"อะไรนะ? คุณอยู่ที่สถาบันการแพทย์ซวนอีทั้งคืนเลยเหรอ?"
ในโรงแรมที่เรียบง่ายธรรมดาแห่งหนึ่ง
ชายตาเดียวที่ดูแข็งแกร่งที่สวมผ้าปิดตาหันกลับมาและจ้องมองไปที่ทีน่าสาวผมบลอนด์ตรงหน้าอย่างเย็นชา
"ใช่ค่ะหัวหน้า!"
ทีน่าหน้าซีดเผือดและแววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว น้ำเสียงที่พูดออกมาก็สั่นสะท้าน
"คุณเป็นอะไร?"
เอ็ดดี้รับรู้ได้ถึงความไม่ปกติของทีน่าจึงได้ขมวดคิ้วถาม
"หัวหน้า ฉันคิดว่า...เหมืองแร่ซวนฮวงเต๋อนี้...เราล้มเลิกความคิดนี้เถอะ! เรารีบออกไปจากที่นี่กันดีกว่า เราต้องรีบออกจากเจียงเฉิน! ออกจากอาณาจักรมังกร!"
ทีน่ารีบกล่าวออกมา
"ทีน่า! คุณไปเห็นอะไรมาอย่างนั้นเหรอ?"
เอ็ดดี้กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและเสียงเย็นชา "เมื่อคืนที่ผ่านมามีหลายคนที่เห็นแสงไฟประหลาดปรากฏขึ้นเหนือสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี! ถ้าคุณบอกว่าเมื่อคืนคุณอยู่ที่นั่น ฉะนั้นคุณจะต้องเห็นอะไรเข้า? รีบบอกผมมา! เกิดอะไรขึ้นที่นั่นเมื่อคืนที่ผ่านมา?"
ทีน่าอ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แต่ภาพที่ปรากฏขึ้นในหัวของเธอทำให้เธอตกใจจนตัวสั่นอีกครั้ง
"ขอโทษด้วยนะคะหัวหน้าเอ็ดดี้ ฉัน...ฉันบอกคุณมากกว่านี้ไม่ได้จริงๆ! ไม่งั้น...ฉันกลัวว่าจะออกจากเจียงเฉินไม่ได้! ฉัน...ฉันบอกคุณได้เพียงว่าตระกูลหลุยส์แย่แน่! ตระกูลหลุยส์หายสาบสูญไปอย่างสิ้นเชิง!"
ทีน่ากล่าวเสียงสั่นสะท้าน ท่าทางการแสดงออกของเธอดูหวาดกลัวตื่นตระหนกจนทำให้ทุกคนในห้องรู้สึกสับสนงุนงง
"ตระกูลหลุยส์หายสาบสูญ? เป็นไปไม่ได้ ผมเดินทางมาพร้อมกับคุณท่านหลุยส์ เมื่อวานเขาเพิ่งมอบหมายให้ผมไปตรวจสอบเหมืองแร่ซวนฮวงเต๋ออยู่เลย เวลาเพียงหนึ่งวันพวกเขาจะหายไปไหนหมด? ทีน่า! คุณกำลังล้อเล่นอะไรอยู่?"
เอ็ดดี้ตะคอกกลับ
"หัวหน้า! ฉันหวังว่าพวกคุณจะฟังคำแนะนำของฉัน อย่าอยู่ที่นี่ต่อไปอีกเลย ที่นี่มีผู้มีอำนาจมหาศาลคนหนึ่ง! เป็นคนที่พวกคุณไม่มีทางต้านทานและรับมือด้วยได้อย่างแน่นอน!"
ทีน่ากล่าวเสียงสั่นและจากนั้นก็หันหลังเดินออกจากห้องไป
"ทีน่า คุณจะไปไหน?"
เอ็ดดี้รีบถาม
"ฉันจะออกไปจากที่นี่!"
"คุณจะไปไหนไม่ได้ ภารกิจของเรายังไม่สำเร็จเลย!"
"หัวหน้า หากคุณยังดื้อรั้นไม่ยอมออกจากที่นี่ ฉันคงต้องขอลาออกจากงานนี้ค่ะ!"
ทีน่าพูดตัดบททันทีเหมือนไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่อีกต่อไป
"สารเลว! นังตัวดี!"
เอ็ดดี้สบถด่าแต่ก็ไม่ได้ไล่ตามเธอไป
เขาดูออกว่าทีน่าตกใจจนเสียขวัญและไม่มีทางเรีบกขวัญกำลังใจให้มาสู้ได้อีก ฉะนั้นการฝืนบังคับต่อไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร
ทว่าการแสดงออกของทีน่ากลับทำให้ทุกคนในทีมรู้สึกไม่ดีอย่างมาก
"หัวหน้า หรือเราควรเชื่อคำแนะนำของทีน่า!"
ทหารคนหนึ่งเดินเข้ามาและกล่าวกระซิบอย่างระมัดระวัง
"คุณก็คิดอยากจะไปเหรอ?"
เอ็ดดี้ขมวดคิ้วถาม
"ปกติทีน่าไม่ใช่คนแบบนี้เลย! หากหัวหน้าไม่ยอมไปจากที่นี่ งั้นผมคิดว่าเราควรติดต่อไปที่ตระกูลหลุยส์เพื่อสอบถามสถานการณ์แล้วค่อยตัดสินใจอีกครั้ง!"
ชายคนนั้นกล่าว
เอ็ดดี้พยักหน้าและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทร
รอสายอยู่นานและในที่สุดปลายทางก็รับสาย
"คุณท่านหลุยส์! เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกคุณสบายดีไหม?"
เอ็ดดี้ตะโกนถามเสียงดัง
ทว่าปลายสายกลับไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมาเลย
"สหาย เกิดอะไรขึ้น?"
เอ็ดดี้รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติจึงได้ตะโกนถามอีกครั้ง
จนถึงตอนนี้ ปลายสายก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
"พวกคุณคงเป็นหัวหน้าของทีน่าและทีมออบซิเดียนสีม่วงใช่ไหม?"
"คุณเป็นใคร?"
เอ็ดดี้หน้าถอดสีทันที
เขาไม่เคยได้ยินเสียงนี้มาก่อนเลย
"ผมให้โอกาสพวกคุณ หากพวกคุณทั้งหมดเดินทางมาที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีตอนนี้เพื่อทำอะไรบางอย่างให้กับผม ผมก็จะไม่ฆ่าพวกคุณ"
เสียงปลายสายดังขึ้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ
เรื่องทั้งหมดเป็นเหมือนที่หลินหยางคิดไว้ไม่ผิด
ซูเหยียนที่กำลังกลับไปที่บริษัทเพื่อยุติความร่วมมือบางอย่างระหว่างหยางหัวกรุ๊ป
เนื่องจากความเอาใจใส่ที่มอบให้กับบริษัทของซูเหยียน ความร่วมมือในธุรกิจเหล่านี้จึงไม่ได้เข้มงวดอะไรมากมาย และหม่าไห่ไม่ได้ระบุข้อจำกัดอะไรเท่าไรนัก
แม้ว่าการเลิกธุรกิจความร่วมมือจะมีผลกระทบและความสูญเสียอย่างมากต่อเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนล แต่การตัดสินใจของเธอแน่วแน่มาก
ไม่เพียงเท่านั้น สัญญาโครงการในเขตชานเมืองของเจียงเฉินยังถูกส่งไปยังโต๊ะทำงานของหม่าไห่ทันทีอีกด้วย
"ประธานหลิน เอ่อ..."
หม่าไห่เงยหน้าขึ้นและเม้มริมฝีปากจ้องมองหลินหยาง
"เก็บไว้แล้วกัน"
หลินหยางกล่าว "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปให้ยุติธุรกิจและความร่วมมือระหว่างเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลทั้งหมด และไม่ต้องปฏิบัติต่อเยว่เหยียนเป็นกรณีพิเศษ นอกจากนี้ทุกโครงการและอะไรที่เกี่ยวกับโปรเจ็คชานเมืองเจียงเฉินที่เยว่เหยียนเคยทำไว้ก่อนหน้านี้ ให้ทุบทิ้งและทำขึ้นใหม่ทั้งหมด"
"ประธานหลิน เอ่อ...ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้กระมัง? คุณซูเหยียนก็ถือเป็นภรรยาของคุณ..."


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...