สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3233

แสงหิมะกระจายออกมาแล้วส่องไปทางทั้งสาม

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นจ้องตาโตกันหมด ผู้คนไม่น้อยเดินไปข้างหน้าแล้วมองดูฉากนี้แล้วเครียด

ทุกคนต่างมองสงสัยแล้วรออย่างสงบ

แสงสีขาวส่องแล้วทั้งหมดยี่สิบครั้งถึงหายไป

รอให้แสงสีขาวนั้นกระจาย ทุกคนถึงรู้ว่ามันไม่ใช่แสงไฟอะไร แต่มันเป็นหมอกที่หนาวเย็นที่น่าเกรงกลัว

เมื่อแตะหมอกนี่ก็จะกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งในทันที จากนั้นก็จะแตกสลายแล้วตายลงไป

ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

รอให้หมอกน้ำแข็งนั้นสลายไปแล้วทุกคนถึงเห็นภาพตรงหน้าอย่างชัดเจน

เห็นเพียงร่างของคนสามาคนนั้นถูกผู้คนนั้นดูอยู่

ทั้งสามคนอยู่อย่างเงียบๆ เหมือนกับว่าศึกนั้นจบลงแล้ว

แต่เมื่อยืนไปสักพัก ซ่างจู่และหยวนจู่ก็ล้มลงไป

“ซ่างจู่!”

“หยวนจู่!”

ลูกน้องของทั้งสองฝ่ายตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไป อยากจะพุ่งตัวเข้าไปก็กลัวว่าหมอกน้ำแข็งนั้น

ผู้นำปิงเซไปเซมา ก็เกือบจะล้มลงไปแต่ดีที่ว่าเท้านั้นยืนไว้อย่างดี

เขาจับไปที่หน้าอก มุมปากก็มีเลือดพุ่งออกเล็กน้อยแต่สิ่งที่เยอะกว่าคือรอยยิ้ม

“พวกเธอ ยอมหรือยัง?”

ผู้นำปิงถามกลับด้วยเสียงที่แหบ

“ไม่คิดเลยเขาจะหาคนที่แปลกขนาดนี้ได้ ไม่เพียงแต่มีไฟประหลาดยังมีเข็มที่บินได้และยังสามารถเสริมพลัง......”

ซ่างจู่สูบหายใจแล้วยอมแพ้

แต่หยวนจู่ไม่พอใจ

“ผู้นำปิง เธอไม่ได้พึ่งความสามารถของเธอ แต่ว่าพึ่งพาคนอื่น!ฉันไม่พอใจ!ฉันไม่พอใจ!”

เขาพูดติดต่อหลายรอบยังอยากจะสู้ต่อ

แต่เพราะว่าใช้พลังไปเยอะเกินทำให้เขานั้นยืนยังยืนไม่ขึ้น

“เธอไม่พอใจแล้วทำไม?ตอนนี้ผู้ชนะคือฉัน!”

ผู้นำปิงพูดอย่างเย็นชาจากนั้นก็หันตัวแล้วเดินไปตรงหม้อต้มยาทั้งสองเตา

ลูกน้องสองคนที่เห็นก็ตกใจจนรีบวิ่งหนี

โดยเฉพาะหวังควาง ปิดหัวแล้วสั่นไปทั้งตัวพูดขึ้น: “ผู้นำปิงไว้ชีวิตด้วย!ผู้นำปิงไว้ชีวิตด้วย!”

“ผู้นำปิง?”

เขาโบกมือหนึ่งครั้ง

บูม!

ร่างของหวังควางระเบิดทันทีก็กลายเป็นหมอกเลือดแล้วตายไป

ทุกคนต่างตกใจ

“ตอนนี้ รีบเรียกฉันว่าเจ้าแห่งเทพเซียน!”

ผู้นำปิงพูดอย่างเย็นชาจากนั้นก็เดินไปทางด้านหน้า

จากนั้นซ่างจู่และหยวนจู่ก็พ่ายแพ้ การเผชิญหน้ากับยอดปรมาจารย์ครั้งใหญ่นี้สิ้นสุดลงแล้ว

“ความรู้สึกเป็นอะไรที่สิ้นเปลืองพลังงานมาก”

หลินหยางเห็นสถานการณ์ก็ดับไฟแปลกประหลาดนั้นลง

“แสดงความเคารพต่อเจ้าแห่งเทพเซียน!”

ทุกคนต่างคุกเข่าลงแล้วทำความเคารพไปทางผู้นำปิง

ตั้งแต่วันนี้ เผ่าเทพเซียนจะรวมตัวเป็นหนึ่ง แต่ผู้นำปิงจะกลายเป็นผู้นำสูงสุดของเผ่าเทพเซียนในอีกหนึ่งร้อยปีข้างหน้า

“ลุกขึ้นเถอะ!”

ผู้นำปิงพูดอย่างเย็นชา หน้าที่เล็กเหมือนหุบเขาน้ำแข็งก็แสดงรอยยิ้มออกมา

คนของเขตเซียนเทียนแต่ละคนนั้นตื่นเต้นและดีใจมาก

ผู้นำปิงขึ้นตำแหน่ง ในที่สุดพวกเขาจะกลายเป็นผู้นำแล้ว

“ยินดีกับผู้นำปิงด้วย!”

หลินหยางรีบเดินไปแล้วพูดอย่างนิ่ง: “วันนี้ฉันสามารถช่วยเธอแย้งตำแหน่งเจ้าแห่งเทพเซียนได้แล้ว เธอก็ต้องทำตามที่สัญญาเอาไว้ว่าจะช่วยพาฉันไปที่หุบเขาเทพเซียนแล้วช่วยคนของฉันออกมา?”

“คนของเธอ?”

ผู้นำปิงมองไปทางหลินหยางอย่างเย็นชา: “เธอก็รู้ว่าในมือฉันไม่มีเชลยศึกจากหุบเขาเทพเซียน ฉันจะช่วยคนของเธอออกมาได้ยังไง?หรือว่าเธอหวังให้ฉันนำคนเผ่าเทพเซียนไปโจมตีหุบเขาเทพเซียน?เพื่อช่วยคนของเธอ เธอจะให้คนของฉันยอมเสียสละเลือด?เธอว่ามันเป็นได้ไหม?”

“ดังนั้นเธอหมายความว่าเธอจะกลับคำ?”

หลินหยางถาม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน