สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3101

"เสี่ยวเหยียน สามีของคุณรู้ทักษะทางการแพทย์เหรอ?"

ซ่างกวนหลิงกล่าวถามด้วยความตกใจ

"สามีของฉันพอรู้ทักษะทางการแพทย์อยู่บ้างค่ะ"

ซูเหยียนพยักหน้า ชำเลืองมองหลินหยาง แล้วกล่าวกระซิบว่า: "คุณอย่ามาโอ้อวดฝีมือตรงนี้นะ ศิษย์พี่จะต้องไปหาคนที่มีทักษะทางการแพทย์ที่สูงมากเข้ามาอย่างแน่นอน ทักษะทางการแพทย์เล็กๆ น้อยๆ ของคุณนั้น จะไปใช้งานอะไรได้?"

"โอเค ถ้าหากศิษย์พี่คิดว่าทักษะทางการแพทย์ของฉันไม่ได้เรื่อง ฉันสามารถลองช่วยเธอติดต่อหมอเทวดาหลินให้ก็ได้!"

หลินหยางกล่าวอย่างนิ่งๆ

เขาเลื่อมใสซ่างกวนหลิงเพราะว่าเธอเป็นวีรสตรีที่รับใช้ชาติและประชาชน ด้วยเหตุนี้หลินหยางจึงยินดีที่จะช่วยเหลือในเรื่องนี้

เพียงแค่ไม่เสียเวลามากเกินไป หลินหยางก็สามารถเดินไปเส้นทางนี้ได้

"ไม่ต้องหรอก คุณไปกับฉันก็ได้ ถ้าหากคุณสะดวก"

ในเวลานี้ จู่ๆ ซ่างกวนหลิงก็กล่าวขึ้นมา

"อะไรนะ?"

ลมหายใจของซูเหยียนสั่นสะท้าน: "ศิษย์พี่ คุณต้องการให้สามีของฉันไปกับคุณจริงๆ เหรอคะ?"

"เวลาของฉันมีไม่พอแล้ว และฉันก็ไม่อาจรอหมอเทวดาหลินอีกสักพักได้ ในเมื่อสามีของคุณรู้ทักษะทางการแพทย์อยู่บ้าง เช่นนั้นก็ให้เขาไปตรวจดูเถอะ!"

ซ่างกวนหลิงขมวดคิ้วแน่น แล้วกล่าวด้วยเสียงเบาๆ

"รีบร้อนขนาดนี้เลยเหรอคะ?" ซูเหยียนลังเลใจเล็กน้อย

"ฉันเสียเวลามามากพอแล้ว"

"แต่ว่า....ศิษย์พี่ จะมีอันตรายอะไรหรือเปล่าคะ?"

ซูเหยียนจะพูดแล้วก็หยุดไป และจ้องมองหลินหยางด้วยความเป็นกังวลใจ

ซ่างกวนหลิงส่ายหน้าเบาๆ แล้วกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: "วางใจเถอะ ไม่มีปัญหาอะไรหรอก เพียงแค่ไปดูอาการป่วยของทายาทบุคคลสำคัญท่านนั้น ถ้าหากรักษาไม่หาย ก็ให้สามีของคุณกลับมา"

"เอ่อ....."

ภายในใจของซูเหยียนยังไม่ค่อยเต็มใจ

ถึงอย่างไรก็เป็นสามีของตนเอง อีกทั้งสถานที่ที่ซ่างกวนหลิงให้ไปก็คือชายแดนตอนเหนือ ถ้าหากเกิดภัยพิบัติอะไรแล้วจะทำอย่างไรล่ะ?

"เสี่ยวเหยียน อย่าเป็นกังวลมากเกินไปเลย ฉันแค่เข้าไปตรวจดู ไม่นานก็กลับมาแล้ว"

หลินหยางยิ้มแล้วกล่าว

"อย่ามาพูดเพ้อเจ้อ นั่นคือชายแดนตอนเหนือ ถ้าหากเกิดปัญหาขึ้นมา แล้วคุณจะทำยังไง?"

