สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3196

ภายในคฤหาสน์ตระกูลฉี ณ เมืองซ่านหู้

ฉีซือโหมววางโทรศัพท์ลงและนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า

สองวันมานี้ เสียงโทรศัพท์เข้าดังมาอย่างไม่ขาดสาย

บริษัทธุรกิจบันเทิงหลายแห่งเกิดปัญหาขึ้นพร้อมกัน ไม่เพียงแค่ถูกร้องเรียนเรื่องการกระทำของนักแสดงในสังกัด แม้แต่เรื่องบัญชีภาษีภายในบริษัทก็มีข้อผิดพลาดใหญ่หลวงเกิดขึ้น

ฉีซือโหมวรู้ว่ามีคนกำลังเล่นงานเขาอยู่

และอีกฝ่ายก็เล่นงานอย่างเปิดเผย

หยางหัว!

"เป็นไปได้ยังไง? ทำไมหยางหัวถึงมีอำนาจและอิทธิพลมากขนาดนี้? ทำไมพวกเขาถึงจัดการเราได้? แต่เรากลับทำอะไรพวกเขาไม่ได้เลย?"

ฉีซือโหมวกัดฟันกรอดและเต็มตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น

เขาอยากจะสั่งคนเข้าไปพาตัวอี้เฟิงออกมาจากเรือนจำ แต่เขากลับทำอะไรไม่ได้และไม่รู้ว่าจะไปหาใครที่จะแก้ปัญหานี้ได้

เมื่อฉีซือโหมวเดินทางไปถึงเรือนจำเพื่ออยากเจอหน้ากับอี้เฟิงสักครั้งก็พบว่าเขาได้ถูกพาตัวไปแล้ว

และคนที่พาตัวอี้เฟิงไปนั้นก็ถูกส่งมาจากหยางหัว!

ไม่เพียงเท่านั้น พวกเขายังสามารถขุดค้นความลับนักแสดงในสังกัดและยังตรวจสอบได้ถึงปัญหาที่ซ่อนอยู่ในบริษัทเช่นนี้ได้นั้น จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน!

แน่นอนว่าหยางหัวจะต้องรู้จักผู้มีอำนาจ ไม่งั้นพวกเขาจะกล้าทำอะไรอุกอาจเช่นนี้ได้อย่างนั้นเหรอ?

"พ่อ สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?"

ชายร่างผอมสวมเสื้อสเวตเตอร์ขนสัตว์เดินเข้ามาและยื่นกาแฟให้กับฉีซือโหมว

"ฉางเอ๋อร์? กลับมาแล้วเหรอ?"

ฉีซือโหมวดื่มกาแฟแต่เขากลับรู้สึกทุกข์ทรมานใจอย่างมาก

"พ่อ อย่าหักโหมมากเกินไปเลย อีกไม่นานทุกอย่างจะดีขึ้นแน่นอน" ฉีฉางกล่าวเสียงแหบแห้ง

"ดีขึ้น? ฮึ มีแต่จะแย่ลงมากกว่า สองคนนั้นเป็นยังไงบ้าง?" ฉีซือโหมวถามอย่างไม่สบอารมณ์

"พาตัวไปขังแล้วครับ ปล่อยให้พวกเขาอยู่คิดทบทวนความผิดที่ทำ!"

ฉีซือโหมวนวดจุดชีพจรและกล่าวเสียงแหบแห้ง "ประเดี๋ยวเรียกให้หลี่เทียนหวังเข้ามาหาหน่อย!"

"หลี่เทียนหวัง? พ่อ? จำเป็นด้วยเหรอ?"

"สถานการณ์ตอนนี้แย่มากแล้ว! จำเป็นต้องให้เขาออกหน้าแทนเรา ไม่งั้นเราคงต้องถูกอีกฝ่ายลงมือจัดการอยู่ฝ่ายเดียวโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยและสุดท้ายก็จะพ่ายแพ้อย่างราบคาบ!"

"แต่...หลี่เทียนหวังจะยอมเหรอ?"

"เขาไม่ยอมเหรอ? ฮึ ตอนนั้นที่งานการกุศลปลอมของเขาถูกคนจับได้ ไม่ใช่เราหรอกเหรอที่ยื่นมือเข้าไปช่วย ไม่งั้นเขาจะมีชื่อเสียงโด่งดังจนถึงตอนนี้เหรอ? เขาไม่มาก็ต้องมา ไม่งั้นถ้าเราล้ม ถึงยังไงเราก็ต้องลากเขาล้มไปด้วยเช่นกัน!"

"ครับ ผมจะเรีบไปเรียกเขามาเดี๋ยวนี้!"

ฉีฉางรีบหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรออก

หลังจากพูดกันได้ไม่เท่าไร สีหน้าของฉีฉางก็เปลี่ยนไป "คุณว่ายังไงนะ? ไม่มา?"

"ให้พ่อพูดกับเขาเอง!"

ฉีซือโหมวทำหน้าเคร่งขรึมและรีบดึงโทรศัพท์ไป "ฮัลโหล ผมฉีซือโหมว! หลี่เทียนหวัง คุณหมายความว่ายังไง?"

"ผู้กำกับฉี ต้องขอโทษด้วยจริงๆ เรื่องนี้ผมช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ!" หลี่เทียนหวังกล่าวด้วยน้ำเสียงลำบากใจ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน