สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3115

ทุกคนที่อยู่ในสถานการณ์อยู่ในท่าทางเตรียมพร้อม แต่ละคนสายตาเร่าร้อนแผดเผา

สิ่งที่เห็นคือตรงกลางทะเลแห่งดอกไม้มีโต๊ะหยกสองอันตั้งตระหง่านอยู่

เหมือนเป็นการใช้หยกบริสุทธิ์สร้างขึ้น

มันช่างตระการตาเหลือเกิน

ผู้คนรวมตัวกันอยู่ตรงด้านหน้าโต๊ะ กระซิบกระซาบพูดคุยกันไม่หยุด

“คุณจื่อยวน ยังเป็นกฎเกณฑ์เดิมอยู่ไหมคะ?”

ผู้หญิงที่สวมใส่ชุดกี่เผ้าเครื่องประดับหรูหรายิ้มแล้วถามขึ้น

หญิงสาวหน้าตาดีและโดดเด่น ส่วนโค้งที่เพรียวบางและสง่างามนั้นทำให้โจวสืออวิ้นที่อยู่ข้างกายถึงกับน้ำลายไหล

จื่อยวนแอบใช้ศอกกระทุ้งลูกชายที่ไม่ได้เรื่องของตัวเอง จากนั้นยิ้มและพูดว่า“ใช่ ยังใช้กฎเกณฑ์เดิม!”

“งั้นตกลง!”

หญิงสาวชำเลืองสายตามองไปทางโจวสืออวิ้น และสายตาของเธอก็หยุดมองหลินหยางอยู่หลายนาที จากนั้นก็หมุนตัวเตรียมตัว

“อย่าจ้องมั่ว ผู้หญิงหลายคนของที่นี่ต่างมีเจ้าของแล้ว ถ้าอยากจะหานะ ก็หาพวกที่อายุไม่เยอะ ส่วนใหญ่พวกเธอเหล่านั้นยังไม่แต่งงาน!”

เจ้าตำหนักมังกรม่วงพูดกับลูกชายตัวเองด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“แม่ครับ ผู้หญิงที่ใส่ชุดกี่เพ้าเมื่อกี้นี้เป็นใครเหรอ?”

โจวสืออวิ้นอดไม่ได้จึงถามขึ้นมา

“ผู้หญิงคนนั้นชื่อไป๋ซูอวี่ เป็นคนของตระกูลไป๋ที่อยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ ผู้ชายที่เธอหาคือหัวหน้าตระกูลหยู่เหวิน ซึ่งเป็นตระกูลที่ซ่อนอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ ตระกูลหยู่เหวินไม่เป็นรองใครในทางตะวันตกเฉียงใต้ และมีความแข็งแกร่งมหาศาลถึงแม้ว่าจะไม่สู้ตำหนักพญามังกรของเรา แต่ก็ไม่ควรมองข้าม”

เจ้าตำหนักมังกรม่วงพูดด้วยน้ำเสียงอึมครึม

“อ้อ….แล้วคนที่ใส่เสื้อหนังสัตว์นั่นล่ะ?”

“จางเค่อเอ๋อร์! ผู้ชายที่หาได้คือนายทุนนอกดินแดนที่ร่ำรวย!”

“แล้วผู้หญิงผมสั้นอีกคนล่ะ? ผมว่าเธออายุไม่เยอะ น่าจะยังไม่แต่งงานใช่ไหมครับ?”

โจวสืออวิ้นแววตาร้อนฉ่ามองไปทางเด็กผู้หญิงคนนั้นแล้วพูดขึ้น

เด็กสาวแต่งกายด้วยชุดสีขาวเรียบๆ ไร้การแต่งหน้า มองดูแล้วเธอดูบริสุทธิ์ รูปลักษณ์สวยงาม

เจ้าตำหนักมังกรม่วงเห็นแบบนี้ จึงขมวดคิ้วเป็นปมเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า“ผู้หญิงคนนี้แกก็อย่าได้คิดเชียว แกพัวพันไม่ได้หรอก!”

“เธอเป็นใคร? ภูมิหลังใหญ่โตเหรอครับ?”

โจวสืออวิ้นถามด้วยความตื่นตะลึง

“ซือหม่าหลิงชู เป็นลูกสาวสุดที่รักของซือหม่าชิวเย่รองผู้นำพันธมิตร ได้ยินว่าซือหม่าชิวเย่มีการติดต่อกันกับองค์กร อย่าไปวุ่นวาย เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายมาถึงแม่แกคนนี้!”

เจ้าตำหนักมังกรม่วงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

พอโจวสืออวิ้นได้ยิน ถึงกับจนปัญญาเลยทีเดียว

ส่วนหลินหยางเหลือบมองไปทางซือหม่าหลิงชูแวบหนึ่ง จิตใจก็สั่นไหวเล็กน้อย

“โอเคทุกท่าน ใครจะเป็นคนมารอบแรก?”

เจ้าตำหนักมังกรม่วงยิ้มเล็กน้อยพูดขึ้น

ทุกคนพากันทยอยหยิบดอกไม้ที่ตัวเองเตรียมไว้ออกมา พร้อมกับวางบนโต๊ะหยก

แน่นอนว่าไป๋ซูอวี่เอาออกมาคนแรก

มันเป็นกระถางดอกไม้สีแดงเพลิง แม้ว่ามันจะยังไม่บาน แต่แค่มองดูก็เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของผู้คนได้แล้ว

ดอกไม้แดงราวกับไฟที่เหมือนกำลังแผดเผา มันโดดเด่นมาก

“ดอกไม้กระถางนี้เป็นดอกไม้เปลวไฟที่ฉันใช้เงินจำนวนมหาศาลซื้อมาจากนอกดินแดน ถึงแม้มองดูแล้วจะเหมือนไฟ แต่อย่างไรก็ตามอุณหภูมิพื้นผิวต่ำมาก เติบโตได้เฉพาะในพื้นที่ที่มีอากาศเย็นจัดเท่านั้น ที่ฉันสามารถทำกระถางดอกไม้เปลวไฟได้ก็เพราะหาคนมาทำให้ และฉันสามารถควบคุมอุณหภูมิของดอกไม้ได้ประมาณติดลบสิบองศา คุณจื่อยวน ถ้าฉันแข่งขันกับคุณไม่ทราบว่าคุณจะเอาดอกไม้อะไรมาแข่งขันกับฉันคะ? "

ไป๋ซูอวี่ยิ้มกริ่มถามขึ้น

“ในเมื่อคุณใช้ไฟ แน่นอนว่าฉันต้องใช้น้ำแข็ง!”

เจ้าตำหนักมังกรม่วงเหมือนมีการเตรียมตัวไว้ตั้งแต่เนิ่นๆแล้ว เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วโบกสะบัดมือ

คนที่อยู่ด้านหลังจึงหยิบกระถางดอกไม้ที่เหมือนน้ำแข็งออกมาวางบนโต๊ะ

สายตาทุกคู่จับจ้องมองไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน