"คุณ...คุณ..."
ใบหน้าของเหลยฟู่แดงก่ำพร้อมกับชี้หน้าหลินหยางด้วยอาการตัวสั่น
เชวียชิวเองก็ขมวดคิ้วอย่างตึงเครียด
คำพูดนี้ของหลินหยางฟังดูแล้วก็มีเหตุผล
เพียงแต่...ไม่น่าฟังอย่างมาก
ถือเป็นการด่าผู้คนบนเกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์อย่างซึ่งๆ หน้า
เหมือนว่าผู้คนบนเกาะแห่งนี้ล้วนเป็นคนชั่วที่คิดคดทรยศต่ออาณาจักรมังกรทั้งหมด
ผู้นำเกาะเงียบกริบ
เวลาผ่านไปเขาจึงค่อยๆ เอ่ยปาก
"ดูเหมือนว่าที่ผู้บัญชาการหลินเป็นถึงผู้บัญชาการที่สี่ได้ ไม่ใช่เป็นเรื่องบังเอิญเลยจริงๆ น่าชื่นชมๆ!"
"ชมกันเกินไปแล้ว ผมขอตัวลา!"
หลินหยางกล่าวพร้อมกับสะบัดแขนและเตรียมตัวจากไป
"ช้าก่อน!"
ผู้นำเกาะรีบร้องตะโกน
เจี่ยกังได้ยินก็รู้สึกดีใจและรู้ว่าคำพูดเมื่อสักครู่ของหลินหยางได้ผล
และเมื่อมองไปที่หลินหยาง กลับเห็นเขาค่อยๆ หันไป "ผู้นำยังมีธุระอะไรอีกเหรอ? หากคิดจะไปส่งคงไม่จำเป็น เรามีเรือที่สามารถออกไปจากที่นี่ได้"
ผู้นำเกาะขมวดคิ้วและกล่าว "หากผู้บัญชาการหลินคิดจะจากไปแบบนี้ งั้นชื่อเสียงของเกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์ของเขาคงต้องเสียหายแน่นอน! ฉะนั้นผมขอให้ผู้บัญชาการหลินอยู่ต่อ ส่วนเรื่องส่งกองกำลังออกไปช่วยเหลือนั้น เรามานั่งพูดคุยกันดีๆ ตกลงไหม?"
"ผู้นำคิดจะพูดคุยกันยังไงเหรอ?"
หลินหยางครุ่นคิดครู่หนึ่งและถามออกไป
ผู้นำเกาะส่ายหน้า "ผู้บัญชาการหลิน! ไม่ใช่ว่าผมไม่ยอมส่งกองกำลังออกไป แต่ผมไม่อาจฝืนเจตนารมณ์ของทุกคนได้ หากผู้บัญชาการหลินสามารถพูดโน้มน้าวใจคนบนเกาะได้ เช่นนั้นเรื่องส่งกองกำลังไปช่วยจะไปยากอะไร?"
"ทำยังไงให้พวกเขายอมตกลง?"
ผู้นำเกาะเงียบ
เหลยฟู่กลับกล่าวขึ้นมาเสียงดัง "ไม่ต้องกังวล เราไม่คิดจะทำให้คุณลำบากใจเกินไปหรอก! เอางี้ เรามีทรัพย์สมบัติจำนวนหนึ่งที่บรรพบุรุษของเราหลงเหลือไว้ที่เกาะตะวันตก โบราณวัตถุเหล่านี้เป็นเครื่องใช้ที่เกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์ของเราใช้เพื่อบูชาบรรพบุรุษ ซึ่งมีจำนวนนับไม่ถ้วน แต่จู่ๆ ก็มีชายแปลกหน้าปรากฏตัวที่เกาะตะวันตกชายแปลกหน้าสติฟั่นเฟือนและมีพลังแข็งแกร่ง ทรัพย์สมบัติโบราณวัตถุบูชายัญของบรรพบุรุษของเราถูกขโมยไปที่เกาะตะวันตกโดยชายแปลกหน้าคนนั้น! พวกเราอยากจะได้มันคืน แต่เราก็สู้ชายแปลกหน้าคนนั้นไม่ได้ ถ้าผู้บัญชาการหลินช่วยได้ พวกเราทุกคนบนเกาะต้องยอมรับในตัวผู้บัญชาการหลินแน่นอน"
"จริงเหรอ?"
หลินหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย
"เมื่อไม่มีทรัพย์สมบัติโบราณวัตถุเหล่านั้น ลูกหลานของเกาะบูรพาศักดิ์สิทธิ์ของเราจะไม่สามารถบูชาบรรพบุรุษของเราได้! สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับทุกคนทั้งเกาะ หากเราเอาคืนมาได้! เราเป็นหนี้บุญคุณผู้บัญชาการอย่างมาก และไม่ว่าผู้บัญชาการหลินใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างในการต้องการกองกำลัง มีหรือที่เราจะปฏิเสธ?" ผู้นำเกาะกล่าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...