สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3392

ทุกคนต่างพากันตกใจกับไฟที่หลินหยางปล่อยออกมา ไม่มีใครสนใจกับข่าวนั้นเลย

มีเพียงนกนางนวลขาว เทพคิวปิดและไม่กี่คนเท่านั้น

โดยเฉพาะเทพคิวปิด

เธอกวาดสายตามองไปที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือ และดูไอดีถารถ่ายทอดสดข่าวสารในเว็ปมืดทำให้รู้สึกคุ้นตา

“หุ่ยเมี่ย?”

เทพคิวปิดบ่นพึมพำจากนั้นจึงเอ่ยถามว่า “คนที่ชื่อว่าหุ่ยเมี่ย นี่คือใครกันเหรอ?”

นกนางนวลขาวที่อยู่ข้างๆถึงกับตัวสั่น จากนั้นหันมองไปที่ถ่ายทอดสดตรงช่องคอมเม้นต์

“หุ่ย…หุ่ยเมี่ยเหรอ? คือหุ่ยเมี่ย? พระเจ้า? เป็นเขาไปได้ไง?”

นกนางนวลขาวเสียงสั่นสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

”แล้วคนๆนี้เป็นใครกันเเน่?” เทพคิวปิดรีบถาม

นกนางนวลขาวสูดอากาศที่เย็นเข้าไป จากนั้นจึงพูดออกมาสามพยางค์ให้เข้าใจง่ายๆ “สื่อหวังไห่!”

เทพคิวปิดถึงกับหน้าซีดเผือดทันที

“สื่อหวังไห่…หุ่ยเมี่ย? นั่นเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญฝีมือระดับSSเลยนะ…”

“ไป!”

นกนางนวลขาวหันหลังวิ่งกลับอย่างไม่ลังเล

ส่วนเทพคิวปิดก็รีบหมุนตัวกลับเเละจากไปเช่นกัน

ในเว็ปมืดมีผู้เชี่ยวชาญฝีมือระดับS เหมือนหมีเหล็ก ไก่งวงมรณะเป็นต้น พวกนั้นฝีมือระดับSกันทั้งนั้น

แต่ถ้าเมื่อเทียบกับผู้เชี่ยวชาญฝีมือระดับSSแล้ว ความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายนั้นเกือบจะห่างไกลจากสวรรค์และโลก

และฝีมือระดับSSหายากกว่าฝีมือระดับSเป็นหมื่นเท่า

หรือกล่าวอีกนัยนึงว่าในหมื่นคนของฝีมือระดับS อาจจะมีโผล่มาเเค่คนเดียวที่เป็นฝีมือระดับSS

ฝีมือขั้นสูงขนาดนี้ นี่คือสิ่งที่เทพคิวปิดและนกนางนวลขาวไม่อยากจะนึกถึงเลย

ตอนนี้ คนผู้นี้มาจากทะเลมรณะที่มีฝีมือระดับสูงชื่อ หุ่ยเมี่ย เเล้วสั่งให้พวกเขาหนี มีหรือพวกเขาจะไม่กล้าฟัง?

แต่หมีเหล็กกลับไม่ได้สนใจคำเตือนจากถ่ายทอดสดเลย

พวกเขาระดมกำลังเเละอาวุธครบมือ พร้อมที่จะรบกับหลินหยางเต็มที่

ถึงเเม้ว่าทุกท่วงท่าการเคลื่อนไหวของหลินหยางจะทำให้ทุกคนตกใจ เเต่พวกเขาก็ไม่คิดที่จะยอมเเพ้ง่ายๆ

สำหรับพวกเขาเเล้ว ถึงเเม้ว่าหลินหยางจะเเข็งเเกร่งมากเเค่ไหน เเต่ก็มีตัวเขาเพียงเเค่คนเดียว ส่วนในด้านวิธีการต่อสู้มีหลากหลายวิธี แล้วอีกอย่าง พวกเขาเป็นถึงฝีมือระดับสูงของเว็ปมืดเลยนะ จะมากลัวคนเเค่คนเดียวได้ยังไงล่ะ?

“ปิดผนึกโลกซะ!”

ชายผู้หนึ่งตะโกนขึ้น เเละมองจิกหลินยางจากระยะค่อนข้างไกล

ขึกขึกขึกขึก…

ทันใดนั้นจากท่พื้นที่ตรงนี้ร้อนระอุ กลับถูกน้ำเเข็งและหิมะปกคลุมอย่างรวดเร็ว พลังของหิมะน้ำเเข็งที่น่าสะพรึงกลัวพุ่งกระจายไปยังหลินหยางเร็ยวราวกับไฟฟ้าที่ส่งกระเเสเคลื่อนที่ไป

แต่เมื่อพลังนั้นกำลังจะเข้าใกล้หลินหยาง หิมะน้ำเเข็งเหล่านั้นก็พลันละลายลง

นั่นทำให้ไม่สามารถโจมตีเข้าร่างกายของหลินหยางได้

ชายผู้นั้นถึงกับตกตะลึง

“เเช่เเข็ง!”

หลินหยางยกมือขึ้นเเล้วโบกมือไปยังชายผู้นั้น

เเควก!

และทันใดนั้น ชายคนนั้นก็กลายเป็นหุ่นน้ำเเข็งทันที

ชายคนนั้นไม่ทันได้ตั้งตัวอะไรเลย ร่งกายของตนก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำเเข็งเรียบร้อยเเล้ว

จากนั้นหลินหยางเริ่มโบกสะบัดมืออีกครั้ง

ซ่าซ่าซ่า…

หุ่นปฏิมากรรมน้ำเเข็งเมื่อครู่เเหลกละเอียดกลายเป็นฝุ่นเเละปลิวหายไปทันที

“ห๊ะ?”

ทุกคนที่อยู่รอบข้างต่างพากันตกใจกลัว สิ่งที่เห็นเมื่อครู่ยังคิดว่าตนนั้นตาฝาดไป

“คนผู้นั้น…คือราชาน้ำค้างเเข็งเลยนะ…”

“ราชาน้ำค้างเเข็งผู้ยิ่งใหญ่…แต่กลับถูกพลังน้ำค้างเเข็งฆ่าตายงั้นเหรอ?”

“งั้นก็เเสดงว่า…พลังน้ำค้างเเข็งของคนๆนี้เเข็งเเกร่งกว่าพลังของราชาน้ำค้างเเข็งงั้นเหรอ?”

“เป็นไปไม่ได้! มันเป็นไปไม่ได้เเน่นอน!”

ทุกคนต่างพากันรับไม่ได้

พวกเขารู้ว่าคนผู้นี้เเข็งเเกร่ง เเต่ก็ไม่ถึงกลับเชื่อว่าฝีมือของคนผู้นี้จะร้ายกาจถึงขั้นระดับSS

แต่ไม่ว่าอย่างไรความจริงที่เกิดขึ้นก็ล้วนไร้ความรู้สึก

หลินหยางกระโดดขึ้นกลางอากาศ

ปรมาจารย์ยอดฝีมือจากเว็ปมืดทุกคนก็เริ่มโจมตีเขา

แต่ไม่ว่าจะโจมตีด้วยกระสุนรุ่นพิเศษหรือลม ไฟ หรือแม้กระทั่งสายฟ้า ถึงเเม้ว่าการโจมตีเหล่านั้นจะถูกร่างกายของหลินหยางเข้าเต็มๆ เเต่ผลที่ได้กลับเหมือนพวกเขากำลังโจมตีเข้ากับกระดูเหล็ก ทุกการโจมตีนั้นเสียเปล่าและไม่สามารถทำอะไรหลินหยางได้เลยเเม้เเต่น้อย

จากนั้น สมาชิกจากเว็ปมืดที่โจมตีกลับเริ่มรู้สึกท้อเเละสิ้นหวัง เพราะการโจมตีของพวกเขานั้นไร้ค่าไปโดยสิ้นเชิง

แม้กระทั่งคนทุกคนที่กำลังดูถ่ายทอดสดนี้ ทุกคนถึงกับอึ้งจนใบ้กินไปแล้ว

“พลังของพวกคุณเองมีเเค่น้อยนิด แล้วทำไมถึงคิดมารนหาที่ตายล่ะ?”

หลินหยางมองไปยังพวกเขาเเล้วเอ่ยถามอย่างเย็นชา “หรือพวกนายยังไม่เข้าใจว่าพลังที่เเข็งเเกร่งที่เเท้จริงนั้นเป็นยังไง?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน