สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2705

“เหรอ?”

หลินหยางยิ้มเล็กน้อยพูดว่า“เมื่อพูดแบบนี้ แสดงว่าเมื่อก่อนคุณไม่เคยใกล้ชิดประลองฝีมือกับคนนอกเลยสิ?”

“คนเดินขึ้นสู่ที่สูง น้ำไหลลงที่ต่ำ คนนอกดินแดนต่ำต้อย ทำไมผมต้องไปใกล้ชิด?”เหวยหว่อมิ่งส่ายหน้าพูดขึ้น

“ดูอย่างนี้แล้วคุณมองท้องฟ้าจากก้นบ่อน้ำ อวดดีจริงๆเลย”

“หวังว่าอีกเดี๋ยวปากคุณจะยังเก่งแบบนี้ด้วยนะ”เหวยหว่อมิ่งพูดอย่างราบเรียบ ตามด้วยเดินมาหาหลินหยาง

ความอดทนของเขาถึงขีดจำกัดแล้ว

เขาอยากจะให้คนผู้นี้คุกเข่าอ้อนวอนเขาใจจะขาดแล้ว ! อยากจะเห็นคนร้องจนจะขาดใจอยู่ตรงหน้าสักที

“จะลงมือแล้ว”

คนที่อยู่ด้านล่างหายใจติดขัด

เมื่อเห็นเหวยหว่อมิ่งเดินมาทางหลินหยาง อีกทั้งพลังรวบรวมเข้าหากัน พลังที่เดือดพล่านราวน้ำร้อนลวกหมุนวนรอบตัว พร้อมมีเสียง“กูลูๆ”ดังมา

จากนั้น

“คุกเข่าให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

สิ่งที่เห็นคือเหวยหว่อมิ่งตะคอกออกมาเสียงดัง และกระทืบเท้า

ครืน! !

สนามประลองกวัดแกว่งสั่นสะเทือน

กำแพงเกิดการสั่นสะเทือน

แม้แต่นอกสนามก็ได้รับผลกระทบสั่นเล็กน้อย

“ว๊าว!”

ทุกคนตื่นเต้น

พลังนี้น่ากลัวมาก!

หลังจากเหวยหว่อมิ่งกระทืบเท้าแล้ว พลังทั้งหมดก็ถาโถมเข้าหาหลินหยาง หมายจะทำให้เขาหมอบลงกับพื้น

แต่….หลังจากพลังนี้ปกคลุมมา คิดไม่ถึง…หลินหยางไม่เป็นไรเลย

เขายังคงยืนอยู่ที่เดิม ร่างกายไม่สั่นไหวเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งเสื้อผ้าก็ไม่ไหวติง

“อะไรกัน?”

ทุกคนเบิกตาโพลง ตลึงกันเป็นแถว

“ที่แท้คนผู้นี้ก็มีความสามารถ!”ฝ่ายหญิงฝั่งตระกูลเสินกงมองหลินหยาง ขมวดคิ้วเป็นปมพูดขึ้น

“สามารถรับหนามมังกรจ้งหลงของหุบเขาจ้งหลงกู่ได้ จะสั่นไหวกับพลังเล็กน้อยแค่นี้เหรอ? เหวยหว่อมิ่งประมาทข้าศึกแล้ว”ผู้นำหุบเขาจ้งหลงกู่พูดอย่างราบเรียบ

ผู้นำสำนักชิงเซวียน ฉีสุ่ยซิน อ้ายหร่าน ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวตื่นตะลึงมาก แต่พวกเขายังไม่กล้าวางใจ ยังคงจ้องมองหลินหยางต่อ

“ห๊ะ?”

เมื่อเห็นหลินหยางปกติดี เหวยหว่อมิ่งตกใจมาก พูดว่า“ดูอย่างนี้ผมดูถูกคุณแล้วสิ”

“ผมบอกแล้ว คุณมันแค่มองท้องฟ้าที่ก้นบ่อ ยิ่งยโสเท่านั้นเอง ความเป็นจริงฉู่ชิวเอาชนะคุณได้นะ และผมยิ่งเอาชนะคุณได้ง่ายๆ”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

“เหอะ คุณพูดซี้ซั้วน้อยๆหน่อย ฉู่ชิวความสามารถแบบไหน ผมตาเดียวก็ดูออก ส่วนคุณ อาจจะดีกว่าฉู่ชิวมาเล็กน้อย”เหวยหว่อมิ่งพูดอย่างเย็นชา

“เหรอ? แบบนี้แล้ว งั้นคุณก็มาเลย ดูว่าผมเก่งกาจกว่าฉู่ชิวเล็กน้อย หรือว่าเก่งกว่าคุณเล็กน้อยกันแน่”หลินหยางพูดขึ้น

“อวดดี!”

เหวยหว่อมิ่งตะคอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา พร้อมโบกมือ

ฟิ้วๆๆ….

แสงลอยออกมาจากมือของเขา กลายเป็นดาวนักปราชญ์พุ่งไปทางหลินหยาง

หลินหยางรีบยกมือขึ้น ดีดนิ้วเป็นพัลวัน จากนั้นเข็มลมปราณก็ไปกระทบกับดาวนักปราชญ์นั่น

อย่างไรก็ตาม เมื่อเข็มลมปราณพุ่งขึ้นด้านบน ก็ถูกเข็มดาวนักปราชญ์บดขยี้ทันที แต่เข็มเหล่านี้มันไม่ได้รับผลกระทบใดๆ เลย และพวกมันยังคงบินไปหาหลินหยาง

“ความสามารถน้อยนิด ยังกล้ามาแสดงความต่ำต้อยต่อหน้าผมเหรอ?”เหวยหว่อมิ่งพูดถากถาง

แต่วินาทีต่อมา

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง….

จู่ๆเข็มดาวนักปราชญ์เหล่านั้นก็ระเบิด เข็มหนึ่งกลายเป็นสองท่อนและหล่นลงบนพื้น

“อะไรกัน?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน