สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3026

"ไม่.....อย่า! อย่า....."

อสูรตัวเตี้ยตะโกนอย่างสั่นเทา จากนั้นก็หันกลับและวิ่งหนีไปอย่างบ้าคลั่ง!

เขาหวาดกลัวอย่างสุดขีด

เขารู้ดีว่า ทักษะทางการแพทย์ของตนเองสู้หลินหยางไม่ได้จริงๆ

คนคนนี้อาศัยเพียงแค่ดวงตาทั้งคู่ ก็สามารถเข้าใจกลอุบายของคนอื่นได้ กระทั่งสามารถแก้ไขเคล็ดวิชาของคนอื่นได้อย่างง่ายดาย!

อสูรร้าย!

ไม่ใช่สิ!

ผู้ปราดเปรื่องไร้เทียมทาน!

คนประเภทนี้ อสูรตัวเตี้ยเคยเห็นแค่นักปราชญ์เย่เหยียนเท่านั้น!

"บนโลกใบนี้ ยังมีคนที่ทัดเทียมท่านนักปราชญ์ได้ด้วยเหรอ?"

อสูรตัวเตี้ยตัวสั่นงันงก ไม่กล้าหันหลังกลับมา

แต่ทว่าในเวลานี้

ฟรึ่บ!

เสียงที่ผิดปกติดังทอดออกมา

จากนั้นก็รู้สึกว่ามือเท้าชาไม่มีกำลัง

อสูรตัวเตี้ยตกตะลึงในทันที เขาหันกลับมาทันที และมองไปที่หลินหยาง

"คุณ.....คุณทำอะไรกับฉัน?"

อสูรตัวเตี้ยเอ่ยถามอย่างตัวสั่นเทา

"ไม่ได้บอกแล้วเหรอ? ว่าจะให้คุณรู้จักพิษของฉันสักหน่อย"

หลินหยางกล่าวอย่างสงบนิ่ง

"คุณ....."

อสูรตัวเตี้ยโกรธอย่างมาก และตะคอกออกมา : "คิดเหรอว่าพิษของคุณฉันจะไม่สามารถถอนได้? ฉัน.....ฉันจะทำให้คุณดู!"

พูดจบ เขาก็เอาขวดแก้วจำนวนมากออกมา เขาเทยาเม็ดออกมาจำนวนมาก และยัดใส่เข้าปากไป

เมื่อยาเม็ดเข้าปากไป อสูรตัวเตี้ยก็เผยใบหน้าที่ลำพองใจ

แต่ว่าไม่นาน

พรวด!

เลือดสดๆ พ่นออกมาจากป่กของอสูรตัวเตี้ยโดยตรง

เลือดเหล่านั้นแทบจะเป็นเลือดสีดำ

มันกระจายลงบนพื้น เกิดเสียงดังซ่า คนที่ได้ยินก็รู้สึกขนหัวลุก

พิษยังไม่ถูกถอน?

อสูรตัวเตี้ยรู้สึกตกตะลึง และคว้ายาเม็ดจำนวนมากยัดใส่ปากเข้าไปอีก

ยาเม็ดอยู่เต็มปากของเขาเหมือนกับเยลลี่ จากนั้นเขาก็กลืนลงไปอย่างยากลำบาก

พรวด!

แค่กๆ!

แค่กๆๆๆ ......

อสูรตัวเตี้ยเริ่มกระอักเลือด อาเจียนเป็นเลือด และไออย่างรุนแรง

และใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นซีดเผือด

"ถอนได้แล้วเหรอ?"

หลินหยางเอ่ยถามอย่างสงบนิ่ง

"เป็นไปไม่ได้.....มันเป็นไปไม่ได้!"

อสูรตัวเตี้ยตะโกนอย่างตัวสั่นระริก จากนั้นก็ล้วงเอาเข็มเงินออกมา และรีบแทงลงไปที่ร่างกาย

ในชั่วพริบตา อสูรตัวเตี้ยก็เหมือนกับสวมชุดเกราะสีเงิน บนร่างกายเต็มไปด้วยเข็มเงิน

แต่ในเวลานี้ เขายังคงไม่สามารถยับยั้งพลังพิษอันน่าสะพรึงกลัวในร่างกายได้ และในปากยังคงกระอักเลือดออกมาอย่างบ้าคลั่ง กระทั่งที่ดวงตา ที่จมูก และหู.......ก็มีเลือดไหลออกมาเช่นกัน

ทหารทั้งเจ็ดมีเลือดไหลออกมา!

มันหมายความว่าพลังพิษได้เข้าไปสู่บริเวณศีรษะแล้ว!

อสูรตัวเตี้ยจ้องเขม็งไปที่หลินหยาง อ้าปาก ในปากมีเลือดสดๆ จำนวนมากทะลักออกมา ในเลือดยังมีเศษเนื้อไหลตามออกมาด้วย มันน่ากลัวอย่างยิ่ง

"ทำไม......นี่คุณ.....ใช้พิษอะไรกัน?"

อสูรตัวเตี้ยเอ่ยถามอย่างตกตะลึง

"พิษผสม!"

หลินหยางเดินมาตรงหน้าเขา และกล่าวอย่างสงบนิ่ง : "พิษที่คุณเคยใช้ก่อนหน้านี้ ฉันได้นำพวกมันมารวบรวมเอาไว้ และทาลงบนเข็มเงินของฉัน จากนั้นก็แทงเข้าไปในร่างกายของคุณ!"

"พิษของฉัน?"

อสูรตัวเตี้ยเบิกตาโพลง เดิมทีไม่สามารถยอมรับมันได้

"ฉันรู้จักคุณดี คุณชื่อมู่ถงจือ เป็นลำดับที่เจ็ดของเจ็ดอสูร ว่ากันว่าคุณเป็นหมอ แต่ไม่ยอมฝึกฝน แต่ชอบในการศึกษาค้นคว้าทักษะการแพทย์อย่างเป็นชีวิตจิตใจ และค้นหาหนทางความเป็นอมตะ ฉันคิดว่า คนที่ตายด้วยน้ำมือคุณคงจะมีไม่น้อยเลย!"

หลินหยางกล่าวอย่างเย็นชา จากนั้นก็หยิบเข็มเงินออกมาอีกเล่มหนึ่ง และแทงเบาๆ เข้าไปในร่างกายของอสูรตัวเตี้ย

อสูรตัวเตี้ยส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนา จากนั้นทั้งร่างกายก็เหี่ยวแห้งลงอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็กลายเป็นมัมมี่ ล้มลงและเสียชีวิตไป

อสูรอีกห้าตัวที่เหลือหากไม่มีการช่วยเหลือจากอสูรตัวเตี้ย ก็ไม่สามารถรักษาชีวิตได้อีกต่อไป ท้ายที่สุดก็จะถูกพลังวิญญาณทำให้บวมขึ้น เนื้อหนังมังสาแตกเป็นชิ้นๆ และตายไปตลอดกาล

เข้าเมืองหนานหลี่เฉิง ผู้นำหมู่บ้านยวินเสี้ยวและคนอื่นๆ มองอย่างตกตะลึง แต่ละคนต่างพูดอะไรไม่ออกเป็นเวลานาน.....

เจ็ดอสูรถูกหลินหยางสังหารแล้ว

นี่คือยอดฝีมือสูงสุดของตำหนักเทียนเสิน!

"ผู้นำลัทธิหลินล้ำเลิศไม่เป็นรองใคร! ช่างน่าเลื่อมใสจริงๆ!"

เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงกล่าวอย่างตื่นเต้น

"ฉันยังไม่ถือว่าล้ำเลิศไม่เป็นรองใครหรอก ที่ล้ำเลิศไม่เป็นรองใครอย่างแท้จริง น่าจะเป็นเย่เหยียนมากกว่า!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน