สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2666

“เด็กน้อย วิ่งไปทำอะไรที่นั่น? เห็นหุบเขาฉีเฟิงของพวกเรายังขายหน้าไม่พอเหรอ?”

เห็นเสี่ยวชิงจะเข็นรถของฉีสุ่ยเยว่กลับไปที่พัก ฉีจ้งคุนก็ตะคอกขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาสีหน้าอึมครึม

“พ่อคะ หนูรู้สึกว่าเรื่องนี้ พ่อควรจะฟังอารองนะคะ! ถึงยังไงอารองก็เคยใกล้ชิดกับคุณหลิน คุณหลินเป็นคนยังไง อารองรู้ดีกว่าพ่อแน่นอน”ฉีสุ่ยเยว่ยิ้มพูดขึ้น

“ยังไง? แม้แต่ลูกก็มาถามหาความยุติธรรมให้คนนอกคนนั้นเหรอ? ไอ้คนนั้นมันใช้วิธีไหน? แม้แต่ความคิดของลูกยังได้รับผลกระทบ?”ฉีจ้งคุนเป่าหนวดเบิกตาโพลงกว้างพูดขึ้น

เขารู้จักลูกสาวตัวเองดี ถึงแม้ลูกสาวจะร่างกายอ่อนแรงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่ความคิดสมองของเธอปราดเปรื่อง คนธรรมดาทั่วไปทำให้เธอสับสนไม่ได้หรอก

“พ่อคะ หนูไม่ได้หาความยุติธรรมหรือพูดแทนคุณหลินทั้งนั้นแหละ คือคุณหลินมีความสามารถจริงๆ หนูแนะนำให้หมู่บ้านฉีเฟิงทำดีกับเขาหน่อยนะคะ บางทีอาจจะเป็นผลดีกับหมู่บ้านก็ได้!”ฉีสุ่ยเยว่พูดขึ้น

“สุ่ยเยว่….เหอะ! พ่อขี้เกียจจะพูดด้วยละ!”

ฉีจ้งคุนสะบัดแขนเสื้อ หมุนตัวออกไปโดยไม่สนใจลูกสาวของตัวเอง

ฉีสุ่ยเยว่ทอดถอนหายใจ พูดว่า“ดูเหมือนว่าความหยิ่งในศักดิ์ศรีของคนดินแดนแห่งความเงียบและความตายจะแข็งแกร่งมาก และพวกเขาไม่สามารถลดความหยิ่งของพวกเขาลงได้เลย แล้วแบบนี้จะเห็นการเติบโตอย่างรวดเร็วของผู้อื่นได้ยังไง?"

เรื่องของผู้เฒ่ารองฉีทำให้สำนักชิงเซวียนผ่อนคลายลงบ้าง

อย่างน้อยตอนนี้ก็ไม่มีคนเอาคนของดินแดนแห่งความเงียบและความตายมาหาเรื่องวุ่นวายกับพวกเขา

แต่มีบางครั้งเรื่องวุ่นวายก็มาหาเอง

ตอนที่คนสำนักชิงเซวียนกำลังเข้าฌานสงบจิตสงบใจ ก็มีเสียงแสบแก้วหูดังมา

“คุณอ้ายหร่าน คิดไม่ถึงว่าคุณอยู่ที่นี่!”

พอได้ยินเสียงนี้ อ้ายหร่านตัวสั่นเทา หันหน้ามองไปทันที

เมื่อเห็นคนตระกูลอวี่จำนวนมากเดินมา และคนที่เป็นหัวหน้าเดินนำขบวนมาก็คือมือเทพเจี่ยนเทาท่านนั้นที่มาตระกูลอวี่ก่อนหน้านี้!

“อ้ายหร่าน! เธอกล้ามากนะ! คิดไม่ถึงว่าจะกล้าหนี! เธอรู้ไหมว่าเธอเจอหายนะใหญ่แล้ว!”

“ตระกูลอวี่ของพวกเราได้รับหมั้นเธอให้กับมือเทพเจี่ยนแล้ว! แต่เธอกลับหนีออกจากบ้าน! ถ้าอาจารย์เซียนเก้าชีวิตของมือเทพเจี่ยนรู้เรื่องนี้เข้า ตระกูลอวี่ของพวกเราจบเห่แน่!”

“เธอใช่คนตระกูลอวี่ไหม? เคยนึกถึงตระกูลอวี่ไหม?”

คนตระกูลอวี่พากันตำหนิอ้ายหร่าน

เวลานี้ ผู้เฒ่าห้าตระกูลอวี่เลยเดินมา สายตาเย็นชาจ้องอ้ายหร่าน พูดว่า“เด็กน้อย! รีบกลับกับฉัน! วันนี้เธอต้องแต่งงานกับมือเทพเจี่ยน!”

พูดจบ เขาก็เดินมาคว้ามืออ้ายหร่าน

“ช้าก่อน!”

ผู้นำสำนักชิงเซวียนลุกขึ้นทันที

“เธอ….”ผู้เฒ่าห้าตระกูลอวี่โกรธ หมายจะระบายออกมา แต่เห็นคนสำนักชิงเซวียนเข้ามาใกล้ สายตาไม่เป็นมิตร เลยอดกลั้นความโกรธไว้

“จ้าวเจียงอั้น คุณอย่าคิดว่าตระกูลอวี่กลัวคุณ! สำนักชิงเซวียนของพวกคุณตกอับล้มเหลวแบบนี้ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ตระกูลอวี่ของพวกเราเลยด้วยซ้ำ! คุณอยากเป็นศัตรูกับตระกูลอวี่?”ผู้เฒ่าห้าตระกูลอวี่กัดฟันถาม

“เป็นพวกคุณที่เป็นศัตรูกับสำนักชิงเซวียน!”ผู้นำชิงเซวียนพูดแบบไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง และไม่ถ่อมตัวจนดูต่ำต้อย

“ดี! ดีจริงๆ! จ้าวเจียงอั้น! ผมว่าสำนักชิงเซวียนของพวกคุณเบื่อจะใช้ชีวิตแล้ว!”

ผู้เฒ่าห้าตระกูลอวี่กลั้นความเดือดดาล พยักหน้าพูดว่า“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นอย่าหาว่าตระกูลอวี่ทำสำนักชิงเซวียนละกัน! ท่านมือเทพเจี่ยน!”

“ผู้เฒ่าห้า”เจี่ยนเทาเดินมาข้างหน้า

“สำนักชิงเซวียนก็เข้าร่วมการแข่งขัน งั้นการแข่งขันรอบแรก รบกวนคุณดูแลสำนักชิงเซวียนดีๆด้วย!”ผู้เฒ่าห้าพูดขึ้น

“ฮ่าๆๆๆๆ ไม่มีปัญหา! แต่ไม่รู้ว่าใครเป็นตัวแทนของสำนักชิงเซวียน?คงไม่ใช่คุณอ้ายหร่านหรอกใช่ไหม?”เจี่ยนเทาหัวเราะเสียงดังลั่นพูดขึ้น

“แน่นอนว่าไม่ใช่เธอ ผมเอง!”

หลินหยางที่อยู่ด้านหลังกลุ่มคนพูดขึ้น

คนตระกูลอวี่พากันชะงักงัน