เข้าสู่ระบบผ่าน

สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3314

ได้ยินคำพูดของหลินหยาง หลี่หนงเยียนและคนอื่นๆก็มองหน้ากันแล้วก็นึนงง

“ไอ้หนุ่มนี่กำลังพูดอะไรอยู่?เขาทำงานให้กับตัวเอง?”

“หา ถึงว่าหลายปีมานี้ถูกคนด่าว่าเกาะผู้หญิงกินจนกลายเป็นคนไร้ค่า สมองก็เลยเป็นเป็น ไร้ค่านี่มันมีเหตุผลอยู่!”

“ไอ้หนุ่มนี่เธอคงไม่คิดว่าเงินเดือนของเธอเธอเป็นคนจ่ายเองใช่ไหม?ยังจะทำงานเพื่อตัวเอง?เธอมึนหรือโง่ไปเลย?”

หลายคนตั้งสติได้แล้วก็เริ่มล้อหลินหยางต่อ

แต่หลินหยางไม่ได้สนใจคนพวกนี้ แต่จัดเก็บเครื่องใช้ไฟฟ้าในข้างๆมือของเขา ก็รีบเปิดปากถามขึ้น: “หลุยส์ใช่ไหม?พวกเธอมาเมืองเจียงเฉินเพื่อเหมืองซวนฮวงเต๋อ?”

คำพูดที่ง่ายๆทำเอาหลุยส์นั้นสีหน้าแปลไป

เขามีเคร่งเครียดขึ้นมาแล้วจ้องหลินหยางอย่างเย็นชา: “เธอรู้ได้ยังไง?”

“หลุยส์ ตระกูลของพวกเฮมากันทั้งหมดกี่คน?สมาชิกในการทำสงครามมีบ้างไหม?”

หลินหยางถามต่อ แต่ดวงตาไม่มองหลุยส์เลยด้วยซ้ำ แล้วก็เริ่มจัดของที่อยู่บนโต๊ะต่อ

หลุยส์ขมวดคิ้วแล้วมองหลินหยางพูขึ้น: “หมอเทวดาหลินอยู่ไหน?หมอเทวดาหลินเรียกฉันมาไม่ใช่หรอ?ทำไมเธอถึงมาคุยกับฉัน?”

คำพูดนี้ออกมา มือที่กำลังขยับอยู่ของหลินหยางก็ไม่หยุดที่จะทำต่อ

เขาวางเครื่องมือไฟฟ้าในมือลงอย่างช้าแล้วหันตัวไปมองหลุยส์

หลุยส์สูบหายใจเบาๆไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เขาถูกสายตาของหลินหยางนั้นจ้องจนหายใจไม่ออก เหมือนกับว่าตัวเองนั้นถูกผู้แกร่งกาจนั้นจ้องอยู่อย่างดุๆ

ความรู้สึกกดดัน เหมือนกับว่าหัวใจไม่เต้นแล้ว

“เธอพกโทรศัพท์มาด้วยไหม?”

หลินหยางเปิดปากพูดอีกครั้ง

น้ำเสียงไม่มีความรู้สึกปะปน

“เออยากทำอะไร?”

หลุยส์ไม่กล้าจ้องตาหลินหยาง แอบๆกลืนน้ำไหลแล้วถามเบาๆ

“ฉันให้โอกาสเธอครั้งสุดท้าย โทรศัพท์หาตระกูลของเธอ ให้พวกเขาทั้งหมดมาที่นี้เข้าใจไหม?”

หลินหยางพูดนิ่งๆ

“เธออยากทำอะไร?”

หลุยส์เริ่มสับสนมากขึ้นกับพฤติกรรมของหลินหยาง

แต่เมื่อถามจบ มือหนึ่งข้างตบไปที่หน้าหลุยส์อย่างแรงๆ

พับ!

หลุยส์ไม่คับค้าน ล้มลงพื้นโดยตรง แก้มหนึ่งข้างก็ถูกตบจนบวม ฟันก็ถูกจบจนหล่นไปหลายซี่

“อ๊ะ?”

“คุณหลุยส์?”

“พวกเธอทำอะไร?มีสิทธิ์อะไรมาตีคน?”

หลี่หนงเยียนกรีดร้องขึ้นมา

คนที่ตามหลุยส์มาก็รีบพุ่งไปพยุงเขาขึ้นมา บอดี้การ์ดสองคนก็จ้องไปตรงร่างคนที่ตบหลุยส์จากนั้นก็ตระโกนแล้วพุ่งไปทำร้าย

แต่บอดี้การ์ดทั้งคนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฝ่ายตรงข้าม หลบจากการโจมตีของทั้งสองได้อย่างง่ายดายแล้วยื่นมือไปตบที่ข้างหลังคอของพวกเขา

บูม!บูม!

ดวงตาของทั้งสองมืดลงแล้วล้มลงบนพื้นสลบไป

“อะไร?”

ทุกคนตกใจ

นี่เป็นถึงบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลุยส์เลยนะ แต่เมื่อเทียบกับคนอื่นทั่วไปแล้วนักสู้ของตระกูลนั้นไม่ได้เห็นกันง่ายๆ

แต่กลับถูกฝ่ายตรงข้ามนั้นเอาจนอยู่หมัดในไม่กี่ท่า....

บทที่ 3314 เธอไม่ใช่ว่ามองเห็นฉันแล้วหรอ? 1

บทที่ 3314 เธอไม่ใช่ว่ามองเห็นฉันแล้วหรอ? 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา