สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3012

ณ บริเวณหุบเขาลาดเอียง

กองกำลังของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศต่างมารวมตัวกันที่นี่แล้ว

หัวเทียนไห่มีหน้าที่มุ่งหน้าจากทิศตะวันออกเฉียงใต้ หลังจากออกจากหุบเขาลาดเอียงแล้ว ก็จะมีแม่น้ำสายหนึ่ง หากเคลื่อนตัวด้วยความเร็วเต็มที่ ก็จะถึงตีนเขาตำหนักเทียนเสินภายในหนึ่งชั่วโมง

หัวเทียนไห่นั่งอยู่บนเกี้ยวขนาดใหญ่ที่สวยหรู ซึ่งสามารถรองรับคนได้จำนวนถึงสิบสองคน เขานั่งกินผลไม้และขณะเดียวกันก็คอยมองออกไปในระยะไกล

ส้าวชวนและผู้อาวุโสอีกห้าคนล้วนต่างยืนอยู่ข้างๆ

"ผู้นำพันธมิตร! สำนักกางคุยมารวมตัวกันครบแล้ว!"

"ผู้นำพันธมิตร! หอซานซินก็มารวมตัวกันครบแล้ว!"

"ผู้นำพันธมิตร! สำนักไคว่ตาวก็มารวมตัวกันครบแล้ว!"

....

หลังจากเสียงตะโกนดังขึ้น ใบหน้าของหัวเทียนไห่ก็เผยให้เห็นรอยยิ้ม

"ผู้นำพันธมิตร เรารวมกองกำลังคนได้มากพอสมควรแล้ว เราจะเริ่มออกเดินทางเมื่อไร?"

ส้าวชวนยกกำปั้นขึ้นและถามอย่างระมัดระวัง

"ไม่รีบๆ! ตอนนี้สถานการณ์ที่ตำหนักเทียนเสินเป็นยังไงบ้าง?"

หัวเทียนไห่ถาม

"เชิงเขาเทียนเสินอยู่ในความสงบและไม่มีใครสักคน เราไม่พบว่ามีคนของตำหนักเทียนเสินปรากฏตัวขึ้น เสมือนกับเป็นหุบเขารกร้างแห่งหนึ่ง!"

ส้าวชวนกล่าว

"ดูเหมือนว่าคนของตำหนักเทียนเสินจะวางกับดักเอาไว้แล้ว! หากเราบุกไปโจมตีอย่างประมาทจะต้องเจอปัญหาหนักแน่! แบบนี้เรารอดูพันธมิตรกลุ่มอื่นบุกไปโจมตีตำหนักเทียนเสินก่อนดีกว่า เพื่อจะได้ดึงดูดพลังของตำหนักเทียนเสินออกมา แล้วจากนั้นเราค่อยลงมือก็ยังไม่สาย!"

หัวเทียนไห่หัวเราะชอบใจ

"ผู้นำพันธฒิตรฉลาดปราญเปรื่อง!"

ทุกคนต่างร้องตะโกน

หัวเทียนไห่รู้สึกชอบใจและทันใดนั้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้พร้อมกับหันไปกล่าว "พันธมิตรชิงเซวียนเป็นยังไงบ้าง?"

"ว่ากันว่ามีคนเข้าร่วมทะลุสองแสนคนแล้ว คนที่เข้าร่วมกับพันธมิตรชิงเซวียนตอนนี้กำลังขะมักเขม้นสร้างเรือกันข้ามวันข้ามคืนอยู่ที่ทะเลสาบซินเยว่ เรือแต่ละลำล้วนต่างมีขนาดมหึมา เรือหนึ่งลำสามารถบรรทุกคนได้มากถึงพันคน! ตอนนี้มีเรืออยู่หลายสิบลำแล้วที่เทียบท่าอยู่เต็มทะเลสาบซินเยว่!" ส้าวชวนกล่าว

"ผู้อาวุโสสูงสุด แบบนี้เจ้าหมอนั่นคิดจะส่งคนทั้งสองแสนคนขึ้นเรือไปตายอย่างนั้นเหรอ?"

ผู้ดูแลคนหนึ่งกล่าวด้วยเสียงหัวเราะ

"ฮ่าๆๆ..."

คนรอบๆ ต่างอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

หัวเทียนไห่เองก็ส่ายหน้าอย่างอดไม่ได้

"เจ้าหมอนั่นมีแค่ความสามารถ แต่ความคิดของเขาไร้เดียงสามากเกินไปและเขาก็อายุยังน้อย เขาไม่รู้เลยว่าคนของตำหนักเทียนเสินเป็นยังไง! เขาไม่ร้เลยว่าจำนวนคนไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย! การลงมือของเทพเซียนแห่งแผ่นดินเพียงครั้งเดียวก็สามารถทำให้คนล้มตายได้เป็นหมื่นๆ! แบบนี้จะไปมีประโยชน์อะไร?"

"ผู้นำพันธมิตรพูดถูก" ส้าวชวนพยักหน้า

ทว่าหัวเฟิงยินที่อยู่ข้างๆ กลับขมวดคิ้วและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "ท่านพ่อ ผมว่าเรื่องนี้จะต้องมีอะไรบางอย่างผิดปกติแน่"

"มีอะไรแปลกอย่างนั้นเหรอ?" หัวเทียนไห่กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์

"ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน..." หัวเฟิงยินครุ่นคิดและกล่าวกับส้าวชวน "ผู้อาวุโสสูงสุด หลินหยางนอกจากสั่งให้พันธมิตรชิงเซวียนสร้างเรือรบแล้ว เขายังทำอะไรอีกบ้าง?"

"ยังมีคนนอกดินแดนอีกจำนวนหนึ่ง! พวกเขาขับรถบรรทุกมา พวกเขาสั่งให้คนของสำนักชิงเซวียนเดินทางมารับที่ทางเข้าดินแดนโดยเฉพาะ รถบรรทุกเหล่านี้ล้วนขนอุปกรณ์เครื่องมือมาจำนวนมาก ผมเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไร"

ส้าวชวนกล่าว

"คงไม่ใช่ปืน ปืนใหญ่และระเบิดหรอกนะ?"

"คิดจะใช้ปืนและระเบิดจัดการกับตำหนักเทียนเสินอย่างนั้นเหรอ? เขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า!"

"น่าขำชะมัด!"

"ไร้เดียงสาสิ้นดี!"

มีเสียงหัวเราะเยาะดังกึกก้อง

หัวเฟิงยินกลับหันหลังและยกกำปั้นขึ้น "ท่านพ่อ ผมคิดว่าควรให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ ผมเคยสัมผัสกับหลินหยางมาก่อน เขาไม่ธรรมดาเลย! และเขาก็ไม่ใช่คนไร้เดียงสาอะไรด้วย อีกอย่างการที่เขาสามารถทำให้เจ้าเมืองหนานหลีเฉิงและเจ้าสำนักชิงเซวียนติดตามและจงรักภักดีต่อเขาได้นั้น เขาจะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง? อย่าลืมว่าข้างกายเขายังมียอดฝีมือระดับว่าที่เทพเซียนแห่งแผ่นดินอีกสองคนเลยนะ!"

"เฟิงยิน! ลูกจะไปกลัวอะไรขนาดนั้น? เขาจะทำอะไรก็ให้เขาทำไป ต่อให้เขามีแผนการอะไรจริงก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรต่อเรา ทำไมเราต้องไปคอยให้ความสำคัญกับพวกเขาด้วย?"

หัวเทียนไห่กล่าวอย่างเคร่งขรึม

"เอ่อ...ท่านพ่อ ถ้างั้นการที่เราคอยดูสถานการณ์อยู่เฉยๆ แบบนี้ก็ไม่เหมาะสมเลยนะครับ มันอาจมีอะไรเปลี่ยนแปลงก็เป็นได้..."

"วางใจได้ พ่อมีแผนการเอาไว้แล้ว!"

หัวเทียนไห่ยัดองุ่นเข้าไปในปากและกล่าว "ส้าวชวน คุณรีบไปจัดเตรียมคนกลุ่มหนึ่งและปลอมตัวเป็นคนของตำหนักเทียนเสินและเดินทางไปโจมตีคนของพันธมิตรอูซานที่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ!"

"อะไรนะ?"

หัวเฟิงยินตกตะลึง

ส้าวชวนเองก็ตกใจ "ผู้นำพันธมิตร ทำไมต้องทำแบบนี้?"

หัวเทียนไห่กล่าวด้วยรอยยิ้ม "ผมคิดว่าตอนนี้แต่ละกลุ่มพันธมิตรก็คงคอยดูสถานการณ์เหมือนกันกับเรา และรอให้พันธมิตรกลุ่มอื่นบุกโจมตีก่อนเพื่อดึงดูดพลังของตำหนักเทียนเสิน มันอาจเป็นเหมือนที่เฟิงยินพูดไว้ว่าเหตุการณ์อาจเปลี่ยนแปลงไปได้! ผมไม่อยากรอแล้ว! เราต้องริเริ่มลงมือกันเลย!"

"แม้ว่าอูหงจะเป็นคนหัวทันสมัย แต่ก็เป็นคนที่ค่อนข้างอ่อนไหวง่ายและโกรธง่าย หากรู้ว่าคนของตำหนักเทียนเสินริเริ่มลงมือโจมตีเธอ เธอจะต้องทนไม่ได้และเริ่มลงมือโจมตี และเมื่อเธอโจมตีตำหนักเทียนเสิน แบบนี้เราก็มีโอกาสนี้แล้วไม่ใช่เหรอ?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน