สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3374

เซินหงเคยเห็นวิธีการของหลินหยางแล้ว จึงรู้ว่าคนน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

แต่เขาไม่คาดคิดว่าเมื่อคนของสำนักงานใหญ่ของหยงเย่อยู่ต่อหน้าหลินหยาง แล้วจะอ่อนแอเช่นนี้.....

"ต่อไป ก็ถึงตาคุณแล้ว! ผู้อาวุโส!"

หลินหยางหันหลังกลับ แล้วมองหญิงชราด้วยใบหน้าที่แฝงไปด้วยรอยยิ้ม

หญิงชราตกใจจนก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง จนร่างหลังค่อมแทบจะล้มลงกับพื้น

เธอต้องการจะต่อต้าน จึงโบกไม้เท้าเถาวัลย์อย่างต่อเนื่อง

หมอกเลือดหยดแล้วหยดเล่าออกมาจากไม้เท้าเถาวัลย์ของเธอ ในหมอกเลือดมีใบหน้าอันโหดเหี้ยมกำลังร้องโหยหวน คนที่ได้เห็นต่างก็ขนหัวลุก

แต่หลินหยางกลับไม่ได้สนใจโดยสิ้นเชิง

การโจมตีเช่นนี้เพื่อสังหารคนที่อยู่ในระดับเช่นเขานี้ นับว่าไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไรโดยสิ้นเชิง

ถึงอย่างไรคนของหยงเย่ก็ไม่ได้เข้าใจว่าอะไรที่เรียกว่าเทพเซียนแห่งแผ่นดิน และพวกเขาก็เข้าไม่ถึงผู้แข็งแกร่งในระดับนี้อยู่แล้ว

ตูมๆๆ ....

หมอกเลือดโจมตีเข้ามายังร่างของหลินหยาง จากนั้นก็ถูกพลังแห่งสวรรค์ทำลายลง

หญิงชราหยุดโบกไม้เท้าเถาวัลย์ลงอย่างช้าๆ

ในเวลานี้ดวงตาอันแก่ชราของเธอนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

"อย่าฆ่าฉัน.....อย่าฆ่าฉันเลย....."

หญิงชราตะโกนด้วยตัวที่สั่นระริก จากนั้นก็โยนไม้เท้าเถาวัลย์ทิ้งไปโดยตรง และคุกเข่าคำนับเพื่อขอให้ไว้ชีวิต

"ผู้อาวุโส คุณวางใจเถอะ ฉันไม่ฆ่าคุณหรอก"

หลินหยางกล่าวอย่างค่อยเป็นค่อยไป

"จริงเหรอ?"

หญิงชราเงยหน้าขึ้นทันที และดีอกดีใจไม่น้อย

"แน่นอน แต่สำหรับพวกเขา.....ฉันไม่กล้ารับประกัน"

หลินหยางชี้ไปยังคนของแต่ละฐานที่มั่นที่อยู่ในค่ายกลเลือดนั้น แล้วกล่าวอย่างสงบนิ่ง

หญิงชรามองไปยังทางด้านนั้น และมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที

เธอหลอกให้คนเหล่านี้เข้าไปอยู่ในวงเวทย์ และบีบอัดหมอกเลือดโดยไม่คำนึงถึงความเป็นความตายของพวกเขา ทำให้ผู้คนนับสิบคนถูกหมอกเลือดหลอมละลาย และบางคนก็ถูกเบียดจนตายทั้งเป็น

คนเหล่านี้ไม่เคียดแค้นชิงชังเธอก็แปลกแล้ว!

ถ้าหากหลินหยางมอบเธอให้กับคนเหล่านี้ เกรงว่ากระดูกทั้งหมดในร่างของเธอก็คงจะถูกหักเป็นชิ้นๆ!

เมื่อคิดถึงจุดนี้ หญิงชราก็สั่นสะท้าน ทำอะไรไม่ถูก

"อยากมีชีวิตอยู่ไหม?"

หลินหยางกล่าวถาม

"อยากสิ....อยากแน่นอน....."

"อยากมีชีวิตอยู่เหรอ? เช่นนั้นก็พาฉันไปที่สำนักงานใหญ่ของหยงเย่ ถ้าหากสามารถพาฉันไปถึงสำนักงานใหญ่ของหยงเย่ได้อย่างราบรื่น ฉันจะไว้ชีวิตคุณ เป็นอย่างไร?"

หลินหยางยิ้มอย่างเย็นชาแล้วกล่าว

"เอ่อ...."

ใบหน้าของหญิงชราปรากฏความลังเลใจ

"ไม่เต็มใจก็ไม่เป็นไร!"

หลินหยางยกมือขึ้นโดยตรง และไฟประหลาดก็ปรากฏออกมาจากปลายนิ้ว และโจมตีไปที่หมอกเลือดนั้นโดยตรง

ในชั่วพริบตา หมอกเลือดก็ถูกจุดไฟ ผ่านไปครู่หนึ่งก็ถูกเผาจนไม่มีเหลือ

และคนที่อยู่ด้านในก็ได้รับการปลดปล่อย

ทุกคนเดินมาทางหญิงชราด้วยท่าทีอันดุร้าย

"ฉันเต็มใจ! ฉันเต็มใจ!"

หญิงชราตกใจไม่น้อย และรีบคำนับขอให้ไว้ชีวิต

"เต็มใจก็ดี!"

หลินหยางจึงเงยหน้าขึ้นทันที แสดงเจตนาให้ทุกคนหยุด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน