สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2736

ม่านเขตการแข่งขันนั้นปูดออกมาอย่างต่อเนื่องจากโจมตีของระลอกคลื่นแห่งการทำลายล้างนี้ ราวกับลูกบอลลูนที่มีแก๊สจนเต็ม และระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ

ผู้ชมในสถานที่นั้นตกใจกลัวอย่างมาก บางคนที่อยู่ข้างหน้าลุกขึ้นด้วยความตกใจ กลัวว่าม่านนั้นจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ และพลังภายในจะกระทบมาถึงพวกเขา

เพียงแต่ยังโชคดี ที่ม่านปูดออกมาประมาณ 3-4 วินาที หลังจากนั้นก็ค่อยๆ หดกลับไป

ในทางกลับกันในสนามแข่งขัน หลินหยางกับตู๋กูเวิ่นได้แยกจากกันแล้ว

ร่างกายของคนทั้งสองต่างสั่นสะท้าน ลมหายใจติดขัด ราวกับว่าไม่มีใครได้เปรียบกัน

"การโจมตีนี้?"

หลินหยางไม่รีบร้อนโจมตีสังหาร แต่ขมวดคิ้วและครุ่นคิดขึ้นมา

เจ้าเมืองตู๋กูที่อยู่นอกสนามเห็นเช่นนั้น จึงตะโกนขึ้นมาทันที : "อาเวิ่น อย่าปล่อยให้เขาคิด! คนคนนี้สามารถมองทะลุกระบวนท่าของคนอื่นได้ หากถูกเขาคิดวิธีการทำลายกระบวนท่าได้ ท้ายที่สุดแล้วคุณจะไม่สามารถใช้กระบวนท่าใดได้เลย! รีบเอาชนะอย่างรวดเร็ว รีบทำให้เขาพ่ายแพ้!"

ตู๋กูเวิ่นจะไม่ทราบถึงหลักการนี้ได้อย่างไร? เขาจึงก้าวไปข้างหน้าทันที

"เมฆาพายุพิษ!"

ตู๋กูเวิ่นตะโกนออกมาอีกครั้ง ยกแขนขึ้น และสะบัดเข็มพิษ 72 เล่มออกไป

เข็มพิษเหล่านี้ราวกับเครื่องบินรบ หลังจากที่บินออกไป คาดไม่ถึงว่ามันยังลากหางชี่พิษสีเขียวออกไปด้วย

หางของมันส่งเสียงกระทบกันทุกทิศทุกทาง หมุนวนอยู่รอบๆ ตัวของหลินหยางไม่หยุด ดูเหมือนว่าต้องการสร้างกรงกรงหนึ่งโดยมีเขาเป็นศูนย์กลาง

หลินหยางขมวดคิ้วแน่น

ตู๋กูเวิ่นกระโจนพุ่งไปข้างหน้า กระโดดขึ้นเหนือหัวของหลินหยาง จากนั้นร่างกายก็หมุนอย่างต่อเนื่อง และใช้พละกำลังเหนี่ยวนำเข็มพิษเหล่านี้ให้หมุนอย่างบ้าคลั่ง

ในชั่วพริบตา เข็มพิษรอบๆ ตัวหลินหยางหมุนรวดเร็วมากขึ้นเป็นร้อยเท่า ก๊าซพิษซัดสาดเข้ามา ราวกับระลอกคลื่นขนาดใหญ่

ไม่นาน ระลอกคลื่นก็กลายเป็นพายุทอร์นาโดสีเขียวเข้ม หลินหยางถูกทำให้จมอยู่ในก๊าซพิษที่ปกคลุมเต็มท้องฟ้า

เสียงดังจนน่าตกใจไปทั่วทั้งสนาม

"ว้าว! โจมตีเลย!!"

"คนคนนี้ไม่รู้จักอานุภาพของเมฆาพายุพิษของเมืองตู๋กูของฉันซะแล้ว! หากไม่หลบเลี่ยง! ครั้งนี้ เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!"

คนของเมืองตู๋กูดีอกดีใจอย่างยิ่ง ต่างปรบมือส่งเสียงเชียร์

ผู้ชมในสถานที่แห่งนั้นต่างตกตะลึง

"กระบวนท่าน่ากลัวอะไรขนาดนั้น?"

"ครั้งนี้ คนคนนั้นสมควรตายได้แล้วใช่ไหม?"

แต่วินาทีต่อมา

ฟิ้ว!

ภาพเงาหนึ่งพุ่งขึ้นไปในอากาศโดยตรง ทะลุผ่านเมฆพิษ ยื่นมือออกไปจับขาข้างหนึ่งของตู๋กูเวิ่นที่กำลังหมุนอยู่

"อะไรกัน?" ตู๋กูเวิ่นถูกยับยั้งให้หยุดลงในทันที พละกำลังทั่วทั้งตัวถูกกระจายออกไป

ไม่รอให้เขาได้โต้ตอบกลับ ฉับพลันมือนั้นก็เหวี่ยงออกไปอย่างรุนแรง

ฟิ้ว!

สมองเห็นเช่นนั้น ก็สั่นสะท้านอย่างบ้าคลั่ง

ผู้ชมทั้งหมดต่างลุกขึ้น ชะโงกมองเขย่งเท้า มองไปยังสนามแข่งขันด้วยความตื่นตระหนก

แม้แต่เสินกงชาง ในเวลานี้ก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เช่นกัน!

นี่มัน....ร่างกายหมื่นพิษที่แท้จริง!

"ร่างโยวหมิงซาอันดุร้าย! ร่างโยวหมิงซาอันดุร้าย....."

ตู๋กูเวิ่นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมจริงจังอย่างมาก แต่ใบหน้าที่ดูฮึกเหิมมีรอยยิ้มเจื่อนๆ

เขาก็คาดไม่ถึงเช่นกัน ว่าคนคนนี้จะน่ากลัวขนาดนี้

อันที่จริงหลินหยางไม่จำเป็นจะต้องใช้ตู๋กูหวยเพื่อศึกษากระบวนท่าการต่อสู้ของตระกูลตู๋กูเลย

เพราะเพียงแค่อาศัยร่างโยวหมิงซาอันดุร้ายแล้ว ก็สามารถหักข้อมือของตู๋กูเวิ่นได้โดยตรง

เมื่อมีร่างนี้ คนคนนี้จะป้องกันก๊าซพิษได้ส่วนใหญ่ หากไม่ใช่พิษที่สูงสุดจะไม่สามารถทำลายเนื้อหนังมังสาได้

"คนคนนี้ช่างน่าประหลาดใจจริงๆ เห็นได้ชัดว่าไม่อยากให้โอกาสฉันแม้แต่น้อย!"

ตู๋กูเวิ่นครุ่นคิดอยู่ในใจ และรู้สึกไร้เรี่ยวแรงอย่างมาก

แต่เมื่อยืนอยู่บนเวทีประลองแล้ว เขารู้ว่าตนเองไม่สามารถจากไปได้

แม้ว่าคู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งอย่างมาก เขาก็จะสู้จนถึงที่สุด!

ตู๋กูเวิ่นเรียกขวัญกำลังใจกลับคืนมา จ้องมองไปที่หลินหยาง และก้าวเท้าเดินเข้าไป