สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3298

ในห้องประชุมเงียบไม่มีเสียง

ทุกคนตกใจมองไปทางหลินหยางสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

ซูเหยียนก็จ้องไปทางเขาอย่างตาโต คิดว่าตัวเองนั้นฟังผิดไป

“ไม่ใช่ รองประทานหลิน คำพูดของท่าน....หมายความว่ายังไง?”

ผู้จัดการหวังตั้งสติขึ้นมาได้ รีบยิ้มออกมาแล้วถาม

“ความหมายของฉันเธอยังไม่เข้าใจหรอ?ในเมื่อพูดไม่เข้าใจ อย่างนั้นก็รีบไปซะ เยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลหาผู้จัดการดูแลโครงการไม่ใช่เรื่องยาก”

หลินหยางพูดนิ่งๆ

“นี่....”

ผู้จัดการหวังแสดงสีหน้าไม่น่าดูออกมาจากนั้นลุกขึ้นแล้วถาม: “ดี ในเมื่อรองประธานอยากฟังการรายงานที่ละเอียด อย่างนั้นฉันก็จะสรุปการรายงานต่อเธอ!”

ต่อมา ก็รายงานประมาณสองชั่วโมง

คนในห้องประชุมมากมายฟังจนง่วงนอน

ซูเหยียนก็ไม่ไหว นั่งอยู่เก้าอี้และหาว ดวงตาก็จะปิดลงแล้ว

“รองประทานหลิน นี่ก็คือรายงานธุรกิจล่าสุดทั้งหมดของปัจจุบัน”

ผู้จัดการหวังดื่มน้ำแล้วสูบหายใจพูดขึ้น

“ฉันรู้แล้ว”

หลินหยางคู่คิดไปด้วย แล้วก็ใช้ปากกาจนไปด้วย

“รองประธานหลิน เธอถามพวกนี้ทำไม?”

ซูเหยียนเงยหน้าขึ้นทนไม่ไหวถามขึ้น

“ฉันกำลังสงสัยว่าคนบางคนในบริษัทมีความร่วมมือลับกับลู่ยี่ซือ ขายข้อมูลของบริษัทเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว！ตอนนี้ดูแล้ว สิ่งที่ฉันสงสัยน่าจะไม่ผิด”

หลินหยางวางปากกาลงปล้วพูดอย่างนิ่งๆ

คำพูดนี้ออกมา คนที่ง่วงนอนพวกนั้นก็ตื่นขึ้นมาในทันที

“รองประทานหลินเธอหมายความว่ายังไง?”

ซูเหยียนพูดแล้วขมวดคิ้ว

หลินหยางมองไปทางหญิงสาวใส่แว่นที่อายุประมาณสี่สิบ: “เธอเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารสินทรัพย์หลี่หนองยันใช่ไหม?ที่เมื่อกี้ผู้จัดการหวังรายงานนั้น ไม่มีการรายงานรายการซื้อและคำสั่งจัดการสินทรัพย์สำหรับวันที่ 23 และ 24 ของเดือนนี้ ฉันอยากถามหน่อยของพวกนี้ไปไหนหมดแล้ว?”

คำพูดนี้ออกมา สีหน้าของผู้จัดการหวังก็เปลี่ยนไปอย่างไม่เป็นธรรมชาติรีบหัวเราะแล้วพูด: “รองประทานหลิน ฉันไม่ได้รายงานหรอ?น่าจะ...น่าจะฉันลืมรายงานไป.....”

“ลืมนี่ไม่สำคัญ เธอรีบเรียบเรียงรายการซื้อและใบเรียกเก็บเงินทั้งหมดสำหรับสองวันที่ผ่านมาทันที พวกเราดูว่าตรงไหมก็จบ”

หลินหยางพูด

“นี่...นี่...”

ผู้จัดการหวังลำบากใจ

“วันที่ยี่สิบสามและยี่สิบสี่ไม่มีการสั่งซื้อของ!”

จู่ๆหลี่หนองยันก็เปิดปากพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน