สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3286

“ฝ่าบาท โจรชั่วชิงเซวียนมาถึงหมู่บ้านขู่เจียแล้ว ! พวกเขาจับผู้ใหญ่บ้านจ้าวกู่ไปด้วย! แถมยังจะจับพวกเราด้วย! โชคดีที่พวกเราฉลาดหลักแหลมพอ ไม่อย่างนั้นตายอยู่ในหมู่บ้านแน่นอน!”

“ฝ่าบาท แซ่หลินนั่นน่ากลัวมาก ใบหน้าเขียวแสยะเขี้ยวน่าเกรงขาม โหดเหี้ยมอำมหิต เหมือนผีมาก!”

“ผู้ใหญ่บ้านจ้าวกู่ตกอยู่ในมือเขา อันตรายมาก ขอราชินีช่วยแก้แค้นให้ผู้ใหญ่บ้านของพวกเราด้วย!”

คนของหมู่บ้านขู่เจียวิ่งมาที่ห้องโถงใหญ่ แต่ละคนคุกเข่าลงบนพื้นพูดขึ้นเสียงดัง

ราชินีแห่งเทียนฉือเดินมาข้างหน้าอย่างไม่รีบร้อน จากนั้นนั่งอยู่บนบัลลังก์กษัตริย์ และมองคนเหล่านี้ด้วยสายตาเฉยเมย

“ฉลาด? ก็แค่ฝ่ายตรงข้ามขี้เกียจฆ่าพวกเจ้าเท่านั้นเอง พวกคุณคงไม่คิดว่าหนีพันเงื้อมมือของเทพเซียนแห่งแผ่นดินได้เองจริงๆหรอกนะ?”

ราชินีแห่งเทียนฉือพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

ทุกคนสีหน้าตื่นตะลึงเต็มไปด้วยอาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

“ฝ่าบาท ! ผมจ้าวกู่อยากขอเข้าเฝ้า!”

เวลานี้ได้มีเสียงร้อนใจดังมา

“จ้าวกู่?”

ราชินีแห่งเทียนฉือมองไปด้านนอกด้วยความแปลก พูดอย่างราบเรียบว่า“เข้ามาเถอะ”

“รับทราบ!”

สิ่งที่เห็นคือจ้าวกู่วิ่งหอบเหมือนหมานตรอกเข้ามาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าราชินีแห่งเทียนฉือ

“น้อมเคารพราชินี!”

“จ้าวกู่ ได้ยินมาว่าคุณถูกหลินหยางจับไป ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้? หรือว่าคุณทรยศต่อเทียนฉือของฉัน?”

ราชินีแห่งเทียนฉือถามขึ้นอย่างราบเรียบ

จ้าวกู่ชะงักงัน รีบยกมือขึ้นพูดว่า“ฝ่าบาท ผมพูดตามสัตย์จริง ฟ้าดินเป็นพยาน ผมไม่เปลี่ยนแปลง! ผมจะทรยศราชินีได้ยังไง!”

“แน่ใจ? งั้นคุณหนีออกมาจากเงื้อมมือของเทพเซียนแห่งแผ่นดินได้ยังไง?”

ราชินีแห่งเทียนฉือถามขึ้น

จ้าวกู่ได้ยิน รีบพูดขึ้นว่า“ฝ่าบาท ท่านยังไม่รู้ หลินหยางคนนั้นพลังฝีมือแข็งแกร่งมาก พวกเขาเข้ามาใกล้หมู่บ้าน ผมก็รับรู้ได้ถึงการมาของพวกเขา หลังจากได้กลิ่นอันตราย ผมก็รีบให้ทุกคนขึ้นมาบนภูเขา และผมก็สกัดกั้นอยู่ด้านหลัง!”

“แต่เทพเซียนแห่งแผ่นดินนั้นไม่ธรรมดา ผมสู้ด้วยอยู่นาน สุดท้ายน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ สู้ต่างกันอยู่ยกหนึ่งก็ถูกเขาจับ!”

“หลังจากถูกจับ หลินหยางไม่ได้ฆ่าผม แต่อยากจะได้คำตอบความลับจากปากผม แล้วผมจ้าวกู่เป็นใคร? ชาตินี้ผมจงรักภักดีแค่กับราชินีเท่านั้น ไม่ว่าหลินหยางจะบีบบังคับผมยังไง ผมก็ไม่บอกข่าวเกี่ยวกับราชินีเลยแม้แต่น้อย! หลินหยางเห็นว่าผมเป็นชายชาตรี ฝีมือก็ดี เลยคิดที่จะประกาศยอมจำนนต่อผม จนกระทั่ง…หลินหยางยังบอกว่าจะเอาลูกสาวมาให้แต่งงานกับผม!!! แต่ผมปฏิเสธไปแล้ว…..”

พูดถึงตรงนี้ จ้าวกู่ก็หน้าแดงก่ำเล็กน้อย

คนที่อยู่ด้านข้างเบิกตาโพลงกว้างอึ้งตะลึง

“ผู้ใหญ่บ้านจ้าว เหมือนหลินหยางไม่มีลูกสาวนะ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน