พรสวรรค์ของเย่หยานนั้นไม่มีใครเทียบได้ และเมืองนี้ก็ไม่สามารถสร้างได้
เหตุผลที่เขาถูกหลินหยางหลอกก็เพราะเขาไม่ได้คิดถึงหลินหยางมากนัก และไม่ได้จริงจังกับหลินหยางเลย
เเต่จิ้งจอกแบบนี้จะถูกจับง่ายๆได้อย่างไร?
โพรงทั้งสามาของกระต่ายจอมเจ้าเล่ห์นั่นคือรังของเย่เหยียนเอง ภูเขาเทียนเสินถูกเปลี่ยนเเปลงมานานเเล้ว โดยฝีมือของเย่เหยียน ไม่เพียงแต่มีกลไกการป้องกันที่ดีเท่านั้น แต่ยังมีมาตรการรับมือเมื่อเผชิญกับวิกฤติอีกด้วย
และเมื่อเหตุการณ์คับขันถึงขั้นนี้เเล้ว เย่เหยียนเองก็จะไม่ปราณีเด็ดขาด
เห็นเพียงเเค่ว่าเขาหยิบยาออกมา แล้วส่งเข้าไปในปากของตัวเอง จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนพื้นดินที่แตกร้าวอย่างบ้าคลั่ง
“หยุดเขาเอาไว้!”
หลินหยางตะโกนเสียงดังลั่นเเละตรงไปหาเย่เหยียน
และเมื่อเขากระโดดเหยียบรอยเเตกร้าวเช่นเดียวกับเย่เหยียน
เขาได้เห็นกลไกที่อยู่ในภูเขานั้นระเบิดออกมาพร้อมกับพลังที่มหาศาลของมัน
บูม!
บูม!
บูม!
บูม…
พลังมหาศาลปะทุออกมาจากช่องว่างที่มีอยู่และพุ่งชนเข้ากับหลินหยาง จึงทำให้หลินหยางล้มลงไป
รอยแตกที่คล้ายใยแมงมุมปรากฏขึ้นทั่วทั้งภูเขาเทียนเสินและมีกลิ่นอายที่รุนแรงพ่นออกมาจากรอยแตกนั่น
ใครก็ตามที่สัมผัสรอยแตกร้าว ร่างกายของพวกเขาจะแหลกเป็นชิ้นๆ และตายอย่างอนาถในทันที
เเม้เเต่ตัวของหลินหยางเองก็ได้รับเเรงนั้น ร่างกายของเขามีรอบเเตกร้าวเเละล้มลงไปกับพื้นอย่างเเรง
หากไม่ใช่เพราะมีกระดูกชั้นยอดที่คอยหนุนเขาเอาไว้ล่ะก็ เขาเองก็คงตาย
เเสงสีทองเปล่งประกายออกมาทั่วร่างกายของหลินหยางเพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกายของเขา
“ผู้นำพันธมิตรหลิน!”
เทียนเฮ่าพุ่งตรงเข้ามาหาหลินหยางด้วยความรวดเร็วเเล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มว่า “รีบออกไปจากภูเขานี่เถอะ ออกไปจากที่นี่!”
“เย่เหยียนมันยังไม่ตาย จะปล่อยมันไปแบบนี้ได้ยังไง?”
หลินหยางพูดด้วยน้พเสียงที่เย็นชา แววตานั้นเต็มไปด้วยความดุดัน
“ท่านผู้นำพันธมิตรหลิน พลังชี่นี่แปลกมาก มันถูกสร้างขึ้นด้วยความจงใจ ถ้าให้ผมเดา ผมว่ายาที่มันกินเข้าไปเมื่อกี้นี้นั่นเเหล่ะ ทำให้มันมีพลังชี่ที่พิเศษที่เราไม่เคยเห็น เเล้วกลไกที่ถูกสร้างในภูเขาเเห่งนี้ก็ซับซ้อนและมีเส้นทางลับ เกรงว่าเย่เหยียนมันคงจะหนีผ่านเส้นทางลับนั้นเเน่นอน หรือว่าพวกเราจะล้อมภูเขาลูกนี้อยู่ข้างนอกอาจจะทำให้เราสกัดกั้นมันได้ก็ได้นะ!”
เทียนเฮ่าพูด
“ถนนสามารถสร้างได้ทุกที่ภายในรัศมีร้อยไมล์จากภูเขาเทียนเสิน ฉันกลัวว่าคนในพันธมิตรของเราจะไม่เพียงพอที่ล้อมเขานี้และกักขังมันเอาไว้ได้ แล้วแบบนี้จะสกัดมันได้ยังไง? หากเย่เหยยนสามารถฟื้นฟูพลังภายในด้วยการหายใจได้ คนพวกนี้จะหยุดเทพเจ้าเเห่งดินแดนเทพได้ยังไง?”
“นอกจากนี้ ขบวนการทั้งหมดของฉันยังถูกส่งมาที่นี่ โดยออกจากภูเขาเทียนเสิน ฉันจำเป็นต้องตามไป ถึงเเม้ว่าจะเอาชนะเย่เหยียนไม่ได้ก็ตาม! เราจะพลาดโอกาสนี้ไม่ได้ เพราะพวกเราจะไม่สามารถฆ่ามันได้อีกต่อไป!”
หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาพร้อมกับไอสังหารเเผ่กระจายรอบตัวของเขา
“ผู้นำพันธมิตรหลินพูดก็ถูก เเต่เรื่องมันมาถึงขนาดนี้เเล้ว พวกเราจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี?”
เทียนเฮ่าพยักหน้า
ที่หลินหยางพูด ทำไมเขาจะไม่รู้?
เเต่ตอนนี้ไม่สามารถที่จะฝ่ากลไกนี้ไปได้
เเลัเมื่อมองดูก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายความน่ากลัว เฮ่าเทียนเองได้เเต่เก็บความกลัวนั้นไว้ในใจ
เขาเชื่อว่าแม้ในยุครุ่งเรืองของเขา เขาจะไม่กล้าสัมผัสกับพลังงานที่แปลกประหลาดนี้โดยตรงเด็ดขาด
อย่างไรก็ตามในขณะเดียวกันนั้นเอง หลินหยางหยิบเข็มมังกรหงเหมิงขึ้นมาเเล้วเเทงเขาไปที่ร่างกายของตัวเอง จากนั้นเขาก็หยิบหยาจำนวนหนึ่งออกมาเเล้วกรอกเข้าปากตัวเอง
“ผู้นำพันธมิตรหลิน?”
เฮ่าเทียนตกใจ
หลินหยางไม่ได้สนใจ หลังจากที่เม็ดยาเข้าไปในท้องของเขาและพลังของเข็มพุ่งสูงขึ้น เขาก็กระโดดลงไปในรอยแตกขนาดใหญ่อีกครั้ง
ทุกคนต่างพากันตกตะลึง
“ผู้นำพันธมิตรหลิน!”
“รีบกลับมานะ!”
มีเสียงตะโกนดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย
อย่างไรก็ตาม ร่างกายของหลินหยางถูกกดอย่างแรงกับคลื่นอากาศที่พุ่งออกมาจากรอยแตก และการเคลื่อนตัวของร่างกายของเขาก็ช้าลงเร็วขึ้นสองเท่า
แต่เขากลับใช้กำลังทั้งหมดดันร่างลงและล้มลง
ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวฉีกเนื้อและเลือดของเขาอย่างบ้าคลั่ง
แต่ด้วยพรจากแสงสีทองนี้ เขาก็ซ่อมแซมร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว เเละพยายามฝ่าคลื่นอากาศนี้อย่างแรงและเจาะลึกเข้าไปในกลไกที่อยู่ใจกลางภูเขา
ทุกคนจ้องมองฉากนี้อย่างตกตะลึง
หลินหยาง ทำไมถึงได้บ้าบิ่นขนาดนี้กัน?
ไม่มีใครรู้ว่าหลินหยางเจ็บปวดมากแค่ไหนในขณะนี้
เห็นเพียงเเค่ว่า ร่างของเขาถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า และหายเป็นปกติครั้งแล้วครั้งเล่า
เลือดที่ไหลออกมาไม่เหือดไป ตามร่างกายก็ไม่สามารถทำอะไรได้
แต่การทรมานแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นแม้แต่ในนรก
ด้วยความบ้าบิ่นของหลินหยางส่งผลใก้เขาทะฝ่าเข้าไปถึงกลไกด้านในของภูเขาได้สำเร็จ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...