สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3290

"ไม่เสียแรงที่เป็นม่านพลังโบราณ มันงดงามและยอดเยี่ยม ทำให้รู้สึกปลงจริงๆ!"

หลินหยางหยุดลง มองไปยังม่านพลังทั้งสามด้านที่ถูกทำลายไป และกล่าวพึมพำกับตนเอง

คนด้านนอกต่างตกตะลึงกลายเป็นก้อนหิน

ข้อจำกัดด่านที่สาม ใช้เวลาเพียงสิบนาทีก็ถูกทำลายไปแล้ว....

เมื่อเป็นเช่นนี้ ข้อจำกัดด่านที่สี่ หลินหยางจะไม่ทำลายมันได้อย่างง่ายดายหรอกเหรอ?

ดูเหมือนว่า เราจะประเมินวิธีการของเทพเซียนแห่งแผ่นดินต่ำเกินไป....

หัวหน้าอาวุโสสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบพร่า : "สำหรับอัจฉริยะที่ชั่วร้ายนั้น ความยากง่ายในสายตาของเรา อันที่จริงสำหรับพวกเขามันก็ไม่ได้ต่างกันเลย เดิมทีไม่ว่าจะยากแค่ไหน ง่ายดายแค่ไหน....ฝ่าบาท.....เราแพ้แล้ว!"

ราชินีแห่งเทียนฉือมองอย่างตกตะลึง แต่ไม่นานในแววตาก็เผยให้เห็นถึงความไม่ยินยอมและความเคียดแค้น

"ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อ! ข้อจำกัดสามด่านแรกถูกทำลายไปแล้วยังไงกันล่ะ? ข้อจำกัดด่านที่สี่เป็นสิ่งที่ยากที่สุด! เขาไม่สามารถทำลายได้อย่างแน่นอน ในช่วงระยะเวลาอันสั้น! เขาไม่อาจทำลายมันได้อย่างแน่นอน!"

ราชินีแห่งเทียนฉือแทบจะร้องคำรามออกมา

แต่คนของเทียนฉือได้สูญเสียความมั่นใจไปโดยสิ้นเชิงแล้ว

ตึง!

คนคนหนึ่งคุกเข่าลง และกล่าวขอร้องกับราชินีแห่งเทียนฉือว่า : "ฝ่าบาท ฉวยโอกาสตอนที่เทพเซียนหลินยังออกจากม่านพลังไม่ได้ในตอนนี้ เรารีบหนีไปกันเถอะ! ในตอนนี้เป็นจังหวะและโอกาสดีที่สุดที่เราจะหนีไป! ถ้าไม่หนีไปตอนนี้! เกรงว่ามันจะสายเกินไป!"

เมื่อกล่าวคำนี้ออกมา ทุกคนต่างมองไปที่ราชินีแห่งเทียนฉืออย่างพร้อมเพรียงกัน ในแววตาเต็มไปด้วยความปรารถนา

จริงๆ แล้ว ตอนนี้เป็นโอกาสที่จะหลบหนีได้ดีที่สุด!

เนื่องจากราชินีแห่งเทียนฉือไม่สามารถฆ่าหลินหยางได้ เช่นนั้นการจากไป จึงจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

แต่ราชินีเทียนฉือจะหนีไปอย่างนี้ได้ยังไง?

ถ้าเธอต้องการหลบหนีหรือยอมจำนน ก็คงไม่รอจนถึงตอนนี้หรอก

เธอไม่ยอมมอบเทียนฉือให้กับใคร และทำให้มรดกของบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาต้องถูกทำลายด้วยมือของตนเอง!

"ห้ามไป! ใครก็ห้ามหลบหนีทั้งนั้น!"

ราชินีเทียนฉือกล่าวว่า : "พวกคุณจะต้องยืนหยัดอยู่ที่นี่! ยืนหยัดจนถึงที่สุด! ใครกล้าหนี ฉันจะฆ่ามันก่อนเลย!"

ผู้คนต่างเหงื่อตก และหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง

ราชินีแห่งเทียนฉือพูดเช่นนี้ ทุกๆ คนจึงไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

ราชินีแห่งเทียนฉือลุกขึ้นยืนอีกครั้ง และเคลื่อนไหวลมปราณเข้าไปที่ม่านพลังต่อไป

หลินหยางยังคงยืนอยู่ด้านหน้าข้อจำกัดด่านที่สี่

เขาเงยหน้าขึ้น มองอย่างเงียบๆ และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา

ครั้งนี้ หลินหยางยืนอยู่นานมาก

ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงเต็ม

หัวใจอันวิตกกังวลของเทียนฉือก็จุดประกายความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

"ข้อจำกัดด่านที่สี่ คุณไม่สามารถกำจัดมันได้อย่างแน่นอน ความยากของมัน คือผลรวมของสามข้อจำกัดแรก!"

"ไม่มีใครสามารถจัดการข้อจำกัดด่านที่สี่นี้ได้ภายในวันเดียว! ไม่มีเลย!"

ราชินีเทียนฉือพึมพำอยู่ในใจ

เวลาผ่านไปทีละน้อย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน