สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3209

“ปีศาจร้าย เป็นปีศาจร้ายจริงๆ!”

กษัตริย์นอนอยู่บนเก้าอี้ ถูกแปดคนหามกลับไปที่ตำหนัก ระหว่างก็ทางก่นด่าไม่หยุด

เกรงว่าจะผ่านไปกี่ชั่วโมง ความโกรธของเขาก็ยังคงไม่ถอดถอยลง

“ฝ่าบาท องค์รัชทายาททรงสะเพร่าไปชั่วขณะ อย่าทรงโมโหเลย ไม่ดีต่อร่างกาย!”

ขันทีที่อยู่ข้างกายรีบพูดทันที

“สะเพร่าไปชั่วขณะ?สะเพร่าอะไร จนกระทั่งไม่ใช้พลังตอบโต้?เจ้าเด็กนั่นต้องขี้เกียจแน่นอน คงจะฝึกฝนวิชาบำเพ็ญฌาน!”

กษัตริย์โกรธจนพูดตะโกน“รอให้ข้ารับเก็บดอกเทียนซวนเย่แล้ว ใช้สิ่งนี้เพื่อบินขึ้นสู่ดินแดนเทพเซียนแห่งแผ่นดิน หลังจากที่กลายเป็นเซียน ข้าจะสั่งสอนเจ้าเด็กชั่วคนนี้”

“กระหม่อมขอให้ฝ่าบาทบินขึ้นสวรรค์สำเร็จ!”

ขันทีรีบยิ้มและพูด

เร็วมาก ร่างกายที่ราวกับเนื้อภูเขาของกษัตริย์ถูกหามเข้ามาในตำหนักสวนดอกไม้

ตอนนี้ ตำหนักสวนดอกไม้มีด้านในสามชั้นและด้านนอกสามชั้น เต็มไปด้วยทหารองครักษ์ที่ยืนเต็มไปหมด

ทุกคนคุกเข่าลงพร้อมกัน

“ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปีหมื่นปี!”

เสียงราวกับคลื่น

“ยืนขึ้น!”

กษัตริย์โบกมือ ขี้เกียจมองคนเหล่านี้ ดวงตาเล็กแค่มองสังเกตบนดอกเทียนซวนเย่ที่ถูกทุกคนล้อมรอบ

ดอกเทียนซวนเย่ในคืนนี้โดดเด่นเป็นพิเศษ

กลีบของมันปรากฏท่าทีผลิบาน ทั้งเต็มไปด้วยรังสีสะท้อนรอบทิศ ร่วมกับแสงพระจันทร์ที่ส่องแพรวพราว โดดเด่นเป็นพิเศษ ราวกับ ดอกไม้มหัศจรรย์

ดวงตาสองคู่ของกษัตริย์ร้อนแผดเผาเป็นอย่างยิ่ง ปรากฏความปรารถนา

แค่ได้ครอบครองดอกเทียนซวนเย่ เขาก็คือคนแรกในประวัติศาสตร์ของราชวงศ์ดาบที่บินขึ้นดินแดนเทพเซียนแห่งแผ่นดิน

ถึงเวลานั้น ราชวงศ์ดาบทุกคนก็ต้องยอมสยบต่อเขา เขาจะขยายอาณาจักรดินแดนแห่งความเงียบและความตาย เขาต้องดินแดนแห่งความเงียบและความตายทั้งหมด

“แบ่งเขตและดินแดนแยกเป็นสองส่วน ข้าจะเป็นกษัตริย์มหาอำนาจ กลายเป็นกษัตริย์ทุกยุคทุกสมัย ทั้งหมดนี้ก็เพราะดอกเทียนซวนเย่!”

กษัตริย์หรี่ตามองพลางยิ้ม ในดวงตามีความเพ้อฝัน

“จริงสิ ตี้หนี่ว์ล่ะ?”

ก็เป็นเวลานี้ กษัตริย์นึกอะไรขึ้นมาได้ฉับพลัน ก็รีบเปิดปากถามทันที

“กราบทูลฝ่าบาท ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน”ขันทีโค้งคำนับ

“ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน?ไม่ได้อยู่ในวังหลวง?”

“กระหม่อมส่งคนไปค้นหาองค์หญิงแล้ว แต่องค์หญิงไม่ได้อยู่ในตำหนัก”

“เช่นนั้น คนดูแลสวนดอกไม้ที่นางพามาล่ะ?”กษัตริย์ขมวดคิ้ว พูดซักถาม

“กราบทูลฝ่าบาท คนดูแลสวนดอกไม้ถูกองค์รัชทายาทฆ่าตัวตายแล้ว!”

ขันทีก็พูดขึ้นมาอีก

“อะไรนะ?ถูกองค์รัชทายาทฆ่าตายแล้ว?”

กษัตริย์ขมวดคิ้วแน่น พูดเสียงเย็นชา“องค์รัชทายาทไม่รู้ว่าคนนี้ยังมีประโยชน์กับข้าเหรอ?สั่งฆ่าง่ายๆแบบนี้?ไม่รอให้ข้าใช้งานคนดูแลสวนดอกไม้เสร็จแล้วค่อยฆ่า?”

“ฝ่าบาท กระหม่อมรู้สึกว่า เกรงว่าองค์หญิง…ก็ถูกองค์รัชทายาท….”

ขันทีกำลังจะพูดแต่ก็หยุด พูดอย่างระมัดระวัง

กษัตริย์ก็ตึงเครียดขึ้นมา พูดเสียงเย็นชา“ข้ารู้องค์รัชทายาทพอพระทัยตี้หนี่ว์ แต่ถ้าหากเขากล้าไม่สนใจความต้องการของข้า ใช้อำนาจลงมือกับตี้หนี่ว์ นี้ก็คือลูกอกตัญญู ก็สมควรได้รับโทษ”

“ฝ่าบาทโปรดระงับความโกรธ…”

“ช่างเถอะ รอให้เก็บดอกเทียนซวนเย่เสร็จค่อยจัดการ!”

กษัตริย์โบกมือขึ้น เรียกคนดูแลสวนดอกไม้ เดินไปทางดอกเทียนซวนเย่

รอให้ดอกไม้มหัศจรรย์ผลิบาน เป็นธรรมชาติที่จำเป็นต้องทำการแปรรูป เพื่อรักษาการเบ่งบานสะพรั่งของมัน จนกระทั่งบำรุงรักษาสวนดอกไม้ การผลิบานของมันก็ยิ่งมีประสิทธิภาพ

“ใกล้จะได้เวลาแล้ว!”

ทุกสายตาจับจ้องไปที่ดอกเทียนซวนเย่

เห็นกลีบดอกไม้ของดอกเทียนซวนเย่เริ่มค่อยๆผลิบานทีละนิด เปิดเผยเกสรดอกไม้ กลิ่นหอมค่อยตลบไปทั่วทิศทำให้ชวนหลงใหล

ทุกคนสูดดมกลิ่นหอมจนทำให้เคลิบเคลิ้ม และทุกคนเต็มไปด้วยความกระหาย

นี้ก็คือดอกเทียนซวนเย่ไหม?

เพียงแค่กลิ่นก็ทำให้คนลุ่มหลง

“ใกล้ได้แล้ว เตรียมพร้อมหรือยัง!”

ใบหน้าของกษัตริย์ปรากฏรอยยิ้มตื่นเต้น

คนดูแลสวนดอกไม้ก็ตื่นเต้นขึ้นมา จ้องมองดอกเทียนซวนเย่

พวกทหารก็คอยจ้องมองคนดูแลสวนดอกไม้

ถ้าหากคนดูแลสวนดอกไม้มีอะไรที่ประหลาดใจหรือผิดเพี้ยน พวกเขาจะฆ่าคนดูแลสวนดอกไม้ทันที เพื่อรักษาความปลอดภัยของดอกเทียนซวนเย่

แต่ทว่าในช่วงเวลาที่สำคัญนี้

ตูม!

เสียงระเบิดดังขึ้นในพระราชวังอย่างรุนแรง

ทุกคนก็ชะงักไปทันที

กษัตริย์หันหน้ากลับ มองไปตามทิศทางที่มีเสียงระเบิด

“เกิดอะไรขึ้น?”

“กราบทูลฝ่าบาท เหมือนว่าในพระราชวังจะเกิดเรื่องแล้ว?”

มีคนพูดขึ้นมา

“องค์รัชทายาท?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน