สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2680

"ทำข้อตกลง?"

ฉู่ชิวตกตะลึง

แม้แต่จางฉีก็งงงวยมาก

มาทำข้อตกลงอะไรในในสถานการณ์เช่นนี้?

หลินหยางไม่ได้บอกว่าจะลงมือเหรอ?

แบบนี้เรียกว่าลงมือแล้วหรือเปล่า?

"ใช่ มาทำข้อตกลงกัน! ว่ายังไง?" หลินหยางถามอย่างใจเย็น

“ถ้าข้าไม่ทำข้อตกลงนี้ล่ะ?” ฉู่ชิวถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

“งั้นข้าก็จะไปตอนนี้ ข้าจะไม่แตะต้องเจ้า ไม่ต้องกังวล แต่ต้องมีหลายคนที่ต้องอยากลงมือกับเจ้าแน่ ข้าค่อยกลับมาในภายหลัง” หลินหยางกล่าว

ฉู่ชิวจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ารอบๆเต็มไปด้วยผู้คนที่รอฉวยโอกาส แม้ว่าเขาจะต่อสู้กับสามคนนี้เสร็จแล้ว การต่อสู้ก็จะยังไม่จบ และเขาก็ไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยของตนเองได้อีกต่อไป

อันที่จริง ฉู่ชิวรู้สึกถึงลางไม่ดี

ทันทีที่เขาเข้าไปในเขาวงกต เขาชนเข้ากับไข่มุกผ่านด่าน

พูดตามตรง ทันทีที่เขาเห็นไข่มุกผ่านด่าน ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าเขาเป็นคนที่โชคดีที่สุด แต่หลังจากรับไข่มุกผ่านด่านแล้ว เขาก็ตระหนักว่าสิ่งนี้คือเผือกร้อน ใครก็ตามที่รับมันไปในช่วงแรกจะต้องตาย!

เดิมทีเขาคิดว่าแค่เอาไข่มุกผ่านด่านซ่อนไว้บนร่างกายของเขา จากนั้นเขาก็จะออกจากเขาวงกตได้โดยไม่ต้องขยับเพื่อผ่านการแข่งขันรอบแรก แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าไม่ว่าจะสวมเสื้อผ้าหนาแค่ไหนไข่มุกผ่านด่านก็จะส่องแสงแม้ว่าเขาจะอมมันไว้ในปากก็ตาม

ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าใครก็ตามที่พบเจอบนถนน พวกเขาทั้งหมดก็เริ่มที่จะต่อสู้กับเขา ตั้งแต่ที่เขาได้รับไข่มุกผ่านด่านมา ฉู่ชิวก็ไม่เคยหยุดต่อสู้อีก ฆ่าคนไปเจ็ดหรือแปดคนแล้ว

เมื่อมองดูเวลา ยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงก่อนจบเกม

และเป็นเวลาถึงครึ่งชั่วโมง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทนอยู่รอดได้

บางที เกรงว่าเขาคงต้องทำข้อตกลงนี้

ฉู่ชิวมองไปที่ทางแยกหลายแห่ง

ร่างที่อยู่ตรงนั้นล้วนจ้องมองมาที่เขา ดวงตาแต่ละคู่เต็มไปด้วยความโลภและจิตอาฆาต

“เจ้าบอกมา ข้อตกลงเป็นแบบไหน?” ฉู่ชิวสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วถามเสียงแหบพร่า

เขาไม่มีที่ไปแล้ว

“ข้าจะรักษาเจ้า แต่เจ้าต้องฟังคำสั่งของข้าก่อนสิ้นสุดเขาวงกตรอบแรก และหลังจากออกจากเขาวงกตแล้ว เจ้าต้องให้ยาคุณภาพสูง 2,000 เม็ดและไข่มุกผ่านด่านแก่ข้า เจ้าว่าอย่างไร?” หลินหยางกล่าวเบาๆ

จางฉีตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและหยุดพูด

จากนั้นเขาก็รู้ว่า หลินหยางกำลังวางแผนที่จะพนันเรื่องใหญ่

ฉู่ชิวกลับค่อนข้างประหลาดใจ

“ท่านต้องการไข่มุกผ่านด่าน ข้าเองก็เข้าใจ แต่ทำไมยังอยากได้ยาคุณภาพสูง 2,000 เม็ดจากข้าอีก ข้าไม่ได้มีมากมายขนาดนั้น” ฉู่ชิวพูดอย่างจริงจัง

“เจ้าไม่มี แต่ตระกูลที่มีอำนาจอยู่เบื้องหลังเจ้ามี ทรัพยากรบุคคลและเงินที่ใช้ในการบ่มเพาะผู้มีพรสวรรค์เช่นเจ้านั้นย่อมต้องใช้นับไม่ถ้วน หากใช้ยาคุณภาพสูง 2,000 เม็ดเพื่อแลกกับคนมีพรสวรรค์เช่นนี้ตระกูลที่อยู่เบื้องหลังเจ้าย่อมตกลงแน่นอน ไม่มีอะไรต้องลังเลเลย” หลินหยางกล่าว

“แล้ว ท่านจะช่วยพาข้าออกจากเขาวงกตได้อย่างปลอดภัยใช่ไหม” ฉู่ชิวถาม

"ใช่"

หลินหยางพยักหน้าอย่างตรงไปตรงมา "แต่เงือนไขคือ เจ้าต้องยอมรับข้อตกลงนี้"

หลังจากพูด เขาก็ยื่นยาให้ฉู่ชิว

ยานี้คืออะไร ฉู่ชิวรู้ และจางฉีก็ยิ่งรู้ดี

ฉู่ชิวเงียบไป

เขามองไปที่เม็ดยาบนมือของหลินหยางจากนั้นค่อยๆ หยิบไข่มุกผ่านด่านออกจากร่างกายของเขาด้วยท่าทางอาลัยอาวรณ์

เห็นได้ชัดว่าเขาตัดใจยกไข่มุกผ่านด่านนี้ไม่ลง

ไม่สำคัญว่าเขาจะต้องกินยาพิษของหลินหยางหรือไม่ เขารู้สึกว่าหลินหยางจะไม่ฆ่าเขา แต่เขาเสียเลือดและเหงื่อไปมากเพื่อไข่มุกผ่านด่านนี้

ตอนนี้ เขาต้องยอมแพ้ เขาย่อมไม่เต็มใจโดยธรรมชาติ

แต่ในขณะนี้หลินหยางก็พูดอีกประโยคหนึ่ง

“ถ้าเจ้าไม่เต็มใจที่จะยกไข่มุกผ่านด่านนี้ให้ เจ้าจะเก็บมันไว้ก็ได้ แต่ข้อแลกเปลี่ยนคือคือ เจ้าต้องจ่ายยาเม็ดให้ข้าเป็นข้อแลกเปลี่ยนให้เพียงพอ”

เมื่อคำพูดเหล่านี้จบลง ลมหายใจของฉู่ชิวก็แน่นขึ้น และทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและจ้องมองที่หลินหยางด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

"เจ้า.. เจ้าพูดว่าอะไรนะ?"

“ข้าหมายความว่า เจ้าสามารถซื้อไข่มุกผ่านด่านได้” หลินหยางยิ้ม

ฉู่ชิวและจางฉีคิดว่าพวกเขาได้ยินผิดไป

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จางฉีที่มองไปที่หลินหยางด้วยความสับสน

เขามองไม่ออกว่าชายคนนี้กำลังพยายามทำอะไร

นี่คือการรีดทรัพย์งั้นเหรอ?

หรือว่าบุคคลนี้มาเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันอวี่เจวี๋ยเพื่อธุรกิจเท่านั้น?

"เจ้าจริงจังงั้นหรือ?"

เช่นเดียวกับในสงคราม สิ่งที่ต่อสู้ไม่ใช่คน แต่เป็นเงิน

หากมียาเพียงพอ ก็เป็นไปได้ที่จะยกระดับคนธรรมดาไปสู่การดำรงอยู่ที่น่าสะพรึงกลัวจนผ่านพ้นไม่ได้

หลินหยางจึงขอยาอายุวัฒนะคุณภาพสูงจากคนเหล่านี้ และเขายังต้องการเตรียมเงินทุนสำหรับตัวเขาเองด้วย

ถ้าเขาไม่สามารถได้รับการคุ้มครองจากตระกูลที่มีอำนาจจากการแข่งขันอวี่เจวี๋ย เพื่อใช้ต่อกรกับตำหนักเทียนเสิน เขาก็สามารถหาเงินได้มากมายที่นี่ หายาเม็ดระดับสูงให้เพียงพอ ติดอาวุธให้กับคนของหยางหัวและต่อสู้กับนักปราชญ์เย่เหยียนด้วยตัวเอง

เขาไม่กังวลเลยสักนิดว่าคนเหล่านี้จะผิดสัญญาหลังจากออกจากเขาวงกต เพราะสิ่งที่คนเหล่านี้รับไปคือยาพิษพิเศษที่หลินหยางเตรียมไว้เอง และเป็นไปไม่ได้ที่จะถอนพิษได้ในเวลาอันสั้น

ราคาที่กลุ่มที่มีอำนาจเหล่านั้นจ่ายไปเพื่อบ่มเพาะอัจฉริยะเหล่านี้นั้นไม่น้อยอย่างแน่นอน และเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะยอมสละหนึ่งในเมล็ดพันธุ์ที่ดีที่สุดเพื่อแลกกับยา

อย่างไรก็ตาม ราคาที่ฉู่ชิวเสนอมานั้นมากมายกว่าอย่างเห็นได้ชัด

หนึ่งหมื่นเม็ดดูเหมือนจะไม่สร้างความกดดันให้กับเขามากนัก

ในทางกลับกันจางฉีถึงขีดจำกัดแล้ว

หลินหยางคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดอย่างใจเย็น: "งั้นเรามาตั้งราคาเป็นยาระดับสูง 10,000 เม็ดก่อนแล้วกัน!"

หลังจากพูดจบ หลินหยางก็หยิบไข่มุกผ่านด่านและถือไว้คนเดียว

ฉู่ชิวตกตะลึง"10,000เม็ดก่อนแล้วกัน? ท่านหมายความว่าอย่างไร?"

“เจ้าจะรู้ในภายหลัง ไม่ต้องกังวล ถ้าราคาของเจ้าสูงพอ ไข่มุกผ่านด่านจะตกเป็นของเจ้า” หลินหยางหัวเราะ

ฉู่ชิวไม่ค่อยเข้าใจเจตนาของหลินหยางนัก แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ เพราะชีวิตของเขาก็ถูกควบคุมโดยหลินหยางเช่นกัน

"เอาล่ะทุกคน นี่คือไข่มุกผ่านด่านที่เจ้าต้องการ ถ้าข้าเป็นเจ้า ข้าขอแนะนำให้เจ้าปรากฏตัวและอย่าให้ข้าต้องลงมือทีละคน" ในเวลานี้ หลินหยางชูไข่มุกผ่านด่านขึ้นสูงและตะโกน ไปรอบข้าง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ คนที่ยืนอยู่ในระยะไกลก็ขมวดคิ้ว

มันหมายความว่าอะไร?

ท้าทายพวกเขา?

ใครบางคนโกรธทันทีและเดินออกไป

เป็นผู้หญิงผมยาวประบ่าอายุประมาณสามสิบปี

ดวงตาของเธอเย็นชาและเธอถือดาบยาวไว้ในมือร่างกายของเธอถูกแทงด้วยเข็มเงินแล้วและเห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของเธอเพิ่มขึ้น

“เพื่อนข้า ส่งไข่มุกผ่านด่านให้ข้า แล้วข้าจะไม่ฆ่าเจ้า!” ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างเคร่งขรึม

อย่างไรก็ตามหลินหยางส่ายหัวและถามอย่างใจเย็นว่า "เจ้ายินดีจ่ายเท่าไหร่?"

ผู้หญิงคนนั้นตกใจเล็กน้อย"เจ้าหมายความว่าอย่างไร?"