ซูเหยียนค่อนข้างร้อนใจ กล่าวกระซิบด้วยเสียงแหบพร่า

"ไม่เป็นไร มีศิษย์พี่ของคุณอยู่ จะเกิดเรื่องอะไรได้ล่ะ?" หลินหยางยิ้มแล้วกล่าว

"ใช่แล้วเสี่ยวเหยียน อย่าเป็นห่วงเขาเลย ที่นั่นไม่ใช่เขตสงคราม สามีของคุณไม่มีอันตรายอะไรจนถึงแก่ชีวิตหรอก ถ้าหากคุณอนุญาตละก็ พวกเราก็นั่งเครื่องบินไปยังเขตแดนตอนเหนือบ่ายนี้เลย เร็วสุดพรุ่งนี้สามีของคุณก็กลับมาแล้ว"

ซ่างกวนหลินกล่าว

ซูเหยียนลังเลใจ แต่ในที่สุด เธอก็ทอดถอนใจแล้วกล่าวว่า: "หลินหยาง คุณตัดสินใจเองก็แล้วกัน"

"โอเค ศิษย์พี่ คุณไปจองตั๋วได้เลยครับ"

"ไม่ต้องหรอก พวกเรามีเครื่องบินส่วนตัว หลินหยาง ขอบคุณคุณนะ"

ซ่างกวนหลิงยิ้มอย่างนิ่งๆ จากนั้นก็หยิบเช็กธนาคารออกมาจากในกระเป๋า แล้วส่งให้หลินหยางโดยตรง

"นี่ถือเป็นค่าตรวจรักษาของคุณ"

หลินหยางกวาดสายตามอง นั่นก็คือเงินหนึ่งล้าน

"โอเค หลินหยาง คุณจะต้องระวังตัวด้วยนะ" ซูเหยียนกล่าวอย่างเป็นห่วง

"วางใจได้"

หลินหยางพยักหน้า แล้วเอียงหน้าไปกล่าวว่า: "ศิษย์พี่ ฉันก็ไม่มีอะไรที่จะต้องเตรียมหรอกครับ สามารถออกเดินทางได้ทุกเมื่อ"

"ดีเลย!"

คนทั้งสามกินอาหารกันเล็กน้อย และเตรียมเช็กบิลเพื่อจะออกไป

"บริกร เช็กบิลด้วย"

ซ่างกวนหลิงตะโกนเรียกเล็กน้อย แล้วดึงกระเป๋าตังค์ออกมา เตรียมที่จะควักเงินจ่าย

แต่ในเวลานี้ บริกรก็รีบเดินเข้ามายิ้มแล้วกล่าวว่า: "คุณผู้หญิงครับ บิลของท่านมีคุณผู้ชายจ่ายเงินให้แล้วครับ"

"มีคนจ่ายให้แล้ว?"

ซ่างกวนหลิงตกตะลึง: "ใครกัน?"

"เป็นคุณผู้ชายท่านนั้นที่อยู่ทางด้านนั้นครับ!"

บริกรชี้ไปยังโต๊ะอาหารที่อยู่ไม่ไกล

แต่ก็เห็นเพียงชายสวมชุดสูทรีดเรียบนั่งอยู่ที่โต๊ะ ชายผู้นั้นยกแก้วในมือขึ้นเล็กน้อย

ซ่างกวนหลิงเห็นเช่นนี้ ก็ขมวดคิ้ว และลุกขึ้นยืนทันที: "หลินหยาง พวกเรารีบไปกันเถอะ"

"โอเคครับ!"

หลินหยางพยักหน้า แล้วชำเลืองมองชายผู้นั้นด้วยความประหลาดใจ

แต่ก็เห็นว่าชายผู้นั้นลุกขึ้นเหมือนกัน และเดินมายังทางด้านนี้