สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3303

ปัง!

หลุยส์โยนโทรศัพท์ใส่กำแพงอย่างแรง

โทรศัพท์แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ

"ตายซะเถอะ! นังตัวดี! แม้แต่คนที่ไร้ความสามารถคนหนึ่งก็จัดการไม่ได้! กลุ่มจ้างงานออบซิเดียนสีม่วงมีแต่คนประโยชน์อย่างนั้นเหรอ?"

หลุยส์ตะโกนด่าทอและจากนั้นก็กดโทรศัพท์บ้านขึ้นมาโทรหาเบอร์หนึ่งที่คุ้นเคย

"เกิดอะไรขึ้น?"

เสียงปลายสายเป็นเสียงที่เคร่งขรึมและทุ้มต่ำ

"คุณพ่อ เกิดเรื่องแล้วครับ ผมจัดการผู้หญิงที่ชื่อซูเหยียนไม่ได้ ตอนนี้เรายังไม่สามารถเข้าครองเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลได้..." หลุยส์กล่าวด้วยความลังเลใจ

"ลูกคงรู้ดีว่าหากเราไม่สามารถได้เยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลมาครองได้ ตระกูลของเราจะไม่สามารถลงหลักปักฐานอยู่ที่เจียงเฉินได้อย่างถูกกฎหมาย หากเป็นแบบนี้ ถ้าเราเข้าสู่เจียงเฉิน เราอาจถูกเจ้าหน้าที่รัฐของอาณาจักรมังกรจับตาดูเป็นพิเศษ ถึงตอนนั้นเราคงไม่สามารถทำอะไรได้ แร่ซวนฮวงเต๋อก็จะกลายเป็นเพียงความฝันสำหรับเรา!"

"พ่อครับ หรือเปลี่ยนเป้าหมายอื่นดีไหม?"

"แกโง่หรือยังไง? ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นได้ พ่อจะเลือกเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลทำไมกัน?"

"หมายความว่า...เปลี่ยนไม่ได้เหรอครับ?"

"ก็ใช่น่ะสิ ว่ากันว่าเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลเคยร่วมงานกับหยางหัวกรุ๊ปและมีความสัมพันธุ์ที่ดีต่อกัน หากเราสามารถเข้าไปควบคุมเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลได้ หากเกิดปัญหาขึ้นที่เหมืองแร่ซวนฮวงเต๋อ หยางหัวจะต้องเข้ามาแก้ปัญหาให้เราอย่างแน่นอน!"

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง..."

"หลุยส์ ลูกจะต้องเชื่อมั่นในความสามารถของตัวเอง อย่าทำให้ตระกูลผิดหวัง พรุ่งนี้เช้าเราจะเดินทางไปถึงเจียงเฉิน กลุ่มจ้างงานออบซิเดียนก็จะตามเราไปด้วย หากพรุ่งนี้เช้าลูกยังไม่สามารถเอาเยว่เหยียนมาครองได้ งั้นพ่อจะเป็นคนจัดการเอง!"

เมื่อพูดจบปลายสายก็วางหูไป

หลุยส์ถอนหายใจและแววตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

....

สถาบันการแพทย์พรรคซวนอี

หลินหยางนั่งอยู่ในห้องประชุมและจ้องมองบรรดาผู้บริหารระดับสูงและกลุ่มผู้อาวุโสของหยางหัว

หยวนซิง กงซีหยุนและคนอื่นๆ ต่างก็เดินทางมาที่ห้องประชุม

ทุกคนต่างมองไปที่ใบหน้าที่เยือกเย็นของหลินหยางและต่างพากันสูดหายใจเข้าโดยไม่กล้าพูดอะไร

พวกเขาคอยติดตามทำงานกับหลินหยางมาหลายปี ฉะนั้นพวกเขารู้นิสัยของหลินหยางเป็นอย่างดี

เป็นไปตามคาด ครั้งนี้หลินหยางโมโหมาก

"หมอเทวดาหลิน เกิดเรื่องอะไรขึ้นทำไมถึงดูตึงเครียดขนาดนี้? ทำไมถึงเรียกทุกคนมารวมตัวกัน? มีอะไรให้พวกเราช่วยเหรอ?"

เทพอัคคีเองก็เดินเข้ามาในห้องประชุมและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ทว่าเมื่อเห็นท่าทีที่ตึงเครียดของหลินหยางก็สะดุ้งอย่างไม่รู้ตัว

"หมอเทวดาหลิน เกิดเรื่องอะไรขึ้น?" เทพอัคคีอดไม่ได้ที่จะถามออกมา

"วันนี้ผมเจอคนนอกอยู่หลายคน"

หลินหยางเห็นว่าทุกคนมากันครบแล้วจึงได้กล่าวออกมา

"คนนอก?"

หลายคนร้องอุทานเสียงหลงด้วยความประหลาดใจ

ชวี่เทียนเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็หยุดชะงัก

"ชวี่เทียน คุณมีความคิดเห็นยังไง?" หลินหยางรับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของชวี่เทียน จากนั้นจึงหันไปมองเขาและถามขึ้น

"ประธานหลิน หลายวันมานี้ผมคอยตรวจสอบเบาะแสของคนนอกคนหนึ่ง แต่เพราะอีกฝ่ายมีจำนวนแค่คนเดียวก็เลยไม่ได้แจ้งให้คุณทราบ แต่ได้แจ้งไปทางกองทัพหลงเซวียนแล้วเพื่อให้ทางนั้นคอยตรวจสอบจับตาดู..."

ชวี่เทียนรีบอธิบาย

วิธีการของเขาไม่ได้ผิดอะไร

คนต่างประเทศเดินทางมาที่เจียงเฉินถือเป็นเรื่องปกติมาก

คนนอกที่ชวี่เทียนหมายถึงคือคนนอกดินแดนที่มีวรยุทธ์ความสามารถ และหากคนเหล่านี้ต้องการเข้ามาในอาณาจักรมังกรจะต้องทำการลงทะเบียนและส่วนใหญ่แล้วจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา

เพราะการเข้ามาของพวกเขาอาจก่อให้เกิดอะไรที่ไม่ดีต่อประชากรของอาณาจักรมังกร

สิ่งนี้เป็นสิ่งที่เจ้าหน้าที่รัฐรับไม่ได้

ตามหลักแล้ว กองทัพหลงเซวียนมีหน้าที่และมีอำนาจในการจัดการกับกลุ่มคนเหล่านี้ ฉะนั้นการแจ้งไปทางกองทัพหลงเซวียนถือเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

"กองทัพหลงเซวียนจับตัวเขาได้ไหม?"

หลินหยางถาม

"ประธานหลิน ผมไม่รู้ หลังจากแจ้งไปยังผู้บัญชาการโจวก็รีบไปจัดการธุระเรื่องอื่น โดยไม่มีเวลาใส่ใจเรื่องนี้อีก"

ชวี่เทียนส่ายหน้า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน