สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 307

ผู้ที่มีอันดับดีเยี่ยมจะไม่เพียงแต่ได้รับรางวัลแต่ยังส่งผลต่อการจัดอันดับสิบอันดับแรกในบ้านโอสถฉีด้วย และจะได้รับความสนใจจากระดับสูงของบ้านโอสถฉี นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะทะยานสู่ท้องฟ้าอย่างง่ายดาย

ผู้คนมองดูสิบคนนั้นด้วยความประหม่า สังเกตการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าพวกเขา

ไม่นานการแสดงออกของอาจารย์โจวในแถวที่สองก็เปลี่ยนไป

เขาถือกระดาษทดสอบ จ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง ปากของเขาอ้ากว้าง จากนั้นเขาก็วางกระดาษไว้อย่างระมัดระวัง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

"ดูสิดูสิ อาจารย์โจวเห็นอะไร?"

"ท่าทางของเขาเหมือนว่าจะพอใจมาก นั่นเป็นกระดาษของใคร?"

หลายคนอุทานออกมา

คนที่มีสายตาดีขึ้นซึ่งยืนข้างหน้าเล็กน้อยจ้องมองอย่างระมัดระวังครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า: "นี่คือกระดาษของเติ้งเฉียง เป็นกระดาษของรุ่นพี่เติ้งเฉียง!"

มีเสียงอุทานออกมา

เติ้งเฉียงที่อยู่ในกลุ่มคนยืดอกออกมาอย่างภาคภูมิใจ

"สมกับเป็นสิบอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ แม้ว่าจะอยู่อันดับที่สิบ แต่ความสามารถไม่ธรรมดาเลย"

"เหมือนว่าเติ้งเฉียงจะพัฒนาไปอีกขั้นแล้ววันนี้"

"อัจฉริยะจริงๆ!"

เสียงชื่นชมดังสนั่นหู

จมูกของเติ้งเฉียงเชิดขึ้น

แต่ในเวลานี้...

ตึ้ง!

เสียงเก้าอี้ขยับดังขึ้น

จากนั้นอาจารย์ถังที่อยู่ในแถวที่ห้าก็ลุกขึ้น ในหน้าของเขาจ้องมองกระดาษบนโต๊ะอย่างเหลือเชื่อ ราวกับว่าเจอเรื่องที่น่าตกใจ

ทุกคนมองไปทางอาจารย์ถัง

รวมทั้งเฝิงฉือด้วย...

"อาจารย์ถัง เป็นอะไร?" อาจารย์ข้างๆ ต่างมองและถาม

เฝิงฉือจ้องมองโต๊ะของอาจารย์ถังและขมวดคิ้ว

"กระดาษคำตอบของใคร?"

หลายคนมองไป มีแต่ความสงสัยและตกใจบนใบหน้า

อาจารย์ถังเป็นคนที่ใจเย็นมากคนหนึ่ง เขาอายุ 40 ปีแล้ว ทำงานในบ้านโอสถฉีมาหลายปีแล้วเช่นกัน เรื่องอะไรก็ไม่เคยทำให้เขาตื่นตระหนกตกใจได้ แล้วนี่มันเรื่องอะไรที่ทำให้เขามีท่าทางเช่นนี้?

หรือว่าจะเป็นคนที่อยู่ในอันดับแรกของสิบอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่?

อย่างไรก็ตาม...ดูจากขั้นตอนการเก็บข้อสอบแล้ว กระดาษทดสอบของคนนั้นน่าจะอยู่กับอาจารย์ซือถูหนิ ไม่น่าจะอยู่กับอาจารย์ถังได้?

นั่น...เป็นกระดาษคำตอบของใครกัน?

หลายคนถกเถียงกัน ผู้คนต่างแอบคุยกันว่ามีม้ามืดปรากฏตัวขึ้น

และนักเรียนข้างๆ ก็ได้ผลลัพธ์แล้ว

"ซีโหรวเซียน! นี่คือกระดาษของซีโหรนเซียน!" เสียงอุทานดังขึ้น

เมื่อสิ้นเสียง ทุกคนก็มองไปยังกลุ่มนักเรียนที่อยู่แถวหน้า

แต่อีกด้านหนึ่งของหลัวฟู่หนงและหวังปิงเตี๋ย ยังมีผู้หญิงคนหนึ่งในชุดขาวยืนอยู่

ใบหน้าของผู้หญิงสวย รูปร่างของเธอไม่เลว โดยเฉพาะอารมณ์ของเธอ เธอมีลักษณะที่เถียงไม่ได้ จริง ๆ แล้วรูปร่างหน้าตาของเธอแย่กว่าของหวังปิงเตี๋ยเล็กน้อย แต่ในแง่ของอาจารย์นั้นสามารถเทียบเท่ากับหวังปิงเตี๋ยได้เลย ควบคู่ไปกับการแต่งหน้าที่น่าตกใจของหวังปิงเตี๋ย ในแวบแรกผู้คนอาจคิดว่าหวังปิงเตี๋ยไม่ได้ดูดีเท่าผู้หญิงคนนี้

"นี่คือซีโหรนเซียนหรอ?" หลินหยางมองเธอและพึมพำ

ผู้คนต่างถกเถียงกัน

"เธอคือซีโหรนเซียนหรอ?"