อันเซวียนหายใจถี่ยิบ ดวงตาเบิกโพลงกว้าง
คิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะไม่เป็นไร?
เป็นไปได้ยังไง?
การโจมตีรุนแรงแบบนี้ ถ้าเป็นอันเซวียนตายไปนานแล้ว แต่หลินหยางที่เดินออกมาจากฝุ่นตลบอบอวลนั่นไม่เป็นไรและไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยเลย
น่ากลัวมาก!
คนผู้นี้….ความเป็นจริงแล้วมีฝีมือระดับไหน?
“ท่านอันเซวียน ตอนนั้นที่ท่านสื่อหลงเทียนต่อสู้กับคนผู้นี้ ระดับความแข็งของคนผู้นี้ฉันเคยเห็นกับตาค่ะ สามีของฉันใช้ยาที่ท่านอาจารย์มอบให้แต่กลับทำอะไรเขาไม่ได้ ความแข็งแรงของคนผู้นี้ เกรงว่าเกินร่างเทพยุทธไปแล้ว!”
ลั่วถานฮวาตัวสั่นระริกพูดขึ้น
“เกินร่างเทพยุทธแล้วยังไง?วันนี้ ฉันจะต้องสับร่างคนคนนี้ให้แหลกละเอียด จนไม่มีที่ฝังศพ!”
อันเซวียนสีหน้าเหี้ยมโหด ตะคอกด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า“ปลุกปีศาจร้ายทุกตัวให้ตื่น! ฆ่าคนคนนี้! ต้องฆ่า! !”
“รับทราบ!”
ลั่วถานฮวายกธงดำขึ้น พูดว่า“ปลุกปีศาจทุกคน! !”
“รับทราบ!”
คนลัทธิปีศาจสวรรค์ที่อยู่บริเวณโดยรอบพากันตอบรับอย่างพร้อมเพรียง จากนั้นก็ควักยาออกมา และยัดเข้าไปในปากของปีศาจร้ายที่กำลังหลับลึกอยู่ข้างกาย
ปีศาจร้ายเหล่านี้คือผลจากการบูชายัญของลัทธิปีศาจสวรรค์ พวกเขาได้รับการสนับสนุนจากเทคนิคของเจ้าลัทธิ พวกเขาฆ่าคนมากเกินไปจนทำให้จิตสำนึกของพวกเขาถูกกลืนหายไป และก็กลายเป็นเครื่องจักรสังหารที่ไร้ความรู้สึก
เพื่อสงบพวกเขาไว้ อันเซวียนจึงให้พวกเขากินยา แล้วเอาพวกเขาทั้งหมดมาซ่อนไว้ที่นี่
วันนี้ต้องการปลุกพวกเขา แน่นอนว่าต้องใช้ยาขจัด
“ปีศาจสามหมื่นคนรวมตัวกันฆ่าหมอเทวดาหลินคนเดียว อย่าว่าแต่ร่างกายเกินร่างเทพยุทธเลย ต่อให้เขาเป็นเซียนทองคำต้าโหล วันนี้ก็จะต้องตายอยู่ที่นี่!”
อันเซวียนยิ้มอย่างเหี้ยมโหด แววตาเต็มไปด้วยความลำพองใจ
เขาเชื่อว่าวันนี้หลินหยางจะต้องตายอยู่ที่นี่แน่นอน
ถึงอย่างไรตามประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ลัทธิปีศาจสวรรค์ก็ไม่ได้ขับเคลื่อนปีศาจร้ายเยอะขนาดนี้
ปีศาจร้ายทุกคนจะต้องอาศัยการฆ่าคนมาสังเวยบูชายัญให้ประสบความสำเร็จ เมื่อก่อนลัทธิปีศาจสวรรค์พัฒนาเงียบๆ ไม่กล้าเปิดเผย ถ้าฆ่ามากเกินไปจะกลายเป็นจุดสนใจของรัฐบาลดินแดนมังกร เพราะฉะนั้นปีศาจร้ายจึงมีจำนวนไม่มาก
แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน
เพื่อที่จะสังเวยให้สำเร็จและมีปีศาจร้ายออกมาสามหมื่นคน ลัทธิปีศาจสวรรค์ไม่เพียงแค่โจมตีหมู่บ้านและเมืองต่างๆของดินแดนมังกรเท่านั้น พวกเขาทำลายสิบกว่าสำนัก ฆ่าคนของสำนักเหล่านี้ให้หมดสิ้น
ปีศาจร้ายสามหมื่นคนนี้สามารถพูดได้เลยว่าเป็นชั้นยอด
ดูสิว่าหมอเทวดาหลินจะต้านยังไง!
อันเซวียนแสยะยิ้มมุมปาก นัยน์ตามีเลศนัย
แต่ผ่านไปสักพักหนึ่ง บริเวณโดยรอบก็เงียบผิดปกติ
อันเซวียนชะงักงัน มองไปบริเวณโดยรอบด้วยสีหน้าที่ดูไม่ได้
“ปีศาจร้ายล่ะ? ทำไมถึงไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวเลย?”
“พวกคุณยังไม่ได้ป้อนยาเหรอ?”
ลั่วถานฮวาก็รู้สึกผิดปกติ จึงตะโกนถาม
“นายท่าน พวกเราป้อนยาแล้ว แต่…พวกเขาไม่ตื่น…..”มีคนอดไม่ได้ตะโกนขึ้น
“เป็นแบบนี้ได้ยังไง? ? หรือว่ายานอนหลับรุนแรงเกินไป? เร็ว รีบเอายาแก้ให้พวกเขากิน!”
อันเซวียนรีบพูดขึ้น
ทุกคนรีบทำตาม
แต่….สถานการณ์ยังคงทำให้คนตื่นตะลึง….
ในเมื่อกินยาไปแล้วสองเท่า ปีศาจร้ายเหล่านี้ก็ยังไม่ตื่น แต่ละคนยังคงนอนหลับลึก เหมือนว่าตายไปแล้ว ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเลยแม้แต่น้อย
“ท่านอันเซวียน ปีศาจร้ายเหล่านี้ไม่ตื่น!”
“ยาไม่ได้ผลเลยสักนิดหนึ่ง!”
“ทำยังไงดี? ท่านปีศาจ พวกเรา…พวกเราหมดปัญญาแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...