สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3405

ห้องข้างๆ ที่อยู่ถัดไป

"รบกวนพวกคุณออกไปก่อน เราอยากอยู่เพียงลำพังครู่หนึ่ง ตอนนี้ฉันรู้สึกสับสนมาก ได้โปรดให้เวลาฉันอยู่เพียงลำพัง!"

เยว่เซิงหันไปพูดกับชายชราผมหงอก ด้วยสีหน้าที่ดูน่าสงสารทำให้ยากจะปฏิเสธลงได้

ชายชราลังเลใจอยู่ครู่หนึ่งและจากนั้นก็พาคนของเขาออกจากห้อง

เมื่อเห็นพวกเขาออกไป จ้าวลีย่าก็รีบขยับเข้ใกล้เยว่เซิง

"พี่เซิง ไม่...ไม่มีปัญหาใช่ไหม? ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลย"

จ้าวลีน่าแสดงสีหน้ากังวลใจขณะกระซิบ

"ในเมื่อลงมือทำแล้วก็ไม่มีอะไรให้ต้องกลัว ตอนนี้ไม่มีหลักฐานอะไรที่บอกว่าเราเป็นคนฆ่าพวกเขา! แม้ว่าเจ้าหมอนั่นจะพยายามอธิบายให้คุณเหวยทัว ถึงยังไงคุณเหวยทัวก็ไม่มีทางเชื่อเขาอย่างแน่นอน!"

เยว่เซิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"แต่..."

"ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น...ฟังนะ โมก้าและคนพวกนั้นตายไปแล้ว ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำก็คือพยายามผลักดันตัวตนของพวกเขาไปที่ตระกูลดอสส์ เพียงแค่สามารถดึงดูดให้ตระกูลดอสส์และตระกูลเหวยทัวมีปัญหากันได้ เราก็แค่นั่งรอโอกาสเท่านั้น! เข้าใจไหม?"

เยว่เซิงหรี่ตาลงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยภาพฝันที่คิดไว้

จ้าวลีน่าพยักหน้าและไม่คิดอะไรอีก

ขณะนี้เองก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

เยว่เซิงรีบหยุดบทสนทนาและหันไปกะพริบตาให้จ้าวลีน่า

จ้าวลีน่ารีบวิ่งไปเปิดประตู

เมื่อมองก็เห็นว่าเป็นชายชราคนก่อนหน้าที่เดินออกไป

"คุณเหวยทัวให้มาเชิญพวกคุณไป"

ชายชรากล่าวด้วยเสียงเฉยเมย

"ไม่ทราบว่าจัดการผู้ร้ายเหล่านั้นไปได้หรือยัง?"

เยว่เซิงถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาอาบแก้ม

"จัดการได้แล้ว"

ชายชราพยักหน้า

จ้าวลีน่าได้ยินเข้าก็รู้สึกดีใจ

"หวังว่าโมก้าและทุกคนจะจากไปอย่างสงบ"

เยว่เซิงแสร้งทำเป็นภาวนาและจากนั้นก็พาทุกคนเดินเข้าไปในห้องรับรองก่อนหน้านี้

หลังจากที่เข้าไปในห้องรับรอง เยว่เซิงและจ้าวลีน่าก็ตัวแข็งทื่อ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน