ได้รับความเห็นชอบจากเจ้าลัทธิ อันเซวียนจึงรีบไปเตรียมตัว
ทิศตะวันตกเฉียงใต้ของลัทธิปีศาจสวรรค์มีป่าที่ราบหินสวรรค์ ซึ่งมีหินตะปุ่มตะป่ำ วัชพืชรก และมีคนน้อย เป็นสถานที่ที่ดีในการซุ่มโจมตี
ที่นี่มีเส้นทางหนึ่ง ที่สามารถผ่านไปพื้นที่ห่างไกลของลัทธิปีศาจสวรรค์ได้
เพื่อล่อให้หลินหยางไปเส้นทางนี้ อันเซวียนจึงสั่งให้ทหารเฝ้าถนนหลักไว้ เวลาเดียวกันก็ทำกับดักไว้จำนวนมาก
หลุมพรางกับดักเหล่านี้ไม่ได้ปกคลุม มันกระจายอยู่ตามอากาศ
ถ้าหลินหยางยังมีสติอยู่ จะไม่เลือกถลันเข้ามาแน่นอน
แต่แน่นอนถ้าเขาถลันเข้ามาจะถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก
หลุมพรางเยอะขนาดนี้ แถมยังมียอดฝีมือคอยเฝ้าอยู่ ถ้าหมอเทวดาหลินถลันเข้ามา ผลลัพธ์ไม่ใช่ว่าดีไปกว่าหลุมพรางเหรอ?
อันเซวียนยืนอยู่บนยอดเขา จ้องมองทุกอย่างที่อยู่ตรงนี้
ทุกคนเตรียมตัวพร้อมแล้ว
ทุกอย่างเหมือนว่าราบรื่นมาก
“ท่านอันเซวียน!”
ลั่วถานฮวาเดินมา จากนั้นโค้งเอวทำความเคารพเล็กน้อย
“เตรียมตัวเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?”
“เรียนท่านอันเซวียน เตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เหลือแค่หมอเทวดาหลินมา”
ลั่วถานฮวาพูดด้วยความเคารพว่า“จากการรายงาน หมอเทวดาหลินห่างจากที่นี่ไม่ถึงสองชั่วโมง พอเขามาถึง พวกเราก็ลงมือเลย”
“ดีมาก นี่เป็นโอกาสครั้งสำคัญ ถ้าจัดการกับหมอเทวดาหลินได้ งั้นความกังวลใจทางด้านเมืองเจียงเฉิน ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงแล้ว พูดตามความเป็นจริง ผมไม่อยากจะประจันหน้ากันกับหยางหัว หยางหัวมีหมอเทวดาหลินเป็นผู้นำ ฝีมือเยี่ยมยอด ถ้าหากลัทธิปีศาจสวรรค์ของพวกเราสูญเสียมากเกินไปในระหว่างการต่อสู้กับหมอเทวดาหลิน พอรัฐบาลดินแดนมังกรจัดการเรื่องของชายแดนตอนเหนือเสร็จเรียบร้อย จากนั้นมาจัดการลัทธิปีศาจสวรรค์ของพวกเรา พวกเราจะเอาอะไรมาสู้?”อันเซวียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“ท่านอันเซวียนมองการณ์ไกล ฉันนับถือเลยค่ะ แต่…ฉันมีคำที่อยากจะพูด แต่ไม่รู้ว่าควรจะพูดดีไหม”ลั่วถานฮวาเม้มริมฝีปาก พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“แต่พูดก็ไม่เป็นไร”
อันเซวียนกวาดสายตามองเธออย่างไม่ยี่หระ
“ท่านอันเซวียน ฉันคิดว่าเรื่องนี้ค่อนข้างแปลก….”
ลั่วถานฮวาลังเลใจอยู่สักพักหนึ่งถึงพูดขึ้น
อันเซวียนหันหน้าไปมองเธอ ขมวดคิ้วเป็นปมพูดว่า“แปลกตรงไหน?”
“ฉัน…ฉันก็ไม่รู้ค่ะ แต่มักจะรู้สึกว่ามันแปลกๆ….”
ลั่วถานฮวาคิดอยู่สักพักหนึ่ง พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“คือจะบอกว่ามันเป็นเพียงความเพ้อเจ้อของคุณเองใช่ไหม?”อันเซวียนพูดด้วยความไม่พอใจ“ในเมื่อตัดสินใจทำแล้ว ก็ไม่ควรที่จะลังเลใจ ทำอะไรจำเป็นต้องมีความกล้า! นั่นๆนี่ๆอยู่ จะทำการณ์ใหญ่ได้ยังไง?”
“ท่านอันเซวียนพูดถูก!”
ลั่วถานฮวาไม่กล้าพูดอะไร
และเวลานี้ปีศาจคนหนึ่งได้วิ่งเข้ามาด้วยความรีบร้อน
“เรียนท่านอันเซวียน หมอเทวดาหลินอยู่ห่างไปสิบลี้ ตอนนี้จะเข้าเขตลัทธิปีศาจสวรรค์ของเราแล้ว!”
ปีศาจคนนั้นพูดด้วยความเคารพ
“ดีมาก!”
อันเซวียนสีหน้าเย็นชา พูดว่า“ เริ่มเปิดหลุมพราง เปิดกลไก บอกทุกคนให้กินยา! ปีศาจร้ายเข้าประจำที่หรือยัง?”
“เข้าประจำที่หมดแล้ว!”
“ดีมาก ก็แค่รอปลาใหญ่มาติดกับดัก!”
อันเซวียนพูดอย่างราบเรียบ จากนั้นเดินลงจากยอดเขามาที่ป่าพื้นที่ราบหินสวรรค์ เพื่อรออย่างสงบ
เวลานี้ ด้านในป่าพื้นที่ราบหินสวรรค์เต็มไปด้วยปีศาจร้ายสามหมื่นคน
ปีศาจเหล่านี้ดื่มกินเลือดคน เป็นปีศาจที่ประสบผลสำเร็จการบูชายัญ
ฝีมือของปีศาจแต่ละคนน่ากลัว พวกมันเกิดอาการหงุดหงิดกระสับกระส่าย ถ้าไม่ใช่เพราะถูกอันเซวียนเอายาให้กิน เกรงว่าตอนนี้โวยวายไปตั้งนานแล้ว
แค่หลินหยางเข้ามาในพื้นที่ราชหินสวรรค์ อันเซวียนก็จะปล่อยปีศาจร้ายออกไป เพื่อให้พวกเขาล้อมปราบหลินหยาง
“มาแล้ว!”
เวลานี้ มีคนคนหนึ่งตะโกนขึ้นเสียงดัง
อันเซวียนและคนอื่นๆรีบหันไปมอง
สิ่งที่เห็นคือบนถนนรกร้างมีเงาร่างหนึ่งปรากฎขึ้นมา!
หลินหยางมาเพียงลำพัง ในมือถือสิ่งหนึ่งที่มีผ้าห่ออยู่ ไม่รู้ว่าคืออะไร
“เป็นหมอเทวดาหลินจริงๆ!”
อันเซวียนหรี่ตามองไปทางด้านหลังของเขาแวบหนึ่ง
ด้านหลังหลินหยางไม่มีคน
ไม่ต้องสงสัยแล้ว เขามั่นใจว่าหลินหยางมาที่นี่เพียงลำพัง
“ตอนนี้ ก็ดูว่าเขาจะเลือกยังไงแล้ว!”
อันเซวียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...