สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3335

"หัวหน้า ทำไมเราไม่กลับไปเมืองหลวงเพื่อรายงานผลการปฏิบัติการล่ะ?" จ้าวเซียงเอ่ยถามอย่างตกตะลึง

"เรื่องราวน่าจะยังไม่จบสิ้น แม่ทัพหลินจะต้องมีการดำเนินการอื่นอีกแน่นอน พวกเราจะต้องร่วมมือกันกับแม่ทัพมังกร!"

สวี่จื่อซวงกล่าวอย่างเคร่งขรึมจริงจัง

ทุกๆ คนต่างตะลึงงัน

แต่ว่าแม่ทัพหลินไม่ได้บอกกับพวกเรานะ...."

อาเหม่ยเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง

"หัวหน้า คุณคงคิดมากไปแล้วแน่ๆ ถ้าแม่ทัพหลินยังมีปฏิบัติการอื่นๆ อีก ทำไมเขาไม่แจ้งให้พวกเราทราบล่ะ?"

จ้าวเซียงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"อย่าพูดจาไร้สาระ ทำตามที่ฉันสั่ง! ตามแม่ทัพหลินไป!"

สวี่จื่อซวงกล่าวอย่างเคร่งขรึม

ทุกคนมองหน้ากันไปมา ท้ายที่สุดแล้วสวี่จื่อซวงยังคงดื้อรั้น จึงทำได้เพียงยอมทำตามเท่านั้น

......

และในสถานที่ก่อสร้างที่รกน้างว่างเปล่า

ร่างหนึ่งได้โผล่ออกมาจากไหนไม่รู้

ร่างนั้นผอมเพรียวหลังค่อม ดวงตาโตเท่ากับเมล็ดถั่ว แต่ดวงตาคู่นั้นดูว่องไวและเฉลียวฉลาด กวาดสายตามองไปรอบๆ อย่างต่อเนื่อง

หลังจากแอบสังเกตการณ์เช่นนี้มานานกว่าสิบนาที ร่างนั้นจึงเดินเข้าไปยังสถานที่รกร้างอย่างระมัดระวัง

เขาหมอบคลานอยู่บนพื้น และตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง บางทีก็ดมกลิ่นดิน บางทีก็เอาหูแนบพื้น

ผ่านไปสักพักหนึ่ง จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นมา และออกแรงโบกมือไปยังพื้นที่รกร้างข้างหลังเขา

ทันใดนั้น ร่างเงาดำมืดก็โผล่ออกมาจากด้านในนั้น

คนเหล่านี้รวดเร็วปานสายฟ้าแลบ มุ่งตรงเข้าไปที่สถานที่ตั้งของแร่ซวนฮวงเต๋อซิน เมื่อเข้ามาใกล้ ทุกคนต่างรวบรวมพลังชี่ และขุดดินด้วยมือเปล่า

ความเร็วของพวกเขารวดเร็วจริงๆ เพียงแค่เวลาไม่กี่วินาที ก็ขุดหลุมได้ลึกหนึ่งเมตรแล้ว

ตามความรวดเร็วนี้ การขุดแร่ซวนฮวงเต๋อซินออกมา คาดว่าน่าจะใช้เวลาประมาณสิบนาทีเท่านั้น

"ปฏิบัติการเร็วหน่อย ฉันไม่อยากให้เกิดปัญหา และไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่มากเกินไป!"

ชายคนหนึ่งใส่เสื้อคลุมสวมหมวกบักเก็ตเดินออกมาจากสถานที่รกร้างด้านหลัง เมื่อมองดูร่างเหล่านั้นที่กำลังขุดดินอย่างบ้าคลั่ง ก็กล่าวอย่างร้อนรนใยเล็กน้อย

"ท่านข่งเยี่ยวางใจเถอะ ตามแผนการ ภายในสิบนาทีเจ็ดวินาที เราจะสามารถมองเห็นสายแร่ซวนฮวงได้ เวลานี้คนของเราได้แพร่กระจายไปทั่วรัศมีสิบเมตรแล้ว ถ้าพบคนของหยางหัว พวกเขาจะต้องกำจัดอีกฝ่ายเป็นอันดับแรก!"

ชายร่างผอมกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"เร็วหน่อยเถอะ! ความอดทนของฉันมันมีจำกัด"

ชายกำยำล่ำสันที่ชื่อข่งเยี่ยพยักหน้า และกล่าวอย่างเย็นชา

ชายร่างผอมไม่พูดอะไร เขาหยิบแส้หนังออกมา และไปยังคนที่กำลังขุดดินเหล่านั้นอย่างโหดเหี้ยม เพื่อบังคับให้พวกเขาเร่งความเร็วต่อไป

ถึงแม้มือของพวกเขาจะขุดเข้าไปในหิน เล็บมือจะแยกออกมาทั้งหมด พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะหยุดทำ

ข่งเยี่ยจ้องมองคนเหล่านั้นอย่างเย็นชา และไม่รู้สึกสงสารแม้แต่น้อย

แต่ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง และมองไปที่ด้านข้างต่อไป

จากระยะไม่ไกล ร่างหนึ่งไม่รู้ว่ามายืนตั้งแต่เมื่อไหร่

"ยังมีสิ่งที่รนหาที่ตายวิ่งมารบกวนพวกเราใช่ไหม?"

ข่งเยี่ยกล่าวอย่างเย็นชา และส่งสายตาให้ชายร่างผอม

ชายร่างผอมเข้าใจดี และส่งลูกน้องสองคนไปที่ร่างเงานั้น

แต่คนทั้งสองเพิ่งเข้าใกล้ จู่ๆ ร่างนั้นก็เคลื่อนไหว ราวกับสายฟ้า และเคลื่อนไหวไปมาระหว่างคนทั้งสอง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน