สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3246

ตู๋กูเวิ่นมาพูดเรื่องทุกอย่างนี้ คือไม่หวังให้หลินหยางไปสละชีพอย่างห้าวหาญ

สำหรับเขา หลินหยางจะต่อสู้ความแข็งแกร่งกับเหล่าจู่ตระกูลม่าน ไม่มีแผนการที่จะชนะเลย

หลินหยางจะไม่รู้เหรอ?

ความจริงพูดตามสถานการณ์ เขาก็ไม่ได้คิดจะรีบไปแก้แค้น

เพราะว่าตอนนี้สำคัญกว่าการแก้แค้น ก็คือช่วยคน

หลังจากที่ตู๋กูเวิ่นกลับไปแล้ว หลินหยางก็กลับไปถึงหอเฟิงไห่ชั้นบนสุด ตั้งอกตั้งใจรักษาอ้ายหร่าน

อูหงกับ เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงก็รีบเข้ามา

“ผู้นำพันธมิตรหลิน คุณอ้ายหร่านตายแล้ว ร่างกายภายในของเธอไม่กำจัดพิษ วิธีการของท่านทั้งหมดล้วนเสียแรงเปล่า…”

เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงเห็นหลินหยางไม่หยุดที่จะฝังเข็มอ้ายหร่าน แต่เข็มกลับไม่หยุดที่จะดีดออก ไม่ว่าหลินหยางจะพยายามแค่ไหน ก็แทบจะไร้ประโยชน์

“ผู้นำพันธมิตรหลิน..”

อูหงก็อดไม่ได้ที่จะพูดแนะนำ

เห็นหลินหยางอารมณ์ซึมเศร้า พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บปวด

แต่ทว่ารักษาต่อเนื่องหนึ่งชั่วโมง หลินหยางก็หยุดลงกะทันหัน

“ยา!เก็บยา!รีบไปเก็บยา!”

หลินหยางพูดตะโกนขึ้นมา

ทั้งสองคนนิ่งอึ้งไปทันที

“ผู้นำพันธมิตรหลิน จะไปเก็บยาทำไม?”

“งาเลือด! รากจิตวิญญาณ!หญ้าสวรรค์…เร็ว เก็บพวกนี้มา นอกจากนี้เอากะละมังใหญ่มา จุดไฟและปรุงยา!เร็วเข้า!”

หลินหยางพูดตะโกน

ทั้งสองคนไม่กล้าถาม รีบวิ่งออกไปทันที

ไม่นาน กะละมังไม้ขนาดใหญ่ก็ถูกหามขึ้นมาชั้นบน

อูหงสั่งให้คนเพิ่มฟืนใต้กะละมังขนาดใหญ่ ในกะละมังไม้เต็มไปด้วยน้ำ นำยาใส่ลงไป และเริ่มตุ๋นยา

เจ้าเมืองหนานหลี่เฉิงสีหน้ามึนงง

กลับเห็นหลินหยางอุ้มศพที่เย็นของอ้ายหร่าน วางลงไปในกะละมังไม้

“ผู้นำพันธมิตรหลิน นี้คือทำอะไร?”

อูหงอดไม่ได้ที่จะถาม

“ลมปราณในร่างกายของเธอไม่สามารถหยุดอยู่ในร่างกายเธอได้นาน คืนนี้อาจจะระเบิดออกมา ถ้าหากระเบิดออกมาแล้ว ศพของเธอก็เก็บไว้ไม่ได้แล้ว ฉันทำได้เพียงต้องควบคุมลมปราณในร่างกายของเธอ รักษาศพของเธอไว้”

หลินหยางพูดเสียงแหบแห้ง

ทั้งสองคนได้ฟัง จึงคิดขึ้นได้ทันที

เดิมทีเมื่อกี้หลินหยางฝังเข็มให้อ้ายหร่านอย่างบ้าคลั่ง ไม่ใช่รักษาอาการป่วย แต่เพื่อขับลมปราณในร่างกายของอ้ายหร่าน

มองดูอ้ายหร่านค่อยๆจมไปในน้ำยา ในใจของหลินหยางก็ยิ่งเจ็บปวด

“อูหง น้ำยาเปลี่ยนทุกหนึ่งชั่วโมง ห้ามขาด เข้าใจไหม?”

“ครับ ผู้นำพันธมิตรหลิน”

อูหงคารวะแบบจีน สีหน้าปรากฏความลังเล พูดอย่างระมัดระวัง“ท่านหลิน แต่ว่ายาเหล่านี้ ไม่ใช่ยาที่ธรรมดา ถ้าหากว่าพวกเราใช้แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เกรงว่า…ประคองไว้ได้ยาก”

ไม่ว่างาเลือดหรือรากจิตวิญญาณ ล้วนเป็นยาสมุนไพรที่มีอยู่น้อย ไม่ต้องพูดถึงราคา เสบียงเก็บในพันธมิตรอย่างเดียวก็ใช้สุรุ่ยสุร่ายไม่ได้

“วางใจเถอะ ฉันจะใช้ไม่นานมาก”

หลินหยางพูดเสียงต่ำ

“อ้อ?ท่านหลิน หรือว่ายาเหล่านี้สามารถแก้ไขลมปราณในร่างกายของอ้ายหร่านได้?”

อูหงถามอย่างระมัดระวัง

“รักษาไม่ได้”

หลินหยางส่ายหน้า พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์“ลมปราณในร่างกายของเธอ ก็คือพลังแห่งสวรรค์ของฉบับดั้งเดิม เป็นพลังบริสุทธิ์ที่ได้รับจากผู้แข็งแกร่งของดินแดนแห่งแดนสวรรค์ ยังไม่มีใครบรรลุได้ระดับนี้ ไม่มีใครสามารถรักษาได้！”

“ถ้าอย่างนั้นท่านหลินคิดจะทำยังไงต่อไป…”

“ฉันต้องกลับไปที่ธารน้ำแข็งที่หนาวจัด”

“อะไรนะ?”

ทั้งสองคนตกใจมาก

“ท่านหลิน ท่านกลับไปทำไม?”

“พวกนายไม่ต้องถามมาก ฉันจะรีบไปรีบกลับ ช่วงเวลาที่ฉันออกไป พวกนายต้องทำให้ทุกอย่างมั่นคง อย่าไปก่อเรื่องวุ่นวาย ถ้าเกิดการทะเลาะ ถ้าหากมีคนรุกราน หลีกได้ก็หลีกเลี่ยง รอฉันกลับมา!”

พูดจบ หลินหยางก็ออกไปทันที

ตู๋กูเวิ่นออกไปจากพันธมิตรชิงเซวียนได้ไม่นาน ก็หมุนตัวไปที่ภูเขาเทียนเสินแล้ว

“คุณชายตู๋กู？แขกที่ไม่ค่อยมาบ่อย ฮ่าๆ!”

ทาสรับใช้ในตระกูลม่านวิ่งออกมาต้อนรับ

“เหล่าจู่อยู่ในเขาไหม?ตู๋กูเวิ่นจะมาเข้าพบเหล่าจู่ กรุณาให้พบด้วย”

ตู๋กูเวิ่นหมุนตัวลงจากม้า คำนับและพูดถาม

“เหล่าจู่ออกไปทำหลายเรื่อง ตอนนี้เรื่องทุกอย่างของภูเขาเทียนเสินทั้งหมดชีเย่เป็นคนดูแล!”ทาสรับใช้ยิ้มและพูด“คุณชายตู๋กูเชิญทางนี้ ชีเย่เตรียมน้ำชาไว้ให้ท่านแล้ว!”

“รอฉัน?”

ตู๋กูเวิ่นขมวดคิ้ว แต่สีหน้ายังไม่เปลี่ยน

เร็วมาก ทาสรับใช้ก็นำทาง ตู๋กูเวิ่นเข้าไปในเต็นท์ของแนวสันเขา

ในเต็นท์มีเก้าอี้กับชุดดื่มน้ำชา ชายวัยกลางคนมีจอนสองข้างขาวแต่ตรงกลางดำกำลังชงชา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน