สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2775

เดิมทีหลินหยางไม่รู้ว่าด้านนอกเกิดอะไรขึ้น

เวลานี้เขาเหมือนพระอาวุโสที่เข้าฌาน นั่งอยู่บนทางเดินเล็กๆ ราวกับรูปปั้นที่ไม่เคลื่อนไหว

เพราะด้านหลังขอเขาเป็นดินแดนสุเมรุ ไม่มีทางไป และไม่มีใครอยู่รอบๆ จึงไม่ถูกรบกวน

ผู้เฒ่ารองอวี่ยืนอยู่ข้างๆ และเฝ้ามองดูอย่างเงียบๆ

ถึงแม้เขาจะไม่เชื่อว่าหลินหยางจะสามารถเอาชนะมีดเทียนเซิงได้ด้วยการเพิ่มพละกำลังเหล่านี้ แต่เขายังเฝ้ารอดูว่าการเพิ่มพละกำลังเช่นนี้ของหลินหยางจะเผยให้เห็นถึงความแข็งแกร่งแบบใด

"ถึงแม้ว่าคนคนนี้จะมาจากนอกดินแดน แต่วิชาการฝังเข็มของเขานั้นมหัศจรรย์อย่างยิ่ง เป็นสิ่งที่คนทั่วไปก็เข้าใจได้ แต่พี่ใหญ่ไม่เลือกคนคนนี้ไปต่อสู้แทนตระกูลอวี่ ตระกูลอวี่ช่างไร้วาสนาจริงๆ!" ผู้เฒ่ารองอวี่ถอนหายใจ หงุดหงิดโมโหอยู่ในใจ

เขายังจำได้ว่าในตอนนั้นตนเองได้เกลี้ยกล่อมหลินหยาง เพื่อต้องการให้เขาออกไป

ตอนนี้ดูเหมือนว่า ตนเองช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน ไม่รู้จะพูดอะไรเลยจริงๆ เขาราวกับตัวตลก รู้สึกอับอายขายหน้าเหลือเกิน

การต่อสู้ในสถานที่แห่งนี้ยังคงดำเนินต่อไป

เส้นทางเล็กๆ จึงเต็มไปด้วยซากศพ และเลือดที่ไหลนอง

ศพของผู้เสียชีวิตเหล่านั้นเรียงรายอยู่เต็มเส้นทางเล็กๆ

มีกลิ่นเลือดตลบอบอวลอยู่ในอากาศ ทำให้คนได้กลิ่นแล้วรู้สึกคลื่นไส้

คนของตระกูลขนาดกลางและขนาดเล็กได้ล่าถอยไปบ้างแล้ว

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ยอมต่อสู้ต่อ แต่คนในตระกูลของพวกเขาได้ตายไปแล้ว70 - 80% ไม่มีกำลังที่จะไปแย่งชิงมีดเทียนเซิงอีกแล้ว

พวกเขาเคยเห็นกับตาว่าตระกูลขนาดใหญ่ตระกูลหนึ่งได้เข้าไปปล้นชิงมีดเทียนเซิงโดยไม่สนใจสิ่งใด เป็นผลให้แหลกสลายไปทั้งกองทัพ นอนเกลื่อนกลาดอยู่ตามเส้นทางเล็กๆ

เพื่อแย่งชิงมีดเทียนเซิง แทบจะนำผู้คนทั้งตระกูลเข้ามาช่วยเหลือ

ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาต่อสู้ที่นี่อยู่ต่อเนื่อง

ฆ่าล้างตระกูลเหรอ?

ที่นี่เปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด!

เมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งดึงดูดใจอันยิ่งใหญ่ตรงหน้า เดิมทีแล้วผู้คนไม่สามารถรักษาหลักการและเหตุผลเอาไว้ได้!

ผู้เฒ่ารองอวี่เหม่อลอยมองทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ศีรษะของเขาร้อนผ่าว

ทันใดนั้น เขาเหมือนตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง สีหน้าก็ย่ำแย่ลงกว่าเดิม

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้.....ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้เอง ดูท่าแล้ว มีดเทียนเซิงนี้เป็นเหลยเจ๋อที่จงใจปล่อยออกมา"

"อาวุธวิเศษเช่นนี้ พวกเขาจะยอมส่งมอบให้ง่ายๆ ได้อย่างไร"

"แต่ทว่าพวกเขานำออกมาอย่างไม่ตระหนี่แม้แต่น้อย ในความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่การชมเชยและให้รางวัลอันดับหนึ่งของการแข่งขันอวี่เจวี๋ยหรอก แต่มันเป็นการก่อให้เกิดความขัดแย้ง กระตุ้นให้เกิดการทำสงคราม เพื่อให้ตระกูลทั้งหลานฆ่าฟันกันเอง

เมื่อนึกถึงตรงนี้ ผู้เฒ่ารองอวี่ก็อ้าปากค้าง

เพราะอะไรดินแดนแห่งความเงียบและความตายที่มีมาหลายปีเช่นนี้ ล้วนไม่มีตระกูลใดที่เลื่อนขั้นไปเหนือกว่าตระกูลเจ้าแห่งสำนักได้เลย?

เกรงว่าเพราะตระกูลเจ้าแห่งสำนักที่เหนือกว่าหอเหลยเจ๋อเทียนกำลังถูกควบคุมในจุดสำคัญอยู่

การแข่งขันอวี่เจวี๋ยครั้งนี้ มีตระกูลเจ้าแห่งสำนักหลายตระกูลเข้าร่วม แม้กระทั่งอัจฉริยะอย่างเสินกงชางที่มีศักยภาพไร้ขีดจำกัดก็ยังปรากฏตัวเช่นกัน

ผู้หญิงผมแดงหายใจกระชั้น ท้ายที่สุดก็ถูกชายคนนั้นกระแทกจนลอยออกไป

"มีดเทียนเซิงเล่มนี้ พวกคุณไม่สามารถแตะต้องได้!"

ชายวัยกลางคนหัวเราะเสียงดัง ยกมือขึ้น คว้ามีดเทียนเซิงเอาไว้ และกำลังจะพุ่งตัวออกไป

แต่ในขณะที่เขาหยิบมีเทียนเซิงขึ้นมานั้น

ฟิ้ววๆๆ .....

การโจมตีที่ราวกับกระแสน้ำไหลเชี่ยวกรากปกคลุมเขเมา เข็มเงินหลายสิบล้านเล่มหลั่งไหลเข้ามา

รอยยิ้มของชายคนนั้นแข็งทื่อ แววตาเปลี่ยนไป รีบรวบรวมพละกำลังเพื่อป้องกัน

แต่ว่าพละกำลังเพิ่งจะก่อตัวขึ้น ทักษะการทำลายชี่มากมายก็เข้ามารอบด้าน และทำลายพละกำลังของเขาโดยตรง

"แย่แล้ว!"

ชายคนนั้นหน้าถอดสีทันที รีบถอยหลังอย่างรวดเร็ว

แต่ว่า.....มันสายไปแล้ว!

ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก.....

ร่างกายของชายคนนั้นถูกแทงจนพรุนราวกับรังต่อ เขาตายในทันที!

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกๆ คนต่างตกตะลึง