สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2856

ผู้ชายผมขาวเห็นแววตาของปีศาจคนนี้มีความหวาดกลัว เลยตบหน้าของเขาหลายครั้ง

เขาถูกตบตีจนกระอักอาเจียนออกมาเป็นเลือด ฟันหลุดออกมาสี่ห้าซี่

“ขี้ขลาดแบบนี้ เป็นปีศาจได้ยังไง? ไสหัวไปซะ!”

ชายผมขาวโยนปีศาจคนนั้นออกไป

ปีศาจคนนั้นกระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง แต่เขาไม่กล้ารีรอชักช้า รีบคลานลุกขึ้นวิ่งหนีทันที

“สวะ! รอจบการต่อสู้แล้ว ฉันค่อยคิดบัญชีกับแก!”

ชายผมขาวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา จากนั้นสั่งให้กองกำลังออกไปโจมตี

แต่เวลานี้

ปังๆๆๆ….

เสียงระเบิดอย่างรุนแรงดังมาจากด้านหลังของกองกำลังปีศาจชุดนี้

ชายผมขาวชะงักงัน ยังไม่ทันได้สติกลับมา

เคร้ง!

แสงดาบที่น่าสะพรึงกลัวลงมาจากท้องฟ้า และโจมตีมาทางเขาโดยตรง

ชายผมขาวตื่นตกใจ รีบหลบทันที

แต่ช้าไปแล้วหนึ่งก้าว

แขนข้างหนึ่งของเขาถูกหั่นลงมาแล้ว พลังดาบที่น่ากลัวเหมือนคลื่นพายุกระแทกบนร่างกายเขา จนทำให้ร่างกายของเขาบาดเจ็บสาหัส

ร่างกายของชายผมขาวเต็มไปด้วยเลือด เขารีบลุกขึ้นยืน

แต่ตอนนี้ที่เขามองไปข้างหน้า คนทั้งคนถึงกับเหม่อลอย

โจวเซวียนหลงสีหน้าตึงเครียด สมองอื้ออึงดังขึ้น

เมื่อมองปีศาจเหล่านี้ที่เดินมาข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัวความตาย สีหน้าของเขาก็อึมครึมเป็นอย่างมาก

เป็นอย่างนี้ต่อไป แนวการป้องกันจะต้านไม่ไหวและจะถูกโจมตีไม่ช้าก็เร็วแน่นอน

จะต้องรีบหาวิธีจัดการสถานการณ์นี้อย่างเร่งด่วน

โจวเซวียนหลงสายตาสั่นไหว คิดอย่างหนัก

แต่เวลานี้ ทางด้านของปีศาจมีการระเบิดอย่างต่อเนื่อง จึงทำให้ดึงดูดความสนใจของเขาไป

“เกิดอะไรขึ้น?ยังมีคนโจมตีคนของลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้เหรอ?”

โจวเซวียนหลงชะงักงันเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น

“หัวหน้ากองทัพ!”

จู่ๆทหารชั้นผู้น้อยคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามา

“เกิดอะไรขึ้น?”โจวเซวียนหลงถามขึ้น

จากนั้นก็ได้ยินทหารพูดขึ้นด้วยความร้อนใจว่า“หัวหน้า มีกองกำลังหนึ่งกำลังโจมตีคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ คนลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้จะต้านไม่ไหวแล้ว!”

“อะไรนะ?”

โจวเซวียนหลงชะงักงัน มองฝ่ายตรงข้ามด้วยความตื่นตะลึง และรีบถามว่า”กองกำลังอะไร? มากันกี่คน?”

“ไม่…ไม่แน่ใจ คนของพวกเราอยู่บนที่สูงตรวจสอบพบว่าคนพวกนั้นแต่งกายแปลกๆ แต่ละคนถือมีดถือปืน มีความกล้าหาญอย่างมาก อีกอย่างคนก็ไม่เยอะ เหมือน..จะมีแค่สิบหกคน….”ทหารคนนั้นพูดขึ้น

“สิบหกคน?”

ทุกคนตะโกนขึ้น

แต่ภายในใจของแต่ละคนไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

ต้องเข้าใจว่า ช่วงคนลัทธิปีศาจสวรรค์หนีชุลมุนนั้นได้ทิ้งศพไว้บนพื้นเป็นจำนวนมาก

และศพเหล่านี้ ไม่ก็ขาดเป็นสองท่อน ไม่ก็แหลกลาญ เหมือนไม่เป็นศพที่สมประกอบ

ความเป็นจริงคือพลังแบบไหน? แค่สิบหกคน ก็สามารถฆ่าปีศาจเหล่านี้ได้?

โจวเซวียนหลงหัวใจหนักอึ้ง

เขาหวังว่า…จะไม่ใช่ศัตรู

ครืน!

เวลานี้ ท้องฟ้าไกลแสนไกล มีแสงสีเขียวมากมายแฉลบมา

โจวเซวียนหลงมองไปอีกครั้ง สีหน้าอึมครึมทันที

เขารู้ว่าฟ้าแลบแสงสีเขียวนี้หมายความว่ายังไง

แต่ตอนนี้คนของเขาไม่พอ ไม่สามารถไปสนใจอะไรสิ่งเหล่านี้ได้

แต่แล้วเวลานี้ สายรุ้งที่ทอดยาวด้วยความสง่างามก็พุ่งเข้าหาสายฟ้าแลบอย่างรวดเร็วจนเกือบจะทะลุผ่านท้องฟ้า

“นั่นคืออะไร?”

โจวเซวียนหลงเบิกตาโพลงกว้างทันที

ถึงแม้จะมองเงาของสายรุ้งนั้นไม่ชัด แต่ไม่รู้ทำไม ในใจของเขาถึงมีความรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก…..