สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2681

หลินหยางไม่พูดและเพียงวางไข่มุกผ่านด่านลงบนพื้น

หญิงคนนั้นสูดหายใจเข้าและอดทนไม่ได้อีกต่อไปพร้อมกับเดินเข้าไปหาหลินหยางด้วยดาบยาวในมือที่เหวี่ยงไปพร้อมกัน

แกร๊ง!

พลังของดาบที่มีพิษรุนแรงมหาศาลพุ่งเข้ามาเพื่อหวังจะทำให้หลินหยางถอยร่นออกไป และเธอคนนั้นก็เอื้อมมือไปหยิบไข่มุกผ่านด่านที่อยู่บนพื้น

แต่ขณะที่เธอกำลังจะสัมผัสมัน จู่ๆ มือข้างหนึ่งก็จับข้อมือของเธอไว้อย่างแรง

"อ๊าย!"

ดาบที่อยู่ในมือของหญิงคนนั้นหลุดลงจากมือทันที

เธอยังไม่ทันตั้งตัว มือข้างนั้นก็ออกแรงและเหวี่ยงเธอไปที่กำแพงอีกฝั่งหนึ่ง

ตุ่บ!

หญิงคนนั้นกระแทกเข้ากับกำแพงผนังอย่างแรงด้วยอาการวิงเวียนอย่างหนัก

เธอยังไม่ทันจะได้สติหลินหยางก็เดินมาตรงหน้าพร้อมกับปลายดาบยาวนั้นชี้ไปคอของเธอ

หญิงคนนั้นสูดหายใจเข้าโดยไม่กล้าขยับเขยื้อน

"คุณคะ ฉันยอมแล้ว อย่าฆ่าฉันเลย! อย่าฆ่าฉันเลยนะ!" หญิงคนนั้นรีบตะโกนออกไป

"งั้นคุณเสนอเงินเท่าไรเพื่อรักษาชีวิตของคุณ?" หลินหยางถาม

หญิงคนนั้นตัวสั่นสะท้านพร้อมกับมองไปที่จางฉีและฉู่ชิวและเข้าใจได้ทันที จากนั้นจึงรีบถามออกไป "พวกเขา...พวกเขาจ่ายให้คุณเท่าไร?"

"คนหนึ่งจ่ายด้วยยาวิเศษล้ำค่าหนึ่งพันเม็ด อีกคนสองพันเม็ด"

"งั้น...งั้นฉันให้คุณหนึ่งพันห้าร้อยเม็ด..."

"คุณฉลาดมาก ก็ได้ ตั้งราคาไว้ที่หนึ่งพันห้าร้อยเม็ด เพราะถึงยังไงฉู่ชิวก็เป็นถึงว่าที่อัจฉริยะ ฉะนั้นตำแหน่งของเขานั้นสูงกว่าอยู่แล้ว"

เมื่อพูดจบ หลินหยางก็ยื่นยาพิษสูตรพิเศษออกไป

หญิงคนนั้นรู้สึกหนักใจอย่างมาก เธอไม่อยากเอื้อมมือไปรับ ทว่าสุดท้ายก็รับไว้อย่างจำยอม

คนอื่นๆ ที่เหลือต่างเห็นถึงความร้ายกาจของหลินหยางและต่างพากันลังเลใจโดยไม่กล้าเดินเข้าไป

ทว่าหลินหยางเหมือนหมดสิ้นความอดทนพร้อมกับพุ่งเข้าใส่คนเหล่านั้นทันที

ไม่นาน คนเหล่านั้นก็ต่างยอมจำนน

ฉู่ชิวคอยมองดูอยู่ข้างๆ และเวลาผ่านไปก็หันไปกล่าวอย่างเคร่งขรึม "ผมจำได้ว่าคุณเป็นคนของตระกูลจางใช่ไหม?"

"คุณฉู่ชิวจำผมได้ด้วยเหรอครับ? น่าทึ่งมาก ผมชื่อจางฉีครับ" จางฉีกล่าวด้วยความประหลาดใจ

ฉู่ชิวพยักหน้าและถามอย่างเคร่งขรึม "เขาคนนี้คือใครคุณรู้ไหม?"

"ผมเองก็ไม่ค่อยรู้อะไรมาก ดูเหมือนว่า...จะเป็นคนของสำนักชิงเซวียน"

"สำนักชิงเซวียน? ผมจำได้ว่าสำนักนี้ไม่มีความเคลื่อนไหวและใกล้จะล่มสลายไปแล้ว ทำไมจู่ๆ สำนักชิงเซวียนถึงมีคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้?"

"คุณฉู่ชิว หากคุณไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส คุณคิดว่าคุณสู้เขาได้ไหม?" จางฉีถามอย่างระมัดระวัง

หลินหยางตกใจและมองออกไป จากนั้นก็พบว่าหลาวยิงตัวแทนของหุบเขาจ้งหลงกู่กำลังเดินเข้ามา

ในมือของเขายังจับใครคนหนึ่งเอาไว้

เมื่อมองก็เห็นว่าเป็นฉีหยาง!

ฉีหยางในตอนนี้เหมือนคนที่กำลังจะตาย เขามีเลือดไหลเต็มตัวและมีลมหายใจที่อ่อนแรง

"อัจฉริยะหลาว?"

เมื่อคนอื่นเห็นเข้าก็ต่างหน้าถอดสี

หลาวยิงอยู่ในท่าทางที่โกรธเกรี้ยวพร้อมกับโยนฉีหยางลงกับพื้นและกล่าวอย่างเย็นชา "เดิมทีผมคิดจะฆ่าเขา แต่เขาบอกว่าผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ ฉะนั้นผมเลยไว้ชีวิตเขาไว้เพื่อให้เขาเห็นว่าผมจะฆ่าคุณยังไง และขณะเดียวกันก็จะได้ให้ทุกคนเห็นว่าผมจะกำจัดพวกคุณทั้งหมดยังไง!"

เมื่อพูดจบ อัจฉริยะหลาวก็เดินเข้าไปหาหลินหยาง

ทุกคนต่างสูดหายใจเข้าอย่างเคร่งเครียด

หลินหยางมองไปอย่างจดจ่อ

เพราะเขาเห็นแสงที่เปล่งประกายบนหน้าอกของอัจฉริยะหลาว!

เห็นได้ชัดว่าเขามีไข่มุกผ่านด่านด้วยเช่นกัน!

"หลาวยิง หุบเขาจ้งหลงกู่ของพวกคุณยอมจ่ายเงินกับคุณเท่าไร?" หลินหยางถามออกไปด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว

เมื่อพูดจบ หลาวยิงก็ตกใจเล็กน้อย "คุณว่ายังไงนะ?"