ได้ยินคำพูดของหลินหยาง หลี่หนงเยียนและคนอื่นๆก็มองหน้ากันแล้วก็นึนงง
“ไอ้หนุ่มนี่กำลังพูดอะไรอยู่?เขาทำงานให้กับตัวเอง?”
“หา ถึงว่าหลายปีมานี้ถูกคนด่าว่าเกาะผู้หญิงกินจนกลายเป็นคนไร้ค่า สมองก็เลยเป็นเป็น ไร้ค่านี่มันมีเหตุผลอยู่!”
“ไอ้หนุ่มนี่เธอคงไม่คิดว่าเงินเดือนของเธอเธอเป็นคนจ่ายเองใช่ไหม?ยังจะทำงานเพื่อตัวเอง?เธอมึนหรือโง่ไปเลย?”
หลายคนตั้งสติได้แล้วก็เริ่มล้อหลินหยางต่อ
แต่หลินหยางไม่ได้สนใจคนพวกนี้ แต่จัดเก็บเครื่องใช้ไฟฟ้าในข้างๆมือของเขา ก็รีบเปิดปากถามขึ้น: “หลุยส์ใช่ไหม?พวกเธอมาเมืองเจียงเฉินเพื่อเหมืองซวนฮวงเต๋อ?”
คำพูดที่ง่ายๆทำเอาหลุยส์นั้นสีหน้าแปลไป
เขามีเคร่งเครียดขึ้นมาแล้วจ้องหลินหยางอย่างเย็นชา: “เธอรู้ได้ยังไง?”
“หลุยส์ ตระกูลของพวกเฮมากันทั้งหมดกี่คน?สมาชิกในการทำสงครามมีบ้างไหม?”
หลินหยางถามต่อ แต่ดวงตาไม่มองหลุยส์เลยด้วยซ้ำ แล้วก็เริ่มจัดของที่อยู่บนโต๊ะต่อ
หลุยส์ขมวดคิ้วแล้วมองหลินหยางพูขึ้น: “หมอเทวดาหลินอยู่ไหน?หมอเทวดาหลินเรียกฉันมาไม่ใช่หรอ?ทำไมเธอถึงมาคุยกับฉัน?”
คำพูดนี้ออกมา มือที่กำลังขยับอยู่ของหลินหยางก็ไม่หยุดที่จะทำต่อ
เขาวางเครื่องมือไฟฟ้าในมือลงอย่างช้าแล้วหันตัวไปมองหลุยส์
หลุยส์สูบหายใจเบาๆไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เขาถูกสายตาของหลินหยางนั้นจ้องจนหายใจไม่ออก เหมือนกับว่าตัวเองนั้นถูกผู้แกร่งกาจนั้นจ้องอยู่อย่างดุๆ
ความรู้สึกกดดัน เหมือนกับว่าหัวใจไม่เต้นแล้ว
“เธอพกโทรศัพท์มาด้วยไหม?”
หลินหยางเปิดปากพูดอีกครั้ง
น้ำเสียงไม่มีความรู้สึกปะปน
“เออยากทำอะไร?”
หลุยส์ไม่กล้าจ้องตาหลินหยาง แอบๆกลืนน้ำไหลแล้วถามเบาๆ
“ฉันให้โอกาสเธอครั้งสุดท้าย โทรศัพท์หาตระกูลของเธอ ให้พวกเขาทั้งหมดมาที่นี้เข้าใจไหม?”
หลินหยางพูดนิ่งๆ
“เธออยากทำอะไร?”
หลุยส์เริ่มสับสนมากขึ้นกับพฤติกรรมของหลินหยาง
แต่เมื่อถามจบ มือหนึ่งข้างตบไปที่หน้าหลุยส์อย่างแรงๆ
พับ!
หลุยส์ไม่คับค้าน ล้มลงพื้นโดยตรง แก้มหนึ่งข้างก็ถูกตบจนบวม ฟันก็ถูกจบจนหล่นไปหลายซี่
“อ๊ะ?”
“คุณหลุยส์?”
“พวกเธอทำอะไร?มีสิทธิ์อะไรมาตีคน?”
หลี่หนงเยียนกรีดร้องขึ้นมา
คนที่ตามหลุยส์มาก็รีบพุ่งไปพยุงเขาขึ้นมา บอดี้การ์ดสองคนก็จ้องไปตรงร่างคนที่ตบหลุยส์จากนั้นก็ตระโกนแล้วพุ่งไปทำร้าย
แต่บอดี้การ์ดทั้งคนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฝ่ายตรงข้าม หลบจากการโจมตีของทั้งสองได้อย่างง่ายดายแล้วยื่นมือไปตบที่ข้างหลังคอของพวกเขา
บูม!บูม!
ดวงตาของทั้งสองมืดลงแล้วล้มลงบนพื้นสลบไป
“อะไร?”
ทุกคนตกใจ
นี่เป็นถึงบอดี้การ์ดส่วนตัวของหลุยส์เลยนะ แต่เมื่อเทียบกับคนอื่นทั่วไปแล้วนักสู้ของตระกูลนั้นไม่ได้เห็นกันง่ายๆ
แต่กลับถูกฝ่ายตรงข้ามนั้นเอาจนอยู่หมัดในไม่กี่ท่า....


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...