สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2962

ฉากนั้นน่าตกใจ

ทุกคนตกตะลึงกับการเปลี่ยนแปลงของเด็กหนุ่ม

อะไรคือความแตกต่างระหว่างคนหนุ่มสาวกับสัตว์ประหลาดในตอนนี้?

"เขา...เขาใช้วิชาอะไรกันน่ะ?"

“นั่นคือสัตว์ประหลาดเหรอ?”

"น่ากลัวมาก...."

หลายคนกรีดร้อง บางคนถึงกับถอยหนีด้วยความตกใจ

ชายหนุ่มถูกห่อด้วยเลือด ลอยขึ้นไปบนฟ้าราวกับปีศาจกำลังจะทำลายล้างโลก มองเห็นสิ่งมีชีวิตเบื้องล่างทั้งหมด

หลินหยางมองอย่างเย็นชา: "ในที่สุดข้าก็เข้าใจว่าสิ่งที่เรียกว่าสี่ราชาสวรรค์ และ เจ็ดอสูรคืออะไร ก็เป็นเพียงสัตว์ประหลาดที่เย่เหยียนแปลงร่างโดยใช้เทคนิคต้องห้าม! พวกเจ้ามันไม่มีอะไรมากไปกว่าการดูดซับร่างกายของผู้อื่นและขโมยความแข็งแกร่งของผู้อื่นถึงมีความแข็งแกร่งในวันนี้ได้ !"

"เทคนิคต้องห้าม เทคนิคก็คือเทคนิค ทำไมถึงเรียกต้องห้าม? เจ้าไม่เข้าใจความยิ่งใหญ่ที่ตำหนักเทียนเสินของพวกเรากำลังตามหาเลยซักนิด และเจ้าก็ไม่เข้าใจว่าตำหนักเทียนเสินของเรายิ่งใหญ่เพียงใด ในสายตาเรา เจ้ามันก็เป็นเพียงแมลงวันตัวหนึ่งซึ่งไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากทำให้เรารำคานใจและต้องถูกฆ่าทิ้ง! และเพื่อจะฆ่าเจ้า พวกเราก็ทำเพียงแค่กระดิกนิ้วเท่านั้น"

ชายหนุ่มพูดอย่างใจเย็น จากนั้นตามด้วยเสียงคำรามยาว หมอกเลือดจำนวนมากก่อตัวขึ้นจากร่างกายของเขา ซึ่งกระจายอย่างรวดเร็วไปทุกทิศทุกทาง ครอบคลุมพื้นที่โดยรอบทั้งหมดเป็นระยะทางหนึ่งไมล์

หลินหยางไม่มีเวลาแม้แต่จะหลบก่อนที่หมอกเลือดจะกลืนกิน

“ต่อไป ข้าจะแยกชิ้นส่วนเจ้าด้วยวิธีดั้งเดิมที่สุด ทุกส่วนของร่างกายเจ้าจะถูกย่อขนาดให้มีขนาดไม่เกินเล็บมือ ให้เจ้าได้ดูงานฝีมือที่ประณีตที่สุดของตำหนักเทียนเสินของข้า”

ชายหนุ่มพูดเสียงแหบห้าว แล้วแทงเข้าหมอกโลหิตโดยตรงด้วยแขนทั้งสี่ข้าง

บูม!

แขนทั้งสี่ของเขาพุ่งออกจากข้อศอก และบาดแผลที่เปิดอยู่ก็หลอมรวมเข้ากับหมอกเลือดอย่างสมบูรณ์ ราวกับว่าแขนขาของเขาจัดการกับหมอกเลือดได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อเห็นสิ่งนี้หลินหยางข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น และรีบออกจากหมอกเลือดทันที

แต่วินาทีต่อมา

หลินหยางพยายามที่จะหนีทันที แต่ก็ไม่มีประโยชน์

หมอกเลือดเดือดเหล่านี้กลายเป็นฝ่ามือที่น่ากลัวอย่างรวดเร็ว จับแขน ขา คอ และศีรษะของหลินหยาง และดึงอย่างบ้าคลั่ง พยายามที่จะฉีกทึ้งหลินหยางออกป็นชิ้นๆ

ผู้คนภายนอกไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในได้เลย พวกเขาเห็นเพียงอาวุธสีแดงเลือดจำนวนมากที่ลอยอยู่เหนือเวทีที่แตกเป็นเสี่ยงๆ

“นี่เป็นวิชาแบบไหนกัน?” หยวนเฉวียนชินพึมพำ

"นี่คือพลังที่คล้ายกับอาณาเขต!" ดวงตาของเสินกงชางลึกล้ำ ขาพูดเสียงแหบห้าวว่า "ตอนนี้ หลินหยางตกอยู่ในอาณาเขตของฝ่ายตรงข้าม หากเขาหลบหนีไม่ทันเวลา เขาจะมีแต่ถูกสังหารเท่านั้น!"

หลินหยางพยายามดิ้นรนอย่างหนัก แต่ก็ไม่เป็นผล

และในขณะนี้ มีมืออีกข้างปรากฏขึ้นเหนือเขา

แต่มือนี้แตกต่างจากมืออื่นๆ นิ้วทั้งห้านั้นแหลมคมมากเหมือนมือโครงกระดูก

หลังจากที่มันปรากฏตัว มันก็ทำท่าทางของมือให้เหมือนมีด และเริ่มสับไปที่หน้าอกของหลินหยาง

เห็นได้ชัดว่านี่คือการตัดเนื้อของ หลินหยางและควักอวัยวะภายในของเขาออกมา!

ชึก!

มือโครงกระดูกนี้คมมาก และเมื่อมันแทงลงมา มันก็ฉีกเนื้อของหลินหยางออกตรงๆ

หลินหลังรีบเค้นพลังแห่งสวรรค์เพื่อรักษาการป้องกันที่หน้าอกของเขา

แต่ในขณะที่เขารวบรวมพลังแห่งสวรรค์ไว้ที่หน้าอกของเขา การป้องกันของแขนขาของเขาก็ผ่อนคลายอีกครั้ง และความเจ็บปวดที่ฉีกขาดอย่างรุนแรงก็ปรากฏขึ้น และเขารู้สึกว่ามือและเท้าของเขากำลังจะขาดออกจากกัน

ไม่ได้การ!

มันเป็นเรื่องยากที่จะจัดการ หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็ว จะต้องถูกอีกฝ่ายฉีกเป็นชิ้นๆ!

หลินหยางกัดฟัน ไม่กล้าลังเลอีกต่อไป ส่งเสียงคำรามต่ำ และปล่อยหนามมังกรจ้งหลงออกมาอีกครั้ง

ฉวัดเฉวียน....

"โถ น่าสงสาร กบใบ่อน้ำ!"

ชายหนุ่มส่ายหัว จากนั้นคำรามไปทั่วร่างของเขา เสื้อคลุมของเขาระเบิดทันที หน้าอกเปลือยเปล่าของเขาเปิดออก ซี่โครงสองแถวยื่นออกมาเหมือนหนาม และขยายต่อไป กลายเป็นหนามแหลมเป็นแถวและพุ่งเข้าหาหลินหยาง

หลินหยางรีบถอยกลับอย่างเร่งรีบ และด้วยหลังมือของเขา หนามมังกรจ้งหลงก็พุ่งเข้าหาซี่โครงนั้น

แต่หนามมังกรจ้งหลงที่ชนเข้ากับหนามซี่โครงด็ระเบิดออกมาตรงๆ แต่หนามซี่โครงกลับไม่ได้รับบาดเจ็บ

"อะไรน่ะ?"

หลินหยางหายใจหอบแน่น

วินาทีถัดไป

ตุบ!

ตุบ!

ตุบ....

มือที่เปื้อนเลือดรอบตัวเขาจับทึ้งเขาไว้แน่นอีกครั้ง

ฉึก!

หนามซี่โครงพุ่งเข้าใส่เป้าหมายที่มีชีวิตโดยตรง ทะลุผ่านร่างของหลินหยางในทันที

จากนั้นพวกเขาก็เริ่มดูดเลือดในร่างกายของหลินหยางเหมือนปลิง

เส้นบาง ๆ สีแดงเลือดจำนวนมากสามารถเห็นได้บนกระดูกสันหลังซี่โครง ซึ่งเป็นเลือดของหลินหยางทั้งหมด

“อร่อย! อร่อย! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เลือดของเจ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ และพรสวรรค์ของเจ้าเองก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน ดูเหมือนว่าข้าควรจะรวมเจ้าเข้ากับร่างกายของข้าซะ และปล่อยให้เจ้าอยู่ในร่างกายของข้าตลอดไป!” ชายหนุ่มหัวเราะเสียงดัง ดวงตาของเขา เต็มไปด้วยความคลั่งไคล้

ร่างของหลินหยางถูกเจาะอีกครั้ง เลือดยังคงไหลออกมาจากมุมปากของเขา