หลินหยางตรวจดูผู้บาลเจ็บ ติดยาพิศไปทั่วร่างกาย
เขาไม่กล้าลังเลรีบเรียกคนเอาตัวมาแช่ในน้ำแข็ง รอให้หายาถอนพิศเจอแล้วค่อยรักษา
“ท่านหลิน ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรต่อ?”
ผู้นำกลุ่มสาขาเดินเข้ามาแล้วถาม
คนของหมู่บ้านพวกเขาตายไปไม่น้อย แต่เขาถูกคำพูดของหลินหยางล้างสมองไปแล้วตอนนี้ก็อยากจะตามหลินหยางไปแก้แค้นปีศาจวานร
“เรื่องนี้มันแปลกๆนะ พวกเธอรู้ไหมว่าใครเป็นผู้บ่งการปีศาจวานรพวกนี้?”
หลินหยางถาม
“นี่....”
ทุกคนตามมองหน้ากัน
“ท่านหลิน จริงๆแล้วพวกเรารู้เกี่ยวกับปีศาจวานรนั้นน้อยมาก เพราะว่าผู้นำของปีศาจวานรนั้นเปลี่ยนสองครั้งแล้ว!กล้าทําความผิดโดยไม่เกรงกลัว ถ้าหากจะไปฆ่า พวกเราอาจเอาสัตว์เดรัจฉานพวกนี้ไม่อยู่!”
สีหน้าผู้นำกลุ่มสาขาดูแย่มากแล้วพูด
หลินหยางคิดอยู่สักครู่แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบ: “ฉันต้องไปตรวจสอบดูก่อน รู้เขารู้เราถึงจะชนะได้”
“ท่านหลินแล้วพวกเราละ?”
“พวกเธอรวมตัวกันที่นี่รอข่าวจากฉัน ฉันรวบรวมมือดีของจากพันธมิตรชิงเซวียนแล้ว ทันทีที่ตรวจสอบข้อมูลจนแน่ชัดแล้วฉันจะรีบแจ้งพวกเธอเพื่อแก้แค้น!”
“ได้!”
“ตามนี้เลยนะท่านหลิน พวกเรารอข่าวดีจากท่าน!”
“อืม!”
อย่างรวดเร็วหลินหยางก็ควบม้าหิมะนั้นออกจากเมือง
อ่าวหานเหมยได้รับข่าว อยู่เขตเหนือของเขตน้ำแข็งที่หนาวจัดที่เรียกว่าหุบเขาหิมะซ่าไบ มีร่องรอยของดอกหลิงอิ่น
แต่ดอกหลิงอิ่นเป็นยาวัตถุดิบสำคัญที่หายากของหลินหยาง เป็นยาที่สำคัญระงับความร้อยเย็นในร่างกายของหลินหยาง
แต่ที่นี่หุบเขาหิมะซ่าไบเป็นที่พักของปีศาจวานร ดูเหมือนว่าจะเป็นเขตอิทธิพลที่น่าหวาดผวาของกลุ่มบางกลุ่ม
เสียงดังกล้องมา ฝั่งนี้น่าจะเป็นสัตว์ผู้พิทักษ์ภูเขาของปีศาจวานร
เมื่อเข้าก้าวเข้าไปจะถูกปีศาจวานรนั้นทำร้าย
หากปีศาจวานรไม่สามารถเอาชนะศัตรูที่บุกรุกได้ อย่างนั้นกลุ่มอิทธิพลที่น่าหวาดผวาก็จะลงมือช่วยปีศาจวานรนั้นกำจัดศัตรู
ตอนนี้ก่อนอื่นเลยหลินหยางต้องรู้ความสามารถที่แท้จริงของหากปีศาจวานรก่อนและต้องรู้ว่ากลุ่มอิทธิพลที่น่าหวาดผวานั้นเป็นใครกันแน่!
แต่ถ้าหากตระกูลอ่าวเสวี่ยก็ไม่รู้ แค่กลัวว่าการมีตัวตนอยู่นี้อาจจะเกินเลยกับกลุ่มอิทธิพลที่น่าหวาดผวา
เป็นไปได้ไหม....มีเทพเจ้าบนบก?
หลินหยางสงสัยขึ้น แต่ก็ไม่ได้หยุดพักถ้ำกลางหิมะและลมเขาก็ยังเดินทางต่อ
ในที่สุดก่อนพระอาทิตย์ตกดินหลินหยางก็มาถึงที่หุบเขาหิมะซ่าไบ
ปากหุบเขาขนาดใหญ่ดูเหมือนทิวเขาที่แยกออกเป็นสองซีกด้วยการผ่าของขวานยักษ์ และลมหนาวราวกับมีดเป็นเล่มๆที่ปากหุบเขา
คนปกติที่มาถึงที่แห่งนี้น่าจะกลายเป็นน้ำแข็งตั้งนานแล้ว
หลินหยางที่ฝึกฝนถึงขั้นนี้ยังรู้สึกว่าหนาวสั่น
เขารีบกินเทียนฮั่วตานเข้าไป

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...