อ้ายเต่อโล่มองดูหลินหยางอย่างงุนงง
ในตอนนี้ภายในจิตใจของเขาว่างเปล่า
กระสุนดังกล่าวโดนหน้าผากของชายคนนั้นแล้ว ไม่เพียงแต่หน้าผากของชายคนนั้นจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่กระสุนก็แตกกระจายด้วย?
"เจ้าเป็นใคร?"
อ้ายเต่อโล่ถอยหลังอย่างรวดเร็ว รู้สึกได้ถึงภัยคุกคามครั้งใหญ่
“ฉันถามเจ้าว่าเฉันมาในเมืองเจียงเฉิงได้อย่างไร?”
หลินหยางวางแก้วเหล้าลงแล้วเดินไปทางอ้ายเต่อโล่
อ้ายเต่อโล่รีบดึงกระสุนพิเศษสองสามนัดออกมาจากร่าง แล้วบรรจุกระสุนอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เล็งไปที่หลินหยาง
"หยุดนะ!"
แต่หลินหยางเมินเฉยต่อเขาโดยสิ้นเชิงและยังคงเดินต่อไป
“ฉันบอกให้หยุดไง! เจ้าหูหนวกเหรอ?”
อ้ายเต่อโล่ตะโกนอย่างต่อเนื่อง และเหนี่ยวไกทันทีหลังจากที่เห็นว่าไม่มีผลอะไร
ปังปังปัง!
ควันไฟพุ่งออกมาอย่างต่อเนื่อง
กระสุนพุ่งออกมา
อ้ายเต่อโล่ยิงลูกกระสุนทั้งหมดไปในชั่วอึดใจเดียว
เสียงกรีดร้องที่บาดหูออกดังขึ้นมาอย่างโหยหวน
รอจนเสียงปืนหยุดลง
กริ๊ง...
กระสุนที่แตกกระจายหลายนัดตกลงมาจากร่างของหลินหยาง และกระเด้งกระดอนบนพื้นก่อนที่จะหยุด
อ้ายเต่อโล่ตกตะลึงแทบสิ้นสติ
ทีน่ายังตกตะลึงและเอาแต่ขยี้ตา คิดอยครรู่หนึ่งว่าเธอกำลังประสาทหลอนอยู่หรือเปล่า
หลินหยางเดินตรงไปที่อ้ายเต่อโล่ เอื้อมมือไปคว้าปืนพกของเขา จากนั้นก็ออกแรงเบาๆ
เพล้ง!
ปืนพกกลายเป็นผงทรายทันที
“ฉันจะให้โอกาสแกครั้งสุดท้าย แกเฉันมาในเมืองเจียงเฉิง ได้ยังไง?”
หลินหยางถามด้วยเสียงแหบแห้ง
“เป็นเพราะ…เพราะงูหางกระดิ่ง…”
"เขาคือใคร?"
"สมาชิกขององค์กร 'หยงเย่'!เชี่ยวชาญในด้านการขนส่งเคลื่อนย้าย เมื่อตอนที่ฉันเฉันสู่แดนมังกรและเมืองเจียงเฉิง ทุกอย่างล้วนถูกจัดเตรียมโดยเขา แต่ฉันต้องจ่ายค่าธรรมเนียมให้เขาจำนวนมาก ... "
อ้ายเต่อโล่พูดพร้อมตัวที่สั่นเทา
"แล้วเขาอยู่ที่ไหน?"
หลินหยางถามอีกครั้ง
“ฉัน...ฉันไม่รู้...”
“ไม่รู้จริงๆ เหรอ?”
"จริง...."
"ดี!"
หลินหยางพยักหน้า โบกแขนของเขา และตบ อ้ายเต่อโล่ บนหัว
ทันใดนั้น ร่างกายของอ้ายเต่อโล่ก็ระเบิดกลายเป็นหมอกเลือด และเขาก็เสียชีวิตอย่างอนาถตรงนั้น
"กรี๊ด!"
ทีน่าตกใจมากจนกรีดร้องออกมาและร่างของเธอก็ล้มลงกับพื้น
หลินหยางหยิบกระดาษสองสามแผ่นออกมาจากกล่องกระดาษบนโต๊ะ เช็ดเลือดบนฝ่ามือแล้วเดินไปหาทีน่า
“คุณคะ ฉัน...ฉันผิดไปแล้ว! ไว้ชีวิตฉันเถอะ! ได้โปรดเถอะ!”
ทีน่าพูดอย่างสั่นๆ
เธอไม่เคยคิดเลยว่าสามีของซูเหยียนจะน่ากลัวมากขนาดนี้!
ไอ้บ้าหลุยส์!
เขาไม่ได้บอกว่าสามีของซูเหยียนเป็นไอ้ขี้แพ้ที่ไร้ความสามารถหรอกเหรอ? แล้วทำไมถึงได้น่ากลัวขนาดนี้?
ทีน่าสาปแช่งหลุยส์ในใจนับพันครั้งแล้ว
แต่ตอนนี้จะแช่งไอ้หลุยส์ตนตายมันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว
เธอมองหลินหยางราวกับว่ากำลังมองปีศาจ
“เธอรู้เรื่องงูหางกระดิ่งไหม?”
หลินหยางวางกระดาษทิชชู่ที่เปื้อนเลือดลงบนพื้นแล้วถามเบาๆ
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...