สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2665

จนกระทั่งรถเข็นมาถึงตรงหน้าหลินหยาง หลินหยางก็ยังไม่ได้สติคืนมา

ฉีสุ่ยเยว่ขอให้เสี่ยวชิงออกไป และเธอก็มองไปที่หลินหยางอย่างเงียบ ๆ ราวกับสังเกตอะไรบางอย่างอยู๋ หลังจากนั้นไม่นาน ฉีสุ่ยเยว่ก็ยิ้มและพูดว่า"คุณหลิน คุณกำลังสังเกตตำหรับของเซียวเหยาเสินส่านอยู๋งั้นหรือ?"

“ใช่แล้ว ...หืม?”

หลินหยางตกใจ หันกลับมาและมองไปที่ฉีสุ่ยเยว่และจำหญิงสาวในรถเข็นได้ทันที

“คุณคือ...คุณหนูฉี?”

"ไม่คิดว่าคุณหลิน จะจำฉันได้ ฉันได้พบกับคุณหลิน โปรดยกโทษให้ฉีสุ่ยเยว่ที่ไม่สามารถลุกขึ้นคำนับคุณได้" ฉีสุ่ยเยว่ยิ้ม

"ไม่จำเป็นต้องคำนับหนอก คุณฉี มีอะไรหรือเปล่า?" หลินหยางมุ่งความสนใจไปที่เซียวเหยาเสินส่านอีกครั้ง

ฉีสุ่ยเยว่ไม่ได้อธิบายทันทีว่าทำไมเขาถึงมา แต่มองไปที่หลินหยางสักครู่แล้วถามด้วยรอยยิ้มจางๆว่า "คุณหลิน คุณเห็นองค์ประกอบของสูตรยานี้แล้วหรือไม่?"

"คงมีสมุนไพรส่วนผสมยาเช่น ผลอู๋ซิ่น หญ้าซานสุ่ย และใบซวนเสิ่น ... แต่ฉันเห็นเพียงปลายภูเขาน้ำแข็งก็เท่านั้น คงมีส่วนผสมของยามากกว่าพันชนิดสำหรับการผลิตเซียวเหยาเสินส่าน!" หลินหยางมองไปที่เธฮแล้ว กล่าวอย่างสบายๆ

เมื่อฉีสุ่ยเยว่ได้ยินเสียง ลมหายใจของเธอก็แน่นขึ้น

ไม่มีใครรู้ว่าเซียวเหยาเซินซานผลิตขึ้นได้อย่างไร และส่วนผสมทุกอย่างในยาวิเศษนี้หายากมาก

เพื่อให้เข้าใจถึงสูตรและกระบวนการกลั่นของเซียวเหยาเสินส่าน ฉีเฟิงชานได้ทำการค้นคว้าวิจัยมาหลายปีแล้ว

อย่างไรก็ตาม หลายปีผ่านไปหุบเขาฉีเฟิงเพิ่งค้นพบสมุนไพรหลายสิบชนิดที่มีอยู่ใน เซียวเหยาเสินส่าน ถึงขนาดที่ยังประเมินความครอบคลุมของส่วนประกอบยาทั้งหมดไม่ได้อย่างแม่นยำ ตามคำอธิบายของเซียวเหยาเสินส่าน มีส่วนผสมของสมุนไพรประมาณ 600 ชนิด

อย่างไรก็ตาม ภายในครึ่งชั่วโมงหลังจากที่หลินหยางได้รับสินส่านนี้ เขาก็สามารถบอกชื่อสมุนไพรหลายชนิดที่หุบเขาฉีเฟิงเพิ่งค้นพบได้หลังจากการค้นคว้าหลายปี และเขายังสามารถประมาณจำนวนที่มากกว่าของหุบเขาฉีเฟิงได้อีก!

ฉีสุ่ยเยว่เชื่อว่า หลินหยางไม่ได้เดาสั่วๆอย่างแน่นอน

ทักษะทางการแพทย์ของบุคคลนี้ยอดเยี่ยมมาก เขาสามารถเรียกได้ว่าเป็นสัตว์ประหลาด!

“คุณหลิน คุณคือ... คนจากนอกดินแดนจริงๆ เหรอ?” ฉีสุ่ยเยว่สงบอารมณ์ที่สั่นไหวแล้วถาม

“คุณฉี คุณมีเรื่องอะไรงั้นหรือ?”

หลินหยางใจเย็นไม่ไหวอีต่อไปจึงเงยหน้าขึ้นแล้วถาม

"เป็นเช่นนั้น ไม่น่าแปลกใจที่ฉันมองดูเป็นเวลานานและรู้สึกว่าฝุ่นในเซียวเหยาเซินซานมีผลึกสีเขียวเข้ม ตอนแรกฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสกปรก ปรากฎว่ามันถูกหลอมรวมเข้ากับหญ้าหนานเว่ย! แต่ถ้าแสงถูกหลอมรวมกับหญ้าหนานเว่ยก็เป็นเรื่องง่ายที่จะทำให้เสินส่านเป็นพิษ หากการทำนายของฉันถูกต้องนอกจากหญ้าหนานเว่ยแล้ว เสินส่านควรมีแกนของผลสายน้ำผึ้งและรากฤดูใบไม้ร่วงด้วย!” หลินหยางพูดขณะคิดไปด้วย

ฉีสุ่ยเยว่ตกตะลึง คิดอยู่ครู่หนึ่ง และดวงตาของเธอก็เปล่งประกาย: "คุณหลิน เป็นหมอที่เก่งจริงๆ! ใช่ แกนกลางและรากดอกของผลต้นไม้ทองและเงิน ทำไมฉันถึงคิดไม่ออกกันนะ หุบเขาฉีเฟิง ศึกษาปัญหามาครึ่งปีแล้ว คุณหลินนั้นมองได้ทะลุปรุโปร่งในทันที! คุณหลินเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!”

หลินหยางส่ายหัวและวางเซียวเหยาเสินส่านออกไป: "ยาที่สามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มของร่างกายมนุษย์ทั้งหมดเป็นเพียงตัวซวยสำหรับสถานที่เช่นดินแดนแห่งความเงียบและความตาย ซึ่งมีแพทย์มากมาย มันต้องเป็น ยุ่งยากมากที่จะศึกษายานี้อย่างถี่ถ้วน ฉันเกรงว่าฉันเอง ฉันคงไม่สามารถวิเคราะห์มันได้เป็นเวลาหนึ่งปีกว่า”

ฉีสุ่ยเยว่ พูดไม่ออกเล็กน้อย

ปีครึ่ง....

นี่มันเร็วมากแล้ว?

คุณต้องรู้ว่า หุบเขาฉีเฟิงใช้เวลากว่าสามปีในการค้นคว้าสิ่งนี้ แต่มันไม่ดีเท่ากับที่หลินหยางดูมันแค่ครึ่งชั่วโมง...

ดวงตาในฤดูใบไม้ร่วงของฉีสุ่ยเยว่ สั่นไหวราวกับว่าเธอตัดสินใจได้

หลังจากคุยกับ หลินหยาง สักพัก เขาก็บอกลาและหันหลังกลับ