“นายหมายความว่าอะไร?”
สีหน้าของทั้งสามคนเปลี่ยนไปทันที
“น่าขำ พวกเราไม่มีคุณสมบัติจะได้รับ หรือว่านายมีคุณสมบัติ?”
หยวนจู่พูดตะโกน
“ฉันคิดว่าพวกคุณไม่มีคุณสมบัติ!”
หลินหยางยืนมือไขว้หลัง เดินช้าๆ มองไปทางสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูกของทั้งสามคน
“พวกคุณโอ้อวดว่าเป็นเซียน ความจริงก็แค่มนุษย์ธรรมดา เหมือนกับฉัน ไม่สามารถก้าวผ่านจุดนี้ไปได้ กลายเป็นเซียนที่อยู่บนแผ่นดิน!”
“ถึงแม้ว่าพลังแห่งสวรรค์ของพวกคุณแข็งแกร่งมาก แต่พลังแห่งสวรรค์ก็กลายเป็นแปลกประหลาด คนในหุบเขาเทพเซียนก็เรียนรู้หมดแล้ว!ถ้าหากเพราะว่าเหตุผลนี้จึงถูกเรียกว่าเซียน ถ้าอย่างนั้นเซียนก็มีทุกหนทุกแห่ง?”
“พวกคุณแม้แต่แผ่นดินเซียนก็ทำลาย ยังมีหน้าไปตามหาความเป็นอมตะได้ยังไง ค้นหาธรรมะ?ยังมีหน้าเป็นผู้นำของลูกศิษย์ได้ยังไง จะพาทุกคนเข้าสู่หนทางอมตะได้ยังไง?”
“พวกคุณทำอะไรไม่ได้สักอย่าง กลับอยู่ที่นี่คุยโอ้อวด ตามที่ฉันเห็น พวกคุณกำลังใช้ประโยชน์กับลูกศิษย์เหล่านี้ เพราะว่าการบำเพ็ญฌานและกลั่นเซียนของพวกคุณแสวงหาผลประโยชน์ !”
เพิ่งจะพูดจบ ทุกคนก็เงียบกริบ
ผู้นำปิงตกใจจนช็อก
ซ่างจู่ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง นานมากก็พูดไม่ออก
“ใส่ร้าย!พูดซี้ซั้ว!อย่าปล่อยข่าวลือก่อกวนที่นี่!”
หยวนจู่โกรธจนตัวสั่นเทา พูดตะโกนออกมา สะโพกที่นั่งอยู่บนก็นั่งไม่ติดแล้ว แทบจะอยากพุ่งไปจัดการหลินหยาง
“ฉันก่อกวน?ฉันพูดซี้ซั้ว?”
หลินหยางหัวเราะ จ้องมองลูกศิษย์จำนวนมาก และพูดซักถาม“ถ้าเป็นเช่นนี้ ฉันถามทุกคน พวกคุณเคยได้รับประโยชน์อะไรไหม?พวกเขาเคยให้ผลประโยชน์กับทุกคนไหม?”
“พลังของพวกเขาเหล่านี้ คนไหนที่พวกเราไม่ได้สอน?พลังแห่งสวรรค์ของพวกเขา คนไหนที่พวกเราไม่ฝึกฝนให้?นี้ยังไม่ได้รับผลประโยชน์?”
ผู้นำปิงกัดฟันพูด
“แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เป็นผลประโยชน์ที่ตกทอดจากบรรพบุรุษของพวกคุณเหรอ?”
หลินหยางพูดเสียงเรียบเฉย“พวกเขาบำเพ็ญณานทั้งหมด ล้วนเป็นมรดกตกทอดจากเผ่าเทพเซียนไหม และพลังแห่งสวรรค์ ก็เป็นเช่นนี้ พวกคุณก็แค่ลอกเลียนแบบ ถ่ายทอดสิ่งที่ตกทอดจากบรรพบุรุษให้พวกเขา นี้ก็ควรเป็นของพวกเขาตั้งแต่แรก!นี้ถือว่าเป็นผลประโยชน์ที่เธอให้?”
“นี่…”
ทั้งสามคนเป็นใบ้ทันที
คนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็มองหน้ากันเลิกลั่น
“ไม่ได้รับผลประโยชน์ กลับให้ทุกคนต้องบำเพ็ญฌานคอยรับใช้ทุกวัน ลูกศิษย์กับทาสรับใช้บนภูเขาน้ำแข็งมีอะไรแตกต่างกัน!”
หลินหยางส่ายหน้าพลางพูด
เพิ่งจะพูดจบ ทุกคนในเหตุการณ์ก็พูดถกเถียงกัน
เห็นได้ชัดเจนว่า หลินหยางพูดสิ่งที่อยู่ในส่วนลึกในใจพวกเขาแล้ว
แน่นอน คำพูดเหล่านี้มุ่งเป้าไปที่ลูกศิษย์ชั้นล่างสุด
เหมือนลูกศิษย์ที่สืบทอดความรู้วิชาโดยตรงกับอาจารย์อย่างเช่นจือหลาน ก็ต้องได้รับผลประโยชน์ไม่น้อย
แต่ผู้นำปิงทั้งสามคนเรียกตัวเองว่าเป็นเซียน ก็ต้องอยู่สูงกว่า จะอยู่ร่วมกับลูกศิษย์ได้ยังไง?ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการให้ผลประโยชน์อะไรให้?
คำพูดนี้ของหลินหยาง จุดสำคัญก็คือพูดให้คนชั้นล่างสุดของเผ่าเทพเซียนฟัง
“สองท่าน คนนี้ฉลาดมาก มีฝีมือในการปลุกปั่นให้คนอื่นบาดหมางกัน ฉันแนะนำว่าอย่าพูดไร้สาระกับเขา พวกเราร่วมมือกัน ฆ่าเขาให้ตาย!”
ซ่างจู่ได้สติกลับมา พูดเสียงแหบแห้ง
“พูดถูก ไม่จำเป็นต้องเปลืองคารมปากกับเขา รีบฆ่าเขาเถอะ!”
หยวนจู่ดึงอาวุธออกมา เต็มไปด้วยกลิ่นอายการสังหารตรงไปทางหลินหยาง
ผู้นำปิงอยากจะฉีกหลินหยางเป็นชิ้นๆ ยังจะลังเลที่ไหนล่ะ?
เห็นทั้งสามคนตรงเข้ามาใกล้ตัวเอง หลินหยางก็ไม่รีบร้อน
“ผู้นำปิง เธอรู้ไหมว่าฉันถึงปล่อยเธอกะทันหันไหม?”
หลินหยางพูด
“นายพูดมาได้เลย ถึงยังไงอีกเดี๋ยวนายก็พูดไม่ได้แล้ว!”
ผู้นำปิงสีหน้าไร้อารมณ์
หลินหยางส่ายหน้า ในเวลาเดียวกันก็ดึงดาบเทียนเซิงออกมา
“เพราะว่าฉันพบว่า พวกคุณสามคนไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนที่ฉันจินตนาการไว้!ดังนั้น ฉันคิดจะโจมตีพวกคุณจนพ่ายแพ้ด้วยตัวเอง ให้คนเผ่าเทพเซียนได้เห็น พวกคุณ ไม่สามารถพาทุกคนไปหนทางความเป็นอมตะได้!”
“และฉัน!หลินหยาง!”
“ฉัน จะเป็นผู้นำคนใหม่ของเผ่าเทพเซียน เข้าสู่ธรรมะ กลายเป็นชั่วนิจนิรันดร์ตลอดไป!”
ได้ยินประโยคนี้ ผู้นำปิงก็เชื่อแล้ว!
หลินหยางคนนี้ ก็เป็นคนบ้า!
คนบ้าที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า!
คาดไม่ถึงว่าอยากจะได้รับอำนาจผู้นำของเผ่าเทพเซียน!
“นายเป็นคนนอก คาดไม่ถึงว่าอยากจะกลายเป็นเผ่าเทพเซียน?น่าขำจริงๆ!”
หยวนจู่หรี่ตาพลางพูด“เหมือนว่าจะมองนายสูงเกินไป คนนี้ โง่มากจริงๆ!”
“ไม่ต้องพูดไร้สาระ ฆ่าเขาก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”
ซ่างจู่พูดตะโกน ไม่อยากจะทำให้ล่าช้า ขี่ม้าเข้ารบแนวหน้า พุ่งไปหาหลินหยาง
ผู้นำปิงเห็นสถานการณ์ ก็กลืนยาลงไป รีบลงมือทันที
เทียนเซียน ซ่างเทียน หยวนเซียน ผู้นำสามเขตนี้รวมตัวกัน เหตุการณ์ก็ยิ่งใหญ่มาก
แต่หลินหยางไม่หวาดกลัว มือจับดาบเทียนเซิง มองทั้งสามคนเปลี่ยนเป็นพลังแห่งสวรรค์และค่อยๆเข้ามา ก็โบกมือขึ้นทันที
ฟู่ว!
พลังแห่งสวรรค์ของดาบเทียนเซิงที่น่าหวาดกลัวถูกปล่อยออกไป ก็กลายเป็นม่านกระสุน ขัดขวางพลังแห่งสวรรค์ที่เข้ามาไว้
“นายคิดว่าตัวเองสามารถรับมือกับคู่ต่อสู้สามคนได้?น่าขำจริงๆ!”
หยวนจู่พูดตะโกน ขี่มาวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ในมือจับดาบยาว
เพล้ง!
หิมะกับดาบยาว รวมตัวกันอย่างรวดเร็ว
ชั่วพริบตาเดียว ก็กลายเป็นหงอกน้ำแข็ง
เขาชูหงอกน้ำแข็งโบกไปมา ความเร็วของหงอกกระเพื่อมไปมา ปลายหงอกหันไปทางไฟประหลาด
ชั่วพริบตาเดียวไฟประหลาดก็ดับลง


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...