เซินหงตัวสั่นขึ้นมาทันที และมองหลินหยางอย่างไม่อยากจะเชื่อ
แต่ก็เห็นหลินหยางจ้องมองไปยังค่ายกลเลือดที่อยู่ทางด้านนั้น แล้วกล่าวว่า: "รู้ไหมว่าค่ายกลเลือดนั่นมันมีไว้ทำอะไร?"
"ไม่....ไม่รู้....."
"นั่นคือค่ายกลเลือดต้องห้าม มันใช้มาเพื่อปิดล้อมพวกคุณเอาไว้ เพียงแค่พวกคุณเข้าไปในค่าย ก็จะไม่สามารถออกมาได้อีก"
หลินหยางกล่าว
"จริงหรือหลอก?"
ฟังถึงตรงนี้ เซินหงค่อนข้างไม่อยากจะเชื่อ
เขารู้จักเพียงแค่ม่านพลัง แต่ไม่เคยได้ยินว่าการวาดวงกลมที่อยู่บนพื้นจะสามารถปิดล้อมคนให้อยู่ด้านในและออกมาไม่ได้อีก
ในความเข้าใจของเซินหง สิ่งที่เรียกว่าม่านพลังคือกลุ่มรูปร่างที่มีการบุผิว มีแสงเลเซอร์ตลอดจนม่านแสงที่ประกอบด้วยกรงม่านแสงทั่วทุกด้าน การวาดวงกลมบนพื้นดูเหมือนจะไร้สาระเกินไป
"ท่านเซินหง พวกคุณยังจะนิ่งอึ้งอยู่ตรงนั้นทำอะไรอีก? ยังไม่รีบเข้ามาอีก? ถ้าหากทำให้ภารกิจล่าช้า รับรองว่าพวกคุณจะต้องได้รับผลที่ตามมาเป็นแน่!"
ม่ายหลี่ซือที่ยืนขมวดคิ้วอยู่ข้างๆ ค่ายกลเลือด อดไม่ได้ที่จะเร่งรัดขึ้นมา
"ไปแล้วๆ!"
เซินหงยิ้มแล้วกล่าว ส่งสายตาให้กับหลินหยาง และเดินเข้าไปยืนด้านใน
หลินหยางไตร่ตรองเล็กน้อย และมุ่งตรงเดินเข้าไป
หลังจากที่ทุกคนเดินเข้าไปในค่ายกลเลือด ก็พบว่ามีคนนับร้อยคนอยู่ด้านในค่ายกลเลือดแล้ว
ทุกคนเข้าแถวกัน และมองไปยังข้างหน้า
และทางด้านของคนที่นำทางเหล่านั้นก็มายืนอยู่ด้านหน้าของม่านพลังตามลำดับ
ทั้งสองแถวที่เป็นเงาร่างของคนที่สวมชุดคลุม
ในเวลานี้ ด้านหลังของทุกคนได้มีหญิงชราผมหงอกขาวมือถือไม้เท้าเถาวัลย์เหี่ยวๆ เดินออกมา
หญิงชราก็สวมชุดคลุมเหมือนกัน ใบหน้าอันแก่ชราภายใต้ชุดคลุมคาดไม่ถึงว่าจะค่อนข้างเขียว บนใบหน้าเต็มไปด้วยตุ่มตะปุ่มตะป่ำ ซึ่งดูน่าขยะแขยงราวกับคางคก
เธอเดินเข้ามาใกล้ตรงนี้ด้วยรอยยิ้มอันแปลกประหลาด และมองคนที่อยู่ในม่านพลังด้วยความพึงพอใจเป็นอย่างมาก
"คนมากันครบแล้วใช่ไหม?"
"เรียนนายท่าน มากันครบแล้วครับ"
"ดี! ดีมาก!"
หญิงชราพยักหน้า จากนั้นก็โบกไม้เท้าเถาวัลย์ที่อยู่ในมือ
คว้าง!
เห็นเพียงทั่วทุกด้านของทุกคน มีหมอกเลือดที่พุ่งขึ้นสูงโดยตรง
หมอกเลือดเหล่านี้ก่อตัวเป็นต้นแบบของค่ายกลเลือด และโอบล้อมจนกลายเป็นวงกลม ล้อมทุกคนเอาไว้อย่างแน่นหนา
คนที่อยู่ในหมอกเลือกมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที มองไปรอบทิศ แต่ละคนต่างก็ทำอะไรไม่ถูก
"นายท่าน....นี่....นี่มันคืออะไรกัน?"
มีคนมองไปยังหญิงชราด้วยความหวาดกลัว
"ฮิฮิฮิ!"
หญิงชราหัวเราะออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ หรี่ตามองแล้วกล่าวว่า: "นี่คือหมอกเลือดที่ฉันกลั่นออกมาเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นใคร เพียงแค่ได้สัมผัสเข้ากับหมอกเลือดนี้ ตำแหน่งที่เขาได้สัมผัสก็จะกลายเป็นเลือดในทันที! ฮิๆๆๆๆ!"
"ห๊ะ?"
ทุกคนตกใจจนทึ่มทื่อไป
รวมทั้งเซินหงด้วย
เขาคาดไม่ถึงเลยว่า ค่ายกลเลือดนี้จะเป็นเรื่องลึกลับที่มีอยู่จริง
"นายท่าน พวกเราทำอะไรผิดเหรอ? ทำไมถึงจะต้องทำกับพวกเราแบบนี้ด้วย?"
"ไหนบอกว่าสำนักงานใหญ่มีภารกิจที่จะมอบหมายให้พวกเราไม่ใช่เหรอ? พวกเรามาเพียงเพื่อรับคำสั่งในการปฏิบัติภารกิจ แล้วทำไมถึงได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ล่ะ?"
"ท่านต้องการที่จะฆ่าพวกเราเหรอ?"
คนที่อยู่ในหมอกเลือดกระวนกระวายราวกับถูกเผา และตะโกนซักถามตามๆ กัน
แต่หญิงชรากลับกล่าวอธิบายอย่างสงบนิ่งว่า: "พวกคุณไม่ผิดหรอก พวกคุณก็กำลังปฏิบัติภารกิจของสำนักงานใหญ่อยู่จริงๆ! อันที่จริงแล้วภารกิจในครั้งนี้ที่สำนักงานใหญ่มอบหมายให้กับพวกคุณ คือต้องการให้พวกเราจับตัวสายลับที่หลบซ่อนอยู่ในหยงเย่ของพวกเรา!"
"สายลับ?"
ทุกคนงุนงงไม่น้อย
"ฟังนะ ตอนนี้ฉันต้องการฉันต้องการให้สายลับในบรรดาพวกคุณรับสารภาพกับฉันเสีย! ในจำนวนพวกคุณ มีสำนักงานย่อยสาขาไหนที่ถูกหมอเทวดาหลินแห่งแดนมังกรบุกเข้าไปแล้วบ้าง บอกมาตามความจริง ถ้าหากพวกคุณยอมพูด ฉันก็จะไม่ฆ่าพวกคุณ แต่ถ้าหากคุณไม่สามารถหาข้อแก้ต่างให้กับฉันได้ ฉันก็จะบีบอัดหมอกเลือด และให้มันกลืนกินพวกคุณทั้งหมดไปโดยตรง!"
หญิงชรายิ้มแล้วกล่าวอย่างชั่วร้าย
เพียงคำพูดนี้จบลง เซินหงก็หันหน้ามามองหลินหยาง ด้วยดวงตาที่เบิกโพลงทันที
ทุกคนต่างก็เข้าใจในทันที
ที่แท้ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ก็คือแผนทำความสะอาดสำนักงานใหญ่ของหยงเย่!
พวกเขาส่งคนไปดึงตัวคนสองสามคนจากสำนักงานย่อยทุกสาขาของหยงเย่เข้ามา!
ไม่ว่าในจำนวนคนสองสามคนนี้จะมีคนของหลินหยางหรือไม่ ตราบใดที่สำนักงานย่อยของหยงเย่ถูกหลินหยางควบคุม ถึงแม้จะซุกซ่อนดีสักแค่ไหน ในช่วงเวลาชี้เป็นชี้ตายนี้ พวกเขาก็จะต้องยอมนำหลินหยางสารภาพออกมาอย่างแน่นอน!
เป็นอย่างที่คาดเอาไว้จริงๆ เซินหงได้มีแผนการนี้แล้ว
ไม่พูดไม่ได้ว่า วิธีการของหยงเย่นั้นปราดเปรื่องจริงๆ
นี่ดีกว่าการตรวจสอบไปทีละขั้นตอนมาก


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...