สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2787

ตั้งเทียนหยาเช็ดเลือดข้างๆ ปากของเขา ในรูม่านตาประกายความหวาดกลัว

เขาเริ่มสงสัยในการคาดการณ์ของตนเอง

จากอานุภาพของหมัดนี้ก็ดูเหมือนว่า ต้นกำเนิดของคนนอกดินแดนคนนั้น อาจจะแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ

ไม่เพียงแค่นั้น เขาพบว่าพละกำลังของคนนอกดินแดนยังมีระดับที่เพิ่มขึ้นอีกด้วย!

และพละกำลังที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าพลังต้นกำเนิดเลย

พลังการต่อสู้ของเขาในเวลานี้ เหนือกว่าระดับปกติไปแล้ว

เขาในขณะนี้ เพียงพอที่จะต่อสู้ กับอัจฉริยะที่สาม.....ไม่สิ! ต่อสู้กับอัจฉริยะที่สองได้เลย!

แม้กระทั่งอัจฉริยะที่หนึ่ง เขาก็มีพลังในการต่อสู้เช่นกัน!!

ไม่สามารถสู้ต่อไปได้แล้ว

มิเช่นนั้น เกรงว่าชีวิตจะต้องจบสิ้นอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน

ตั้งเทียนหยาเป็นคนที่รอบคอบ

เขารู้ว่า โอกาสในการชนะของตนเองนั้นต่ำมาก และถึงแม้ว่าจะชนะหลินหยางได้ เขาก็ต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน

ตอนนี้เขาได้ผิดใจกับตระกูลหลายตระกูลขนาดนั้น หากเขาสูญเสียพลังในการต่อสู้ไป ตระกูลเหล่านั้นจะต้องโจมตีพลังที่เหลืออยู่จนหมดสิ้น นำเขามาสับเป็นพันๆ ชิ้น บดละเอียดเป็นหมื่นๆ ชิ้นเลย

ดังนั้นการสู้ต่อไปจึงไม่มีประโยชน์แม้แต่น้อย

หนี!

ตั้งเทียนหยานึกถึงความคิดนี้ทันที

แต่การจากไปเช่นนี้ สำหรับความหยิ่งยโสที่เขามีมาตลอด เขาจะทำได้อย่างไร?

นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง!

ถ้าเขาหลบหนี ชื่อเสียงของเขาจะถูกทำลายไปอย่างสิ้นเชิง และไม่มีหน้าไปพบเจอใครได้อีก

จะทำอย่างไรดี?

ตั้งเทียนหยารู้สึกสับสนวุ่นวาย

ฮู!

ลมพัดโหมกระหน่ำเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

หลังจากนั้น หลินหยางก็มายืนอยู่ตรงหน้าเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

สีหน้าของตั้งเทียนหยาเปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนก เขากระตุ้นเข็มโลหิตมังกรทันที และโจมตีเข้าไปที่หลินหยาง

การแทงเข็มราวกับสายฟ้าแลบ เข็มหนึ่งแทงตรงไปที่หัวใจของหลินหยาง อีกเข็มหนึ่งแทงไปที่ใบหน้าของหลินหยาง

แต่เมื่อเข็มกำลังจะแทงตรงไปที่หลินหยาง ฉับพลันหลินหยางก็ยกมือขึ้น

ตึง!

เสียงดังกังวานดังทอดออกมา

จากนั้นเข็มแดงเลือดหนึ่งเข็มก็ลอยขึ้นไปในอากาศ หมุนวนหลายรอบและตกลงมาบนพื้น

ตั้งเทียนหยามองอย่างร้อนรนใจ

"ทำไมถึงมีเพียงแค่เข็มเล่มเดียวล่ะ?"

"หรือว่าอีกเล่มหนึ่งได้แทงเข้าไปที่คนนอกดินแดนคนนั้นแล้ว?"

ตั้งเทียนหยาดีใจ รีบมองไปที่หลินหยาง

แต่ทว่าเพียงแค่เห็น หัวใจของเขาก็แทบจะหยุดเต้น

มืออีกข้างหนึ่งของหลินหยาง ถือเข็มสีแดงเลือดอีกเล่มหนึ่ง!

คาดไม่ถึงว่าเขาจะรับเข็มไว้เล่มหนึ่ง และใช้เข็มนี้กระแทกเข็มอีกเล่มหนึ่งลอยขึ้นไปในอากาศ

นี่มัน.....จะต้องเร็วขนาดไหนกัน?

สมองของตั้งเทียนหยากำลังสั่นสะท้าน

หลินหยางถือเข็มสีแดงเลือดนั้นพินิจพิเคราะห์ดู และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว : "เข็มนี้มันผิดปกติ คุณคงจะใช้เลือดกลั่นเข็มทั้งสองเล่มนี้ตลอดทั้งปีเลยใช่ไหม? วิธีการทำเช่นนี้ มันจะทำให้คุณสูญเสียตัวตนไป! ต่อไปอย่าทำอย่างนี้อีก!"

พูดจบ ก็นำเข็มโยนไปให้ตั้งเทียนหยา

ตั้งเทียนหยาตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นความโกรธก็พรั่งพรูขึ้นมาในใจ

ความกลัวและความลังเลเหล่านั้นในขณะนี้ได้หายไปอย่างสิ้นเชิง

"ไอ้สารเลว! คนนอกดินแดนอย่างแกกล้ามาดูถูกฉันเหรอ??"

พูดจบ เขาก็รวบรวมเข็มขึ้นมาอีกครั้ง และกลืนยาหลายเม็ดลงไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็มุ่งเข้าไปสังหารหลินหยาง

เขาตัดสินใจแล้วว่าจะเทหมดหน้าตัก

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินหยาง แต่อย่างน้อยเพื่อศักดิ์ศรี เขาก็จะต้องสู้ในครั้งนี้!

เขาจะไม่สามารถพ่ายแพ้ให้คนนอกดินแดนอย่างเด็ดขาด!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน