สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2755

"คุณรู้สึกเหมือนว่าฉันกำลังล้อเล่นอยู่เหรอ?" หลินหยางกล่าวอย่างเย็นชา

"เอ่อ.....เอ่อ....." เสินกงชางพูดอึกๆ อักๆ แต่สายตาที่กระตือรือร้นคู่นั้น มันเต็มไปด้วยความปรารถนา

"รอหลังจากจบการแข่งขันอวี่เจวี๋ยแล้ว ฉันจะเขียนใบสั่งยา และวินิจฉัยให้คุณด้วยตนเอง ตอนนี้นังไม่สะดวก การแข่งขันอวี่เจวี๋ยยังไม่เสร็จสิ้น" หลินหยางกล่าว

เสินกงชางได้ยินเช่นนั้น เขาตื้นตันใจ ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ และคารวะให้หลินหยางอีกครั้ง : "ขอบคุณคุณหลินอย่างมาก บุญคุณนี้ยิ่งใหญ่นัก เสินกงชางจะไม่มีวันลืมเลย"

"รีบไปรักษาเถอะ"

"ตกลง!"

เสินกงชางพยักหน้า

คนของตระกูลเสินกงที่อยู่ข้างๆ มีสีหน้าตกตะลึง

"หมายความว่ายังไง?"

"ดูเหมือนว่า......พรสวรรค์ของคุณชายที่ถูกทำลายไปจะสามารถรักษาได้เหรอ?"

"จริง....จริงเหรอ?"

"เร็วเข้า รีบไปแจ้งให้ผู้เฒ่าทราบ รีบส่งข่าวออกไป!"

ไม่นาน เสินกงชางก็ถูกพาตัวออกไป

และข่าวก็ได้แพร่สะพัดไปทั่วดินแดนสุเมรุเช่นกัน

คนเหล่านั้นที่ด่าทอเสินกงชางฉับพลันก็ราวกับกินขี้หนูเข้าไป แต่ละคนต่างมีสีหน้าหม่นหมอง พูดอะไรไม่ออก และบางคนรีบเข้าไปขอโทษตระกูลเสินกงทางด้านนั้น ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แล้วก็ยังมีคนที่ยินดีในความโชคร้ายของผู้อื่น ดีใจที่ตนเองไม่ได้ซ้ำเติม

สิ่งนี้จึงดูน่าตลกขบขันเป็นอย่างยิ่ง

แต่ผู้คนจำนวนมากรู้สึกตกใจกับศักยภาพของหลินหยางอย่างมาก

ไม่มีใครคาดคิด คนนอกแดนคนนี้บรรลุถึงครึ่งระดับชั้นเทพแล้ว!

พลังแห่งสวรรค์ที่มีในครอบครอง พูดได้ว่ามันสามารถบดขยี้เสินกงชางได้โดยสิ้นเชิง

ถึงแม้ว่าเสินกงชางจะเปิดประตูทั้งแปดแล้ว แต่เขาก็มีพลังแห่งสวรรค์ด้วยเช่นกัน แต่พลังแห่งสวรรค์ของเขาไม่บริสุทธิ์ มันจึงแปรเปลี่ยนโดยศักยภาพภายใน การควบคุมพลังแห่งสวรรค์จึงแตกต่างกันกับหลินหยาง

พลังแห่งสวรรค์ของหลินหยาง มันมาจากพลังแห่งสวรรค์ คุณสมบัติของเขาจึงสูงกว่าเสินกงชางมาก

ด้วยเหตุนี้ในการโจมตีครั้งสุดท้าย เสินกงชางจึงพ่ายแพ้ไปอย่างน่าเวทนา

ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนในที่นั้นจับจ้องไปยังหลินหยาง แต่ละคนต่างตกใจกลัวจนเนื้อเต้น

"เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิง คำพูดที่ไร้มารยาทก่อนหน้านี้ของฉัน คุณได้โปรดอย่าตำหนิกันเลยนะ! สองตระกูลของเรา ควรจะไปมาหาสู่ และเป็นเกี่ยวดองกันนะ!"

"เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิง หากมีเวลาก็ไปเยี่ยมเยือนในเมืองเราได้! พวกเรายินดีต้อนรับเป็นอย่างยิ่ง!"

"เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิง....."

ยิ่งนานๆ ไปผู้นำหรือผู้รับผิดชอบของตระกูลก็เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ ต่างเดินเข้ามาผูกมิตรเจ้าเมืองหนานหลี่เฉิง สร้างความสนิทสนม บางคนถึงกับต้องการให้ลูกสาวแต่งงานเป็นอนุภรรยาของเจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงเลย

สิ่งนี้ทำให้เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงรู้สึกงุนงง

แต่ไม่นาน เขาก็เข้าใจได้ถึงเจตนาของคนเหล่านี้

ในมุมมองของคนภายนอก หลินหยางจะเป็นสามีของหนานซิ่งเอ๋อร์และเป็นลูกเขยของหนานหลี่เฉิง และหนานหลี่เฉิงจะมีลูกเขยที่เป็นครึ่งระดับชั้นเทพคนหนึ่ง ต่อไปจะต้องมีความสำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์ กระทั่งสามารถเลื่อนขั้นให้เหนือกว่าเจ้าแห่งสำนักได้

ด้วยฉากตรงหน้าที่แสนพิเศษของหนานหลี่เฉิงเช่นนี้ พวกเขาจะไม่ไปผูกมิตรด้วยเหรอ?

และคนเหล่านั้นที่ทิ้งหนานหลี่เฉิงไปก็ได้เห็นฉากนี้ แต่ละคนต่างมองหน้ากัน และรู้สึกเสียใจอยู่ในใจ

นี่ควรจะเป็นช่วงเวลาแห่งความรุ่งโรจน์ของพวกเขา

แต่น่าเสียดาย มันกลับไปไม่ได้แล้ว