลหิตแปดทิศเลย แม้แต่เข็มโลหิตไท่ชางก็ไม่เป็นปัญหา!" หลินหยางพูดอย่างเย็นชา

"สารเลว!"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋โกรธมาก

เขาจะทนถูกคนที่อายุน้อยกว่าเขาเหยียดหยามได้อย่างไร?

ทุกคนตกใจและหวาดกลัวเมื่อเห็นเขา แต่คนๆ นี้กลับไม่เปลี่ยนแปลง เขายังคงอวดดี!

"ฉันสาบานว่าจะทุบศพของแกเป็นพันชิ้น! ฉันจะทุบกระดูกของแกให้เป็นเถ้าถ่าน! ฉันจะฆ่าแกโดยไม่เหลือซากเลย! !"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋คำรามพร้อมกระตุ้นเข็มโลหิตจำนวนมากอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง และโจมตีหลินหยางอย่างบ้าคลั่ง

เข็มโลหิตบินออกไปเหมือนสายฝนที่ปั่นป่วนในอากาศ รวมตัวกันไปที่ร่างของหลินหยาง

อย่างไรก็ตาม หลินหยางได้บิดร่างกายอีกครั้งโดยใช้จุดชีพจรตายเพื่อรับเข็ม

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างกายของเขาก็ถูกแทงเหมือนเม่น

แต่เข็มเงินทั้งหมดตกลงบนจุดชีพจรตาย และไม่มีเข็มโลหิตใดที่สามารถคุกคามหลินหยางได้

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋รู้สึกตกตะลึง

อ้ายหร่านและแม้แต่คนของสำนักชิงเซวียนต่างก็ตกตะลึง

"วิธีการสกปรก น่ารังเกียจที่สุด! แต่ผมคงไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวไปตลอด เข็มโลหิตนี้เหรอ ผมไม่มีทักษะนี้หรอก แต่ผมรู้ทักษะเข็มอีกอย่างหนึ่ง!"

หลินหยางดึงเข็มโลหิตออกพร้อมกับยกมือขึ้นกระตุ้นพลังปราณ

วูบ!

ลมบ้าหมู่ลึกลับได้หมุนวนอย่างปั่นป่วนในฝ่ามือของเขา

เวลาผ่านไป เข็มพลังปราณสีน้ำเงินจำนวนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา

ผู้ชายคนหนึ่งที่อายุเพียงยี่สิบปีเศษกลับมีทักษะเข็มโลหิตในตำนานได้?

นี่เป็นเรื่องที่ไร้สาระมากเกินไป!

"ไม่จริง! ต้องเป็นเรื่องโกหกแน่! แกหยุดเล่นตลกเสียที! แกน่ะเหรอจะสามารถกระตุ้นทักษะเข็มนิลลึกลับได้? ฉันไม่เชื่อเด็ดขาด! !"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋คำรามพร้อมกับพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง

เขากระตุ้นพิษโลหิตที่ร้ายแรงและห่อหุ้มร่างกายของเขาให้เหมือนลูกบอลเลือดและพุ่งเข้าใส่หลินหยาง

หลินหยางถอยหลังอย่างรวดเร็วและปล่อยพลังปราณออกไปโจมตี

ชิ้ว!

พลังปราณได้เจาะทะลุเข้าไปยังลูกบอลเลือด

ทำให้เกิดการระเบิดตัวและกลายเป็นเข็มขัดนับพันพุ่งเข้าใส่หลินหยาง

และเข็มขัดแต่ละเส้นก็มีเข็มโลหิตติดอยู่ เข็มโลหิตเหล่านี้พุ่งเข้าหาหลินหยางเหมือนมีชีวิต แต่คราวนี้พวกมันไม่ได้แทงที่หลินหยางอีกต่อไป แต่หมุนรอบตัวเขาอย่างต่อเนื่อง โดยตั้งใจจะรัดหลินหยางอย่างแน่นหนา

เข็มขัดเหล่านี้มีพิษมากกว่าพันชนิด เมื่อสัมผัสแล้วจะตายทันที

หลินหยางมองไปรอบๆ ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เข็มโลหิตเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็คำรามโยนเข็มนิลลึกลับในมือออกไป

ควับ ควับ....

แสงสีฟ้ากระจายไปทั่วในทันที เหมือนกับแสงประกายของมีดหลายเล่มที่ตัดผ่านสีแดงของเลือด

พวกมันพุ่งเป้าไปที่เข็มโลหิตอย่างแม่นยำ

การโจมตีระหว่างเข็มอย่างโหดเหี้ยม

อย่างไรก็ตาม ระดับความสามารถของเข็มโลหิตนั้นด้อยกว่าเข็มนิลลึกลับอย่างเห็นได้ชัด

หลังจากต่อสู้อยู่พักหนึ่ง เข็มนิลลึกลับก็ได้โจมตีเข็มโลหิตได้ในที่สุด พร้อมกับเข้าไปในเข็มขัดและกวาดไปจนสุด

ในพริบตาเดียว เข็มขัดทั้งหมดก็พังทลายลง และเข็มโลหิตก็กลายเป็นหมอกและกระจายไปในอากาศ

"อะไรกัน?"

ลมหายใจของปรมาจารย์เสวี่ยอู๋สั่นสะท้าน

เข็มนิลลึกลับไม่หยุด แต่ยังคงพุ่งเข้าหาเขา