สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3194

ยังไม่เห็นคน แต่พลังอำนาจมาถึงก่อน!

และพลังนี้เป็นพลังของธรรมชาติ ไม่ใช่ฝ่ายตรงข้ามตั้งใจปล่อยออกมา

คนธรรมดาไม่สามารถรับรู้ได้ มีเพียงนักรบที่เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้เหมือนกับเถี่ยน่งอู่เท่านั้นที่สามารถรับรู้ได้!

ถ้าหากสองคนที่มาก่อนแยกเป็นลำธารกับแม่น้ำ คนนี้…เกรงว่าจะเป็นทะเล!

ผู้มีฝีมือสูงระดับไหนกันแน่?

ทำไมเขาต้องปรากฏออกมาตอนนี้?

เถี่ยน่งอู่กลืนน้ำลาย จิตวิญญาณสั่นเทา

“ใครอีกล่ะ?ไม่รู้ว่าฉันกำลังประชุมเหรอ?บอกเขาให้รอข้างนอก รอฉันประชุมเสร็จแล้ว!ค่อยเข้ามาพูดธุระ!”

หลินหยางเหมือนสูญเสียความอดทน ขัดขวางชวี่เทียนที่กำลังจะเปิดประตู และพูดด้วยความโกรธ

คนด้านนอกราวกับได้ยินคำพูดของหลินหยาง รีบพูดอย่างเคารพ“ผู้ใต้บังคับบัญชา สมควรตาย ผู้ใต้บังคับบัญชาจะรอด้านนอกประตู!”

“นี้ก็พอสมควรแล้ว!”

หลินหยางพูดเสียงเย็นชา หลังจากนั้นก็เงยหน้ายิ้มและพูด“ปรมาจารย์เถี่ย พวกเราพูดกันต่อเถอะ เมื่อกี้ท่านต้องการจะพูดอะไร?ถ้าหากฉันไม่ไปกับพวกคุณ คุณจะทำยังไง?”

“ฉัน…ฉัน…”

เถี่ยน่งอู่อ้าปาก นานมากก็ยังไม่พูดออกมา

เขายุ่งเหยิงไปหมดแล้ว!

ถึงแม้ไม่รู้ว่าศักยภาพของหมอเทวดาหลินมีแค่ไหน แต่ลูกน้องสามคนนี้ของเขา เถี่ยน่งอู่ก็ไม่สามารถรับมือได้

นี้เป็นศักยภาพของหยางหัว?

ฉีซือโหมว!แม่งนายหาคู่ต่อสู้อะไรให้ฉัน?

นี้ฉันสามารถเคลียร์ได้เหรอ?

เถี่ยน่งอู่ในใจก่นด่าฉีซือโหมวหลายครั้ง

แต่ตอนนี้ยังต้องรับมือกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า

“ปรมาจารย์เถี่ย?”

เห็นเถี่ยน่งอู่พูดอ้ำอึ้งอยู่ครึ่งวันแล้ว เหมือนพูดไม่ออก หลินหยางก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้น

เถี่ยน่งอู่หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ ในสถานการณ์ที่เร่งรีบเขารีบยิ้มและพูด“คือว่า ก็ไม่ยังไง ผมพูดว่าพวกเราครั้งหน้ารอให้ท่านว่าง แล้วค่อยเชิญท่าน…ใช่ ก็คือแบบนี้”

“ใช่เหรอ?แต่ว่าฉันไม่มีเวลาว่างมาพบหรอก”

“ผมเรียกฉีซือโหมวมาพบท่านที่นี่!หมอเทวดาหลิน ท่านยุ่งเช่นนี้ จะสามารถให้เขามาทำให้ท่านเสียเวลาได้ยังไง?รอให้ท่านว่างแล้ว ผมจะพาเขามายอมรับผิดและขอโทษท่าน”

เถี่ยน่งอู่สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มประจบ และพูดประจบสอพลอ

คนที่อยู่ด้านข้างก็มึนงงทันที

“พี่ใหญ่ คุณเป็นอะไร?”

เถี่ยน่งเหวินสายตามึนงง ถามด้วยความไม่เข้าใจ

แต่เถี่ยน่งอู่ไม่สนใจ แค่ยิ้มกับหลินหยาง

หลินหยางพยักหน้า โบกมือและพูด“ก็ได้ ในเมื่อคุณพูดแบบนี้แล้ว ก็กลับไปเถอะ บอกฉีซือโหมว ไม่มีธุระอย่ามารบกวนฉัน ส่วนเรื่องเมื่อคืน ฉันเรียกคนไปคิดบัญชีแล้ว!”

“ได้ ได้ หมอเทวดาหลิน ผมไม่รอบกวนท่านแล้ว ลาก่อน!”

เถี่ยน่งอู่พยักหน้าโค้งแสดงความเคารพ รีบดึงเถี่ยน่งเหวินออกไป

เถี่ยน่งเหวินมึนงง แต่เห็นสีหน้าของพี่ชาย ก็รู้สึกได้ว่าสถานการณ์ไม่ปกติ ก็ไม่กล้าสงสัยอีก ก็รีบออกไป

“จริงสิ พวกคุณเหมือนจะขับรถเข้ามาในสถาบันพวกเรา?ตามกฎแล้ว ต้องจ่ายค่าปรับสามหมื่นหยวน ไปจ่ายเงินหน้าเคาน์เตอร์แล้วค่อยกลับ!”

หลินหยางพูดขึ้นมา

“ได้ ได้..พวกเราจะไปจ่ายเดี๋ยวนี้!”

เถี่ยน่งอู่ขาสองข้างสั่นเทาเล็กน้อย รีบดึงประตูเปิดออกไปทันที

แต่เพิ่งจะออกมา เขาก็นั่งลงบนพื้นโดยตรง สีหน้าซีดเผือด

“นายไม่เป็นไรใช่ไหม?”

ชายวัยกลางคนที่อยู่หน้าประตูมองสังเกตเถี่ยน่งอู่ และพูดอย่างใจเย็น

“ไม่…ไม่เป็นไร นายท่าน ขอตัวก่อน..”

เถี่ยน่งอู่รีบปีนขึ้นมา รีบลุกขึ้นก็รีบหนีเตลิดไปแล้ว

หัวเทียนไห่ขมวดคิ้วกวาดสายตามองไปที่เถี่ยน่งอู่ ไม่ได้สนใจ ก้าวเท้าเดินเข้าไปในห้อง

มองเห็นคนที่เข้ามาคือหัวเทียนไห่ หลินหยางก็อดไม่ได้ที่จะชะงักไป

“ผู้นำทุ่งน้ำแข็งห้าทิศ คุณมาได้ยังไง?”

“คารวะท่านผู้นำพันธมิตร!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน