สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 332

"คุณหม่า ผมได้รับคำเชิญของคุณผู้หญิงหลีมาทานข้าวที่นี่ แต่กลับเจอกับปัญหาเล็กน้อย! โอ้ะ ไร้สาระมาก ชายคนนี้สวมใส่ของปลอม เขากล้าบอกว่ากำลังใช้ของแท้ต่อหน้านักออกแบบอย่างผมหรอ? ไร้สาระจริงๆ" แดนมัวร์คนนั้นพูดขึ้นมา

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ หม่าไห่ก็พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: "ของที่เขาใส่เป็นของแท้!"

"อะไรกัน?"

ทุกคนพูดเสียงหลง

จางชิงหยูและซูกวงเบิกตากว้าง จ้องหม่าไห่

"คุณหม่า คุณ..." แดนมัวร์เองก็สับสน มองเขาด้วยความไม่อยากเชื่อ

"คุณแดนมัวร์ คุณจำได้ใช่ไหมว่าผมสั่งชุดอาร์มานี่ซีซาร์จากคุณสองชุดใช่ไหม? หนึ่งในนั้นเป็นของคุณหลิน และที่เขาสวมอยู่ก็คือชุดนี้ คุณแน่ใจหรอว่าเป็นของปลอม?" หม่าไห่มองแดนมัวร์และพูดอย่างจริงจัง

"อ๊า เอ่อ...เอ่อ..."

แดนมัวร์พูดไม่ออก

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

เห็นอยู่ว่าเป็นของปลอม!

แดนมัวร์จะไม่รู้ได้ยังไง? แต่...หม่าไห่พูดเช่นนี้หมายความว่าอะไร?

สินค้าปลอมระดับนี้ เขามองออกอย่างรวดเร็ว!

นี่ไม่ใช่ของแท้อย่างแน่นอน!

วัสดุที่ใช้ในการทำชุดนี้หยาบสุดๆ ถ้าประเมินได้ก็แค่ 100เหรียญ!

แต่หม่าไห่เป็นของแท้ ... เขาจะพูดตอบโตอย่างไร?

บอกว่าหม่าไห่ผิด หม่าไห่กลับตอบว่าซื้อมาจากคุณ นั่นหมายความว่าแดนมัวร์ตบหน้าตัวเองหรอ? ถึงเวลานั้นคนอื่นก็คงจะพูดว่าเขาเป็นดีไซเนอร์ชื่อดังระดับโลกขายของปลอม เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

แต่ถ้ายอมรับคำพูดของหม่าไห่...ก็ไม่ใช่กับการตบหน้าตัวเองเหมือนกันหรอ?

ทำยังไง?

แดนมัวร์ยุ่งเหยิง

"คุณแดนมัวร์ ผมว่าคุณน่าจะดูผิดแล้ว นี่เป็นอามาร์นี่ของแท้ คุณน่าจะทำงานหนักนะช่วงนี้ เอาอย่างงี้ ผมจะโทรหาบริษัทเจ้านายของคุณละกัน ให้พวกคุณให้คุณพักผ่อน คลายความเหนื่อยล้า คุณว่ายังไง?" ในเวลานี้ หม่าไห่เดินเข้ามาและพูด

แดนมัวร์อึ้ง ลมหายใจของเขาสั่นสะท้าน เขาจึงได้ตระหนักถึงสถานะของบุคคลที่อยู่ข้างหน้าเขา และกล่าวในทันทีว่า: "ใช่ๆๆๆ คุณหม่า คุณพูดถูก เมื่อกี้...ผมหน้าจะสายตาพร่ามัว ชุด...ชุดนี้เป็นของจริง..."

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ เสียงก็หายไป

ทุกคนมองไปที่แดนมัวร์อย่างนิ่งเงียบ ไม่มีเสียงใดๆ ทั้งสิ้น...

ใครจะกล้าตบหน้าตัวเอง?

ทุกคนใช้ชีวิตมาเกือบทั้งชีวิตและไม่เคยเห็นเรื่องแบบนี้มาก่อน

อีกทั้ง....สิ่งนี้ยังคงเกิดขึ้นกับคนที่มีชื่อเสียงมีหน้ามีตาด้วย

เหลือเชื่อมากใช่มั้ย?

หลีเสี่ยวเหมยยืนอยู่ที่นั่นด้วยความงุนงง อ้าปากมองแดนมัวร์อย่างไม่เหลือเชื่อ

หลิวจือห่าวด้านหลัง จูเฟยเฟยและคนอื่นๆ มองตาค้าง

จริงๆ แล้วเสื้อผ้าที่หลินหยางใส่อยู่เป็ฯของปลอมหรือไม่ ยังมีบางคนที่มองออก แม้ว่าจะได้รับการก๊อปเกรดดี แต่ก็ยังเป็นวัสดุที่เลียนแบบ ใครๆ ก็เห็น

อย่างไรก็ตาม...ตอนนี้นักออกแบบเสื้อผ้ายอมรับแล้วว่าเป็นของแท้! ...

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

"คุณแดนมัวร์ คุณ...คุณไม่ได้มองผิดใช่ไหม? นี่เป็นอามาร์นี่ของแท้หรอ?" หลีเสี่ยวเหมยทนไม่ไหว เดินเข้ามาและถาม

"คุณผู้หญิงหลี่ ขอโทษดี ก่อนหน้านี้ผมมองผ่านๆ นี่คือของแท้...ของแท้..." แดนมัวร์ดูไม่เป็นธรรมชาติ พูดจบ เขาก็โค้งคำนับกับหลินหยางและสองสามีภรรยา: "ก่อนหน้านี้ผมเข้าใจผิดพวกคุณ ขอโทษจริงๆ โปรดให้อภัยแดนมัวร์ด้วย!"

เมื่อพูดเช่นนี้ก็เหมือนกับสายฟ้าฟฟาดอีกครั้ง ระเบิดสมองของทุกคน

แดนมัวร์...ยอมหรอ?

เขาเป็นนักออกแบบที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ

เขาเย่อหยิ่งและสูงส่งเพียงใด แม้แต่หลีเสี่ยวเหมยยังให้เคารพเขาเช่นนี้ อะไรถึงทำให้เขาก้มหัวได้?

ดวงตาของหลีเสี่ยวเหมยสั่นไหว มองแดนมัวร์ เธอคาดเดาสิ่งที่คลุมเครือได้

"คุณแดนมัวร์ เพราะหม่าไห่คุกคามคุณใช่ไหม?" หลีเสี่ยวเหมยพูดเสียงต่ำ