ลั่วถานฮวาวิ่งเข้าไปในเขตของลัทธิปีศาจสวรรค์ จากนั้นวิ่งไปทางที่พักของเจ้าลัทธิอย่างบ้าคลั่ง
สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เธอรู้ อันเซวียนแพ้แล้ว
ตั้งแต่พบว่าจิ่งเหยียนเหอเป็นหนอนบ่อนไส้ ลัทธิปีศาจสวรรค์ก็แพ้ราบคาบแล้ว
ลั่วถานฮวามองขาดกว่าอันเซวียนมาก
ถึงแม้หลินหยางจะมาคนเดียว แต่เขาก็ควบคุมทุกอย่างไว้ และเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว
จากที่เป็นคนโจมตี ตอนนี้กลายเป็นคนถูกโจมตีแล้ว
ครั้งนี้ อันเซวียนดึงตัวเองให้หลุดพ้นไม่ได้แล้ว!
ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำคือรวบรวมลัทธิปีศาจสวรรค์โจมตีหลินหยางกลับไป
“เจ้าลัทธิ! ! เกิดเรื่องแล้วค่ะ! ทั้งหมดเป็นแผนของหมอเทวดาหลิน! ทั้งหมดเป็นแผนของเขาค่ะ!”
ลั่วถานฮวาคุกเข้าอยู่บนพื้น และตะโกนไปทางตำหนักปีศาจไป๋กู่
แต่ตำหนักปีศาจมีแสงชั่วร้ายปกคลุม ชี่อสูรมากมาย เธอตะโกนเสียงดังมาก เจ้าลัทธิกลับไม่ตอบ เหมือนกับว่าไม่ได้ยิน
“เจ้าลัทธิ?”
ลั่วถานฮวาชะงัก
ถ้าเวลานี้เจ้าลัทธิไม่ออกหน้า สถานการณ์จะสงบได้ยังไง?
แต่สิ่งที่เห็นคือตำหนักปีศาจไป๋กู่ปรากฏสิ่งประหลาด….
หรือว่าเจ้าลัทธิกำลังทะลวง?
ลั่วถานฮวาทำตัวไม่ถูก
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมกระสับกระส่ายแบบนี้?”
เวลานี้ เงาร่างหนึ่งเดินมา จากนั้นจ้องมองลั่วถานฮวาที่สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
เมื่อมองดู นั่นก็คือผู้คุมเขตต้องห้ามท่านนั้น
“ท่านหมัวหยา! ที่แท้จิ่งเหยียนเหอคนนั้นก็เป็นคนที่หมอเทวดาหลินส่งคนปลอมตัวมาค่ะ หมอเทวดาหลินวางแผนหลอกจอมมารแม่มดไปที่พื้นที่ราบหินสวรรค์ วางแผนฆ่าพวกเขา ตอนนี้ท่านอันเซวียนน่าจะถูกฆ่าแล้ว!”
ลั่วถานฮวาคุกเข่าอยู่บนพื้น ร้องไห้น้ำตาไหลพรากพูดขึ้น
“อะไรนะ?”
หมัวหยาเบิกตาโพลงกว้าง เหมือนไม่อยากจะเชื่อ
“ไม่ใช่ว่ามีปีศาจร้ายสามหมื่นคนเหรอ? กองกำลังการสู้รบเยอะขนาดนี้ จะแพ้หมอเทวดาหลินได้ยังไง? หรือว่าปีศาจร้ายสามหมื่นคนนี้ถูกหลินหยางฆ่าทิ้งแล้ว?”
“ไม่ใช่ค่ะ ท่านหมัวหยา ปีศาจร้ายสามหมื่นคนนั้นยังอยู่ค่ะ แต่….พวกเขายังอยู่ในช่วงหลับไหล ไม่ตื่น พวกเขาถูกหมอเทวดาหลินจัดการ ไม่สามารถลุกมาปราบหมอเทวดาหลินได้!”
ลั่วถานฮวาเสียงสั่นเครือ สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
หมัวหยาได้ยิน เบิกตาโพลงกว้าง เหมือนไม่อยากเชื่อสิ่งที่ลั่วถานฮวาพูดมาทั้งหมด
“ท่านหมัวหยา ตอนนี้สิ่งที่พวกเราต้องทำคือรีบเชิญเจ้าลัทธิออกมา มีแค่เขาเท่านั้นที่จะรับมือกับหมอเทวดาหลินได้ ไม่อย่างนั้นถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเราจบเห่กันหมดแน่!”
ลั่วถานฮวาพูดขึ้นด้วยความร้อนใจ
หมัวหยาจ้องมองเข้าไปในตำหนักปีศาจไป๋กู่ พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า“ตอนนี้เจ้าลัทธิกำลังทะลวงขั้นสุดท้าย ไม่ว่าจะเรื่องอะไรหรือว่าใครก็ตามอย่าได้รบกวนเขาโดยเด็ดขาด ถึงแม้พวกเราจะเชิญเขาออกมา ก็ไม่สามารถทำได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...