สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2801

“ทำไม? ฉันพูดแทงใจเหรอ?”

เหยียนยิ่นมองและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

เทียนชูรีบมองไปทางเย่เหยียน เห็นฝ่ายตรงข้ามไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร ถึงได้ทอดถอนใจออกมาด้วยความโล่งอก พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า“ท่านเหยียนยิ่น อย่าพูดเลอะเทอะ ถ้าท่านนักปราชญ์เข้าใจผิด ผมถูกคุณทำร้ายตายแน่!”

“เหอะ เทียนชู คุณคิดว่าความคิดของคุณจะปิดบังนักปราชญ์เย่เหยียนได้เหรอ? เขารู้ความคิดนี้ของคุณตั้งนานแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาจะเดินไปข้างหน้าเองทำไม?”เหยียนยิ่นพูดขึ้น

เทียนชูชะงักงัน ไม่ได้ตอบโต้อะไร

ความจริงเขาก็สัมผัสได้แล้ว

“คุณจะเอายังไง?”เทียนชูพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ใช้พลังล้อมรอบเสียงไว้แล้วพูดขึ้น

“ความสามารถของคุณแค่นี้สู้ไม่ได้หรอก จากที่ฉันเห็น พวกเราอาศัยเอาหลุมพรางมาฆ่าเขา ไม่สู้ให้เขาเดินเข้าหาหลุมพรางเองหรอก แบบนี้ไม่ใช่แค่จะประสบผลสำเร็จมากนะ อีกอย่างเขายังจะไม่มีข้อสงสัยในตัวพวกเราด้วย”เหยียนยิ่นหรี่ตามองพูดขึ้น

“เข้าไปในหลุมพรางด้วยตัวเองเหรอ? ?”เทียนชูหายใจถี่ยิบพูดขึ้น

“เหมือนว่าด้านในสุสานหลักจะมีค่ายกลพลังฆ่าทั้งเจ็ด มันแข็งแกร่งน่ากลัวมาก แม้ว่าจะเป็นเทพเซียนเข้าไป ก็ต้องถูกทำลายล้าง พวกเราทำแบบนี้ก็ได้”เหยียนยิ่นพูดกับเทียนชูอย่างระมัดระวัง

เทียนชูพยักหน้าหงึกๆ สีหน้าเคร่งขรึม สายตาเขาจ้องมองเย่เหยียนที่อยู่ตรงหน้า แววตาแฉลบผ่านความอาฆาตต้องการสังหาร

ทุกคนเดินไปได้สิบกว่าก้าว ข้างหน้าก็ปรากฎห้าทางแยก

“ขวาสุด เป็นทางไปสุสานหลัก”เทียนชูรีบพูดขึ้น

“ส่วนอีกสี่เส้นตรวจแล้วเหรอ?”

“เจ็ดคนก่อนหน้านี้ที่ออกมาจากด้านในสุสานได้ทำการตรวจสอบแล้ว ถึงแม้ว่าพวกเขาจะตาย แต่ก่อนตาย ได้เอาข้อมูลสุสานบอกพวกเราแล้ว”เทียนชูยิ้มพูดขึ้น

“อืม”

เย่เหยียนพยักหน้าและเดินไปทางด้านขวาสุด

ครั้งนี้เดินไปได้5นาที แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น และไม่มีหลุมพรางอะไรด้วย

เดินไปจนสุด ทุกคนถึงได้หยุดลง

สิ่งที่เห็นคือมาทางแยกสองทาง แต่สองเส้นทางนี้ผ่านประตูหินเดียวกัน

“ด้านหลังประตูหินเป็นสุสานหลักแน่นอน!”เทียนชูรีบพูดขึ้น

“แต่ทำไมมีสองเส้นทาง?”มีคนสงสัยถามขึ้น

“อันนี้ยังต้องถามอีกเหรอ? สองเส้นทางนี้ จะต้องมีเส้นหนึ่งปลอดภัย อีกเส้นหนึ่งอันตรายแน่นอน ถ้าพวกเราไปผิดทาง เกรงว่าจะต้องตายกระดูกแตกสลายแน่นอน ถ้าเลือกถูกถือว่าสำเร็จ!”เหยียนยิ่นพูดขึ้น

“งั้นควรไปทางไหนดี….”

ทุกคนลำบากใจ ทยอยมองไปทางเย่เหยียน

เย่เหยียนจ้องมองสองเส้นทางด้วยสายตาเรียบเฉย เหมือนกำลังสัมผัสอะไรบางอย่าง แต่ไม่พูดออกมา

แต่เวลานี้เทียนชูกลับยืดอกออกมาด้วยความกล้าหาญ

“ท่านเย่เหยียน ให้ผมนำทางคุณเถอะนะครับ”

“อ้อ?”

เย่เหยียนมองเขาด้วยความแปลกใจ พูดว่า“คุณรู้เหรอว่าเส้นทางไหนปลอดภัย?”

“ไม่รู้ครับ แต่เพื่อท่านเย่เหยียน ผมยินดีจะเสี่ยงอันตราย”เทียนชูพูดขึ้น

“เหรอ? งั้นคุณ…ตั้งใจอยากได้อะไร?”เย่เหยียนถามขึ้น

เทียนชูยิ้มพูดขึ้น“ผมไม่อยากได้อะไร แต่หวังว่าหลังจากที่ท่านได้แหวนแล้ว สิ่งล้ำค่าอย่างอื่นที่อยู่ด้านในสุสาน แบ่งให้ผมบ้างก็ได้ แบบนี้ผมก็จะกลับไปรายงานผลได้ง่าย”

“ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง งั้นดี ผมจะให้โอกาสคุณ คุณไปตรวจสอบเส้นทางได้”

เย่เหยียนพูดอย่างราบเรียบ

เทียนชูรีบลงมือเดินไปข้างหน้า

ทุกคนสายตาจับจ้องมองไปที่เขา

สิ่งที่เห็นคือเทียนชูมองพิจารณาสองเส้นทางอบสักพักหนึ่ง จากนั้นก็เลือกเส้นทางขวา และเดินไปอย่างระมัดระวัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน