สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2898

คำพูดของจิ่งเหยียนเหอทำให้จอมมารแม่มดของลัทธิปีศาจสวรรค์ต่างพากันฮึกเหิมขึ้นมา

จอมมารที่เข้ารับตำแหน่งใหม่พูดขึ้นว่า“ท่านอันเซวียน! ที่เจ้าตำหนักจิ่งพูดก็มีเหตุผล หมอเทวดาหลินลงมืออย่างโหดเหี้ยมอำมหิต ไม่ยอมปล่อยลัทธิปีศาจสวรรค์ของเราเลย ชัดเจนว่าโมโหมาก ถ้าช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้พวกเราทำกับดัก เขาจะต้องติดกับดักแน่นอน ทำไมไม่ยอมรับข้อเสนอของเจ้าตำหนักในการฆ่าหมอเทวดาหลิน?”

ทุกคนที่ได้ยิน พากันทยอยพยักหน้า

“ท่านอันเซวียน หมอเทวดาหลินโมโหจนหน้ามืดตามัว จึงตามฆ่ามาตลอดทาง ความเกลียดชังบังตาเขา เลยทำให้ถลันมาทางลัทธิปีศาจสวรรค์เพียงลำพัง นี่เป็นโอกาสดี ถ้าไม่จัดการหมอเทวดาหลินตอนนี้ก็จะไม่มีโอกาสแล้วนะ”

“ท่านอันเซวียน ออกคำสั่งเถอะ!”

“ท่านอันเซวียน!”

เหล่าจอมมารและแม่มดทยอยลุกขึ้นพูด

อันเซวียนเองก็รู้สึกหวั่นไหว

แต่เขาไม่ได้พูด แต่เดินไปเดินมาเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

ความคิดของจอมมารและแม่มดเหล่านี้เขารู้ดี

พวกเขาล้วนเป็นจอมมารแม่มดที่เพิ่งได้รับตำแหน่งใหม่ ถ้าพูดถึงความสามารถ ความจริงแล้วพวกเขาไม่เหมาะกับการนั่งตำแหน่งนี้

แต่ช่วงที่ผ่านมานี้ลัทธิปีศาจสวรรค์สูญเสียกองกำลังไปจำนวนมาก คนมีความสามารถสูญเสียไปกว่าครึ่ง เพื่อที่จะดูแลระบบทหารไว้ พวกเขาเลยถูกดึงขึ้นมา

คนเหล่านี้ดีใจมาก แต่ก็รู้ว่าตัวเองไม่มีความสามารถที่จะนั่งตำแหน่งนี้ เลยอยากจะมีผลงานเพื่อปิดปากคนอื่นไว้

“ผมรู้ว่าทุกท่านต้องการตอบแทนเจ้าลัทธิ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก จะต้องระมัดระวัง”อันเซวียนพูดด้วยความลังเลใจ

“ท่านอันเซวียนกังวลใจเรื่องอะไร? หรือคิดว่าพวกเรารับมือกับหมอเทวดาหลินไม่ได้?”

จอมมารที่รับตำแหน่งใหม่คนนั้นอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น

“แม้แต่ผู้คุมเขตต้องห้ามทั้งแปดยังถูกหมอเทวดาหลินฆ่าตาย แม้แต่กองกำลังใหญ่ของลัทธิปีศาจสวรรค์ยังทำอะไรเขาไม่ได้ พวกเราทำอย่างลวกๆ จะไม่กังวลใจคิดได้ยังไง?”

อันเซวียนพูดด้วยน้ำเสียงอึมครึม

“ท่านอันเซวียนคิดมากเกินไปแล้ว ผู้คุมเขตต้องห้ามที่รอดมาคนหนึ่ง บอกว่าตอนที่หมอเทวดาหลินปรากฎตัว รอบกายของเขามียอดฝีมือที่มาจากดินแดนแห่งความเงียบและความตายจำนวนไม่น้อย ภายใต้ความช่วยเหลือของยอดฝีมือเหล่านี้ จึงทำให้ผู้คุมเขตต้องห้ามแพ้ ถ้าหมอเทวดาหลินมาคนเดียว จะต้องกลัวอะไร?”จอมมารคนนั้นพูดขึ้น

อันเซวียนขมวดคิ้วเป็นปมเล็กน้อย ภายในใจยังคงมีความกังวลใจ

พูดแบบนี้มันก็พูดได้ แต่จากที่เขารู้จักผู้คุมเหล่านี้ ผู้คุมคนนี้น่าจะรักษาหน้าของตัวเองไว้ถึงได้พูดแบบนี้

จะต้องเข้าใจว่าผู้คุมเขตต้องห้ามทั้งแปดมีความทระนงมาก พวกเขาไม่ยอมพ่ายแพ้ ถ้าเกิดพบว่าแพ้จริงๆ พวกเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

เพราะฉะนั้นอันเซวียนคิดว่ายอดฝีมือที่อยู่ข้างกายหลินหยางอาจจะเป็นแค่ข้ออ้างของผู้คุมคนนั้นแน่นอน

ด้านหน้าม่านสีดำขนาดใหญ่มีแห่งชี่อสูร อันเซวียนคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความเคารพ ไม่กล้าขยับ

“เรียนท่านอาจารย์ มีรายงานมาว่าหมอเทวดาหลินมาที่ลัทธิปีศาจสวรรค์เพียงลำพัง เพื่อจะมาล้างแค้น!”

อันเซวียนพูดขึ้น

“เขามาคนเดียว?”

“ครับ”

เจ้าลัทธิเงียบอึมครึม

“ท่านอาจารย์ หมอเทวดาข่มเหงคนจนเกินไป เขามาลัทธิปีศาจสวรรค์เพียงลำพัง ชัดเจนว่าเขาไม่เห็นลัทธิปีศาจสวรรค์ของพวกเราอยู่ในสายตา ผมอยากให้ท่านอาจารย์ออกหน้าฆ่าหมอเทวดาหลิน เพื่อกำจัดหายนะของลัทธิปีศาจสวรรค์!”

อันเซวียนพูดเสียงดัง

“ได้!”

เจ้าลัทธิพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าว่า“รีบไปเตรียมยอดฝีมือของลัทธิปีศาจสวรรค์ให้พร้อม ทำกับดักล่อหมอเทวดาหลิน แล้วล้อมปราบเขา! ส่วนฉันหลังจากนี้ครึ่งวันถึงจะออกมือได้ ฉันอยู่ในช่วงพัฒนา เกือบจะทะลวงแล้ว หลังจากครึ่งวันแล้วจะไม่มีใครต้านฉันได้!”

“ยินดีด้วยครับท่านอาจารย์!”