สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 333

หลิวจือห่าวอึ้ง ตกใจหน้าถอดสี รีบเข้าไปขวางรถลาก

"อยากตายหรอ ออกไป!"

คนขับรถลากรีบเรีบเหยียบเบรก จ้องไปที่หลิวจือห่าวและตะโกน

"พวกคุณเป็นใคร? ทำไมถึงมาลากรถผม? รีบปล่อย! เอารถของผมลงมา!" หลิวจือห่าวตะโกน

อย่างไรก็ตามคนนั้นไม่พูดอะไร หยิบวิทยุขึ้นมาและพูด

ไม่นาน กลุ่มชายชุดดำก็วิ่งออกมาจากที่จอดรถ พวกเขาลากหลิวจือห่าวออกจากด้านหน้ารถเทรลเลอร์โดยไม่พูดอะไรสักคำ

"เฮ้ย? พวกคุณทำอะไร? ออกไป ออกไปให้หมด! ผมจะแจ้งตำรวจ! ผมบอกพวกคุณว่าผมจะแจ้งตำรวจ!"

หลิวจือห่าวตื่นตระหนกอย่างมากและตะโกนออกมา

แต่ก็ไร้ประโยชน์

เขาที่อ่อนแอขนาดนี้จะไปขัดขืนคนเหล่านั้นได้ยังไง? ไม่นานก็ถูกลากไปข้างๆ มองดูรถคาเยนน์ที่ถูกลากออกไป

"ผมจะฟ้องพวกคุณ พวกคุณรอเถอะ พวกคุณเจอดีแน่!"

หลิวจือห่าวชี้ไปที่ชายในชุดสูทเหล่านั้น ตะโกนด้วยความโกรธ

แต่ชายในชุดสูทไม่ได้สนใจหลิวจือห่าว เมื่อรถลากลากรถคาเยนน์ออกไป ก็หันกลับมาที่ลานจอดรถอีกครั้ง

"พวกคุณหยุด!"

หลิวจือห่าวโกรธ ดังนั้นเขาจึงจะไปหาชายชุดดำเหล่านั้น

แต่ทันทีที่เขาเดินตามชายชุดดำไปที่ลานจอดรถ... หลิวจือห่าวก็ตกตะลึง...

"นี่...ไม่จริงใช่ไหม?"

หลิวจือห่าวจ้องไปที่ฉากตรงหน้าเขาอย่างว่างเปล่าด้วยดวงตาราวกับวัว และพึมพำ

เห็นว่าลานจอดรถด้านหน้าว่างเปล่า

รถทุกคันถูกลากไป

ในเวลาเดียวกัน เฮลิคอปเตอร์ เบลล์ 429 จำนวน 10 ลำบินลงมาจากท้องฟ้าและหยุดเรียงเป็ฯสองแถวอย่างเรียบร้อย

แถวละห้าลำ! ทั้งหมดสิบลำ!

ทุกคนที่ออกจากร้านอาหารต่างจ้องมองที่ฉากนี้อย่างว่างเปล่า และใบหน้าของทุกคนก็เต็มไปด้วยความน่าเหลือเชื่อ

"จริง...เรียกเฮลิคอปเตอร์มาสิบลำจริงๆ หรอ?" มีคนอ้าปาก สามารถยัดลูกแอปเปิ้ลเข้าไปได้

บางคนก้าวไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้นเพื่อถ่ายรูป ยังไงของแบบนี้ก็หายากยิ่งกว่าแลมโบกินีเสียอีก

แน่นอนว่าคนที่ตกใจมากที่สุดคือหลิวจือห่าวและจูเฟยเฟย

พวกเขาจ้องมองเฮลิคอปเตอร์สิบลำด้วยความอึ้ง พูดไม่ออก

หลีเสี่ยวเหมยสูดหายใจเข้าลึก ๆ หันหัวของเธออย่างเฉียบแหลมและจ้องไปที่หลินหยาง

สามารถหาเฮลิคอปเตอร์ 429 สิบลำมาที่นี่ได้ภายในสิบนาที คนนี้คือใคร เขาทำอะไร? เขาเป็นใครกันแน่?

คำถามมากมายวนเวียนอยู่ในหัวของหลี่เสี่ยวเหมย แต่ก็ไร้คำตอบ

แต่สิ่งหนึ่งที่เธอชัดเจนมากเกี่ยวกับ

นั่นคือ ตัวเธอเองไปหาเรื่องบุคคลใหญ่โตเข้าแล้ว

"ผู้จัดการหลิว!"

ในเวลานี้จู่ๆ หลินหยางก็ตะโกนออกมา

ผู้จัดการแซ่หลิวในกลุ่มคนก่อนหน้านี้สั่นสะท้านทันที จากนั้นหันกลับมามองหลินหยางด้วยรอยยิ้ม: "คุณ...คุณหลิน มีอะไรหรอ?"