สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2926

"แก!!"

โจวสืออวิ้นโมโหจนสั่นไปทั้งตัว ใบหน้าแดงก่ำ เส้นเลือดปูดจนแทบจะระเบิดออกมา

นับตั้งแต่เขาเข้าร่วมตำหนักพญามังกร ก็ยังไม่มีใครกล้าพูดกับเขาเช่นนี้เลย!

"ไอ้สารเลว! หมอเทวดาหลิน! แกช่างไม่เจียมตัวเอาซะเลย!! แก....แกช่างยโสโอหังเสียจริงๆ!"

มู่ชิงซานโมโหเดือดดาลขึ้นมาทันที แล้วกัดฟันแน่นจนฟันแทบแตก

"มู่ชิงซาน ฉันอยากพูดไร้สาระกับพวกคุณแล้ว! ตอนนี้ฉันจะต้องยกเลิกการฝึกฝนของคนแดนมรณะ! ฉันแนะนำให้คุณแจ้งให้ทุกคนของแดนมรณะของคุณทราบ ว่าอย่าต่อต้าน เพราะถ้าหากต่อต้าน เช่นนั้นฉันก็ไม่ใช่จะยกเลิกการฝึกฝนง่ายๆ! และจะต้องเอาชีวิตด้วย เข้าใจไหม?"

หลินหยางกล่าวอย่างเยือกเย็น คล้ายกับการยื่นคำขาด

"แม่ทัพหลิน นี่คุณต้องการจะเปิดสงครามกับตำหนักพญามังกรของฉันจริงๆ เหรอ?"

โจวสืออวิ้นตะโกนขึ้นมา

"ที่ฉันต้องการลงมือคือแดนมรณะ! ไม่ชาตำหนักพญามังกรของคุณ ถ้าหากคุณมาก้าวก่ายฉัน! เช่นนั้น ก็ถือว่าตำหนักพญามังกรของคุณเปิดสงครามกับหยางหัวของฉัน! แน่นอนว่า ข้อเสนอแรกคือคุณสามารถเป็นตัวแทนของตำหนักพญามังกรของคุณได้!"

หลินหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม แล้วก้าวไปข้างหน้าเดินไปยังมู่ชิงซาน

"ไอ้สารเลว!! แซ่หลิน! ฉันไม่กลัวแกหรอก!!"

มู่ชิงซานคำรามด้วยความโมโห และระดมพลัง มุ่งไปสังหารหลินหยางโดยตรง

แต่เขาจะสามารถเป็นคู่ต่อสู้ของหลินหยางได้เหรอ?

เดิมทีศักยภาพของมู่ชิงซานก็เทียบเจ้าลัทธิปีศาจสวรรค์ไม่ติดซะด้วยซ้ำ แต่หลินหยางในขณะนี้หลังจากที่ได้ดูดซับฐานการฝึกฝนของเจ้าลัทธิปีศาจสวรรค์แล้ว ก็อยู่ห่างจากเทพเซียนแห่งแผ่นดินแค่หนึ่งระดับ พลังแห่งสวรรค์ของทั้งสองฝ่ายก็ไม่ใช่ระดับขั้นแรก และระดับฝีมือนี้ เป็นพลังที่สามารถบดขยี้ได้อย่างสมบูรณ์

เห็นเพียงแค่หลินหยางลืมตาทั้งคู่

ตึงๆๆ .....

พลังแห่งสวรรค์รอบตัวของมู่ชิงซานมลายหายไปในชั่วพริบตา

หลังจากนั้นพลังที่ลงมาจากท้องฟ้า ได้เข้าโจมตีร่างของมู่ชิงซานอย่างดุเดือด

เท้าทั้งสองของมู่ชิงซานร่วงลงกับพื้นอย่างแรง แลบอดขยี้พื้นจนแตกละเอียด

เขากัดฟันแน่น พยายามผยุงตัวเอง แต่ก็ดูเหมือนว่าจะยืนไม่อยู่

"พลังแห่งสวรรค์?"

โจวสืออวิ้นขมวดคิ้วแน่น

"ผู้นำตระกูล!!"

"ผู้นำตระกูลอย่าตกใจไป พวกเรามาร่วมต่อสู้กับศัตรูนอกดินแดนด้วยกัน!"

"ฆ่ามัน!"

คนของแดนมรณะไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป จึงคำรามขึ้นตามๆ กัน และพุ่งไปสังหารหลินหยาง

"หยุดนะ! รีบหยุดเดี๋ยวนี้นะ!"

ธิดาเทพอัคคีรีบตะโกนขึ้น

แต่คำพูดดีๆ ก็ยากที่จะโน้มน้าวปีศาจที่สมควรตายได้

คนเหล่านี้รู้ดีว่าหลินหยางสังหารเจ้าลัทธิปีศาจสวรรค์แล้ว มีศักยภาพเหนือกว่า แต่ยังคงเลือกที่จะต่อต้าน นี่ก็ถือว่าอยู่เหนือการควบคุมของหลินหยาง

เขาดีดนิ้วหนึ่งที

ฟิ้วๆๆ .....

พลังแห่งสวรรค์กลายเป็นเข็มลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวสิบกว่าเล่มทันที และแทรกซึมเข้าสู่กระแสเลือดของคนเหล่านี้ในชั่วพริบตา

ผู้แข็งแกร่งของแดนมรณะทุกคนที่ยังไม่ทันได้เข้าใกล้หลินหยาง พลังก็ถูกทำให้พังทลายลง แต่ละคนก็ล้มลงกับพื้นทันที โดยไม่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว และตายไปในที่สุด

"อะไรกัน?"

คนที่เหลือก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสี ต่างก็ตกใจจนไม่กล้าขยับตัว

ทันใดหลินหยางก็ยกเท้าขึ้นแล้วถีบไปบนตัวของมู่ชิงซานอย่างแรง

ตึง!

คนที่อยู่โดยรอบก็ตกตะลึงตาค้าง ดวงตาเบิกกว้างราวกับระฆัง

ศักยภาพของผู้นำแดนมรณะ! ก็ถูกหลินหยางทำลายลงเช่นนี้!

มู่ชิงซานร้องคำราม ราวกับว่าคนได้บ้าคลั่งไปแล้ว

ส่วนโจวสืออวิ้น ก็โมโหจนหน้าเขียว แล้วพยักหน้าติดต่อกัน

"ดี! ดี! หมอเทวดาหลินของเมืองเจียงเฉิน! ฉันจะจำเอาไว้!!"

"ท่านโจว จะต้องแก้แค้นให้ฉันนะ! จะต้องแก้แค้นให้ฉันด้วยนะ!!"

มู่ชิงซานร้องตะโกน ในแววตาเต็มไปด้วยความพยาบาทและอาฆาตแค้น

แต่เขาในเวลานี้ได้กลายเป็นคนไร้น้ำยาคนหนึ่ง โจวสืออวิ้นทำได้เพียงชำเลืองมองเขาอย่างนิ่งๆ ทันใดก็หันเดินจากไปทันที

คนของแดนมังกรเห็นเช่นนี้ ต่างก็มีสีหน้าที่ดำคล้ำ

ใครๆ ต่างก็ไม่คาดคิดว่าเรื่องราวจะกลับกลายเป็นเช่นนี้.......

"เช่นนั้น ตอนนี้พวกเราก็ควรจะเริ่มได้แล้ว!"

หลินหยางกล่าวด้วยเสียงแหบพร่า แล้วเดินไปยังคนที่เหลือ

"ไม่!!"

"แม่ทัพหลิน ได้โปรดไว้ชีวิตพวกเราด้วยเถอะ!"

"ให้โอกาสพวกเราอีกสักครั้งเถอะ!"

"ฉันไม่อยากถูกทำลายศักยภาพ! ฉันไม่อยากเป็นคนไร้น้ำยา!"

บรรดาผู้คนคุกเข่าลงกับพื้น แล้วก้มศีรษะคำนับอย่างบ้าคลั่ง

แต่ทว่าไม่ได้ช่วยอะไรเลย

ครั้งนี้ หลินหยางได้ทำการตัดสินใจแล้ว ไม่อาจใจอ่อนได้!