สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2822

"ยังเหลือศพอีกเหรอ?"

ทุกคนตะโกนอย่างตกตะลึง

ถ้าหากเป็นพวกเขา เกรงว่ากระทั่งเศษเสี้ยวก็คงไม่เหลือ

"เนื้อหนังมังสาของคนนอกดินแดนคนนี้ค่อนข้างแข็งแกร่งอย่างมาก"

"ระดับความแข็งแกร่งของร่างกายเขา เกรงว่าจะมากกว่าพวกเรา ถ้าหากเขาจัดการกับคนอื่น ก็คงจะพิเศษอย่างมาก เพียงแต่น่าเสียดายที่เขาต้องพบกับเย่เหยียน เป็นการมีอยู่ที่ชั่วร้ายและน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าเขา" ฉางหยากล่าวด้วยเสียงแหบพร่า ในดวงตาปรากฏความเสียดาย

แต่ทว่าในเวลานี้ จู่ๆ เสียงของบรรดาผู้คนก็หายไป กระทั่งลมหายใจก็หยุดชะงักลง

แต่เห็นคนว่าคนเบิกตาโพลง จ้องเขม็งมองไปยังใจกลางพื้นที่ที่แหลกสลายนั้น

เห็นเพียงคนที่นอนอยู่บนพื้น จู่ๆ ก็ขยับตัวเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน

คาดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ตาย!

"เป็นไปไม่ได้....เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!!"

อารมณ์ความรู้สึกของฉางหยาสูญเสียการควบคุม

อย่าว่าแต่หลินหยางไม่ตาย คาดไม่ถึงว่าเขาจะลุกขึ้นยืนได้อีกด้วย?

นี่มันหมายความว่าอะไรกัน?

หรือว่า การโจมตีเพียงหนึ่งครั้งของเทพเซียนแห่งแผ่นดิน ไม่สามารถทำอะไรเขาที่บาดเจ็บสาหัสได้?

เนื้อหนังมังสาของเขา? สรุปว่ามันแข็งแกร่งไปถึงระดับไหนแล้ว?

ทุกคนต่างก็คลุ้มคลั่ง

กระทั่งเย่เหยียนก็ไม่อาจควบคุมได้

เขาจ้องมอง จับจ้องไปที่หลินหยางอยู่ครึ่ง แล้วจึงกล่าวด้วยเสียงแหบพร่าว่า: "เนื้อหนังมังสาของคุณ.....คาดไม่ถึงว่าจะบรรลุแล้วอย่างนั้นเหรอ?"

"ฉันเคยบอกแล้วว่า ไม่นานคุณก็จะได้รู้โชคลิขิตที่ฉันได้รับ และฉันจะต้องบอกคุณเลยว่า เกรงว่าคุณ จะไม่อาจชิงโชคลิขิตไปจากฉันได้"

หลินหยางตบเบาๆ ที่หน้าอก แล้วกล่าวสงบนิ่ง

"หึ!"

สีหน้าของเย่เหยียนเยือกเย็น และเร่งโจมตีอีกครั้ง

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ ดวงตาของหลินหยางก็แดงก่ำ กระโดดขึ้นไปในอากาศ และเริ่มการจู่โจมสังหารไปยังเย่เหยียน!

"ร่างกายของคนธรรมดา ต้องการจะท้าประลองกับเทพเจ้าอย่างนั้นเหรอ?"

ในสายตาของทุกคน เย่เหยียนคือการมีอยู่ที่ไร้เทียมทาน เป็นสัจจเทพของโลก

คนแบบนี้ ถ้าไม่หลีกเลี่ยงอยู่ห่างๆ ก็ต้องก้มหัวยอมเป็นทาส

เหล่านี้ที่อยู่ในที่เกิดเหตุไม่มีทางเลือก ไม่เช่นนั้น ใครจะกล้าเป็นศัตรูกับเทพเซียนแห่งแผ่นดิน?

แต่คนนอกดินแดนคนนี้ กลับอวดดีบ้าระห่ำ กล้าท้าประลองกับเทพเจ้า

อีกทั้ง เขาไม่เพียงแต่รับการโจมตีของเทพเซียนแห่งดินแดนได้เท่านั้น แต่เขายังเริ่มที่จะต่อสู้กลับด้วย?

บ้าเกินไปแล้ว!

บรรดาผู้คนเบิกตาโพลง หัวใจสั่นไหว คล้ายกับว่าในเวลานี้จิตวิญญาณได้ล่องลอยไปในอากาศ และสายตาทั้งหมดต่างก็จับจ้องไปที่หลินหยาง

หลินหยางรวดเร็วอย่างมาก

หมัดนี้ก็นับว่าทรงพลังอย่างมาก

เพียงแต่เทพเซียนแห่งแผ่นดินจะท้าประลองง่ายๆ เช่นนั้นได้อย่างไรกัน?

เขายังไม่ทันได้เข้าใกล้ เย่เหยียนก็เคลื่อนไหวโจมตี

"ไม่เจียมตัว!"

คาดว่าถูกการกระทำนี้ของหลินหยางกระตุ้นความโมโห เย่เหยียนจึงแสดงความไม่พอใจ และขยับปลายนิ้วเบาๆ

พลังแห่งสวรรค์ที่ซัดสาดเข้ามาราวกับคลื่อนลูกใหญ่กระแทกเข้ามาที่เขา

ตึง!

ร่างของหลินหยางปะทะเข้าอย่างแรงกับพลังแห่งสวรรค์ที่ราวกับคลื่นยักษ์ ถึงแม้ว่าเขาจะมุทะลุดุดัน แต่พลังของเย่เหยียนนั้นน่าหวาดกลัวยิ่งกว่า คนจึงถูกปิดกั้นโดยสมบูรณ์

"ไม่ว่าคุณจะได้รับโชคลิขิตอย่างไร แต่เมื่อคุณอยู่ต่อหน้าฉัน สุดท้ายก็คือคนธรรมดา! ฉันจะฆ่าคุณให้ตาย ก็ง่ายดายราวกับปอกกล้วยเข้าปาก!"

เย่เหยียนกล่าวอย่างเยือกเย็น แล้วคว้าไปในอากาศอีกครั้ง

ฮูๆๆ .....

พลังที่พุ่งทะยานราวกับฝ่ามือขนาดใหญ่ โอบล้อมหลินหยางเอาไว้อย่างแน่นหนา จากนั้นก็สะบัดเขาลงไปกับพื้นอย่างแรง

โครม!

แผ่นดินสั่นสะเทือน

พื้นถูกหลินหยางกระแทกจนแตกอีกครั้ง

แต่นี่ไม่ได้จบสิ้น

พลังที่โอบล้อมหลินหยางนั้นไม่ได้หายไป เขายังคงโอบล้อมหลินหยาง และสะบัดเขาไปในอากาศอีกครั้ง

ครืน!

ทันใดก็บนท้องฟ้าก็มีสายฟ้าที่ดูแข็งแกร่งและมีพลังก็ฟาดลงมาสองสามครั้ง และลงบนตัวของเขาอย่างโหดเหี้ยม

ชั่วพริบตาแสงของสายฟ้าก็แลบไปทั่วทุกสารทิศ ดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน