หลินหยางดูมืดมนและดูเหมือนจะไม่สามารถเอาชนะได้
แต่ตู๋กูหวยกลับดูใจชื่น คว้าชัยชนะไล่ล่าทันที
นิ้วมือของเขาขยับ ความว่างเปล่ารอบ ๆ นั้นรุนแรงยิ่งขึ้น เข็มที่หนาแน่นมากขึ้นถูกฆ่าออกจากข้างในอย่างบ้าคลั่งและโจมตีหลินหยางเหมือนพายุและฝนตก
การโจมตีที่หนักแน่นนี้ทําให้หายใจไม่ออก
หลินหยางหลบอย่างรีบร้อน แสดงให้เห็นถึงความยากลําบากในการรับมือ
คนทั้งหลายเห็นแล้วก็หัวเราะเสียงดัง
"คนนอกนี้ก็แค่นี้เอง"
"แม้แต่ตู๋กูหวยคนเดียวก็ยังรับมือไม่ได้ ข้าจะบอกว่าเขาเก่งแค่ไหน!"
"ดูเหมือนว่าคําพูดของชาวหุบเขาจ้งหลงกู่จะเป็นความจริง เมื่อหลาวอินต่อสู้กับมันอยู่ในสภาพที่ไม่ดีจริง ๆ และหนามมังกรก็ใช้ไม่เป็น มิฉะนั้นจะพ่ายแพ้ให้กับคนนี้หรือ"
"นั่นแค่ชีวิตข้าก็เป็นปัญหาแล้ว มีแต่คนไร้ชื่อเสียงเท่านั้นเอง"
"คนนอกอาณาเขตนี้ก็โชคดีมาตลอด ครั้งนี้เจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่า ทุกอย่างก็ถูกเปิดเผยแล้ว!"
"คนนอกก็เป็นคนนอกอาณาเขตอยู่ดี จะเปรียบเทียบกับของเราได้หรือ"
"ใช่!"
เสียงหัวเราะและเสียงเยาะเย้ยต่าง ๆ
ผู้ชมนอกสถานที่ก็รอฟัง
พวกเขาตั้งตารอฉากแบบนี้มานานแล้ว ในสายตาของหลาย ๆ คน หลินหยางสามารถเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้นั้นเป็นเรื่องที่ทําให้ดินแดนแห่งความเงียบและความตายอับอาย ชาวดินแดนนั้นที่ภาคภูมิใจจะแพ้ให้กับคนนอกหรือไม่
และถ้าทําให้หลินหยางได้เป็นผู้นําในการแข่งขันอวี่เจวี๋ยจริง ๆ
สถานการณ์นั้นน่ากลัวแม้แต่จะคิดก็ไม่กล้าคิด
กลัวว่าจะมีชาวดินแดนแห่งความเงียบและความตายนับไม่ถ้วนพังทลายลงทันที
"จะเป็นแบบนี้ได้อย่างไร ทําไมความแข็งแกร่งของหมอหลินถึงสู้ตู๋กูหวยไม่ได้"
นอกสถานที่ อ้ายหร่านเบิกตากว้างเล็กน้อย พูดอย่างไม่น่าเชื่อ
"วิธีการนอกอาณาเขตนั้นล้าหลังดินแดนที่ถูกทําลายของเรากันแน่ คุณหลินสามารถต่อสู้ได้ถึงระดับนี้ก็น่าทึ่งมากแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นตู๋กูหวยนี้ก็ไม่ได้ดูอ่อนแอ คุณหลินสู้ไม่ได้ ควรเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล" เจ้าชายชิงถอนหายใจ สีหน้าแสดงความเสียใจออกมา
แม้ว่าจะพูดแบบนี้ แต่ถ้าหลินหยางถูกคัดออกจากการแข่งกับกับตู๋กูหวย อันดับจะต้องมากกว่ายี่สิบอันดับอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม ฉีสุ่ยเยว่ส่ายหัวไม่หยุด
"พ่อ ท่านอาจจะมองผิดแล้ว แม้ว่าคุณหลินดูเหมือนจะเสียเปรียบ แต่ความเสียเปรียบของเขาทําให้ผมรู้สึกเหมือนแกล้งออกมา!"
"แกล้งออกมาเหรอ"
ฉีจ้งคุงเริ่มไม่เข้าใจแล้ว
"ลูกสาว คุณหลินไม่มีเหตุผล ทําไมต้องแกล้งทํา แบบนี้ไม่ดีกับเขาใช่ไหม"
"ฉันไม่รู้ แต่ฉันมักจะรู้สึกว่าคุณหลินกําลังทดสอบกลอุบายของตู๋กูหวยอยู่"
"ลูกสาว พ่อคิดว่าเจ้าเข้าใจผิดแน่ ๆ ถ้าคุณหลินเคยต่อสู้กับตู๋กูหวย ทําไมต้องไปทดสอบกลอุบายด้วย ถ้าสู้ไม่ได้แล้วยังทําเรื่องแบบนี้อีก งั้นต้อนตัวเองให้จนมุมไม่ใช่หรือ เจ้าคิดมากไปหน่อยแล้ว" ฉีจ้งคุนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ฉีสายเยว่ไม่ได้พูดอะไรอีก
แต่ความสงสัยในใจของเธอยิ่งมากขึ้น
นอกจากนี้ยังมีผู้เข้าแข่งขันหลายคนก่อนที่มีความคิดเช่นเดียวกับเธอ
ซึ่งรวมถึงตู๋กูเวิ่นและเสินกงชาง...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